Eylül karnı burnunda yataktan kalktı.Akşam saati oluyordu.Mutfağa geçip yemek hazırlamaya başladı.Yarım saate dek eşi gelirdi.Yemekleri ocağa koyup masada duran elmayı eline aldı ve salona ilerleyip televizyonun karşısına geçti.Çalan telefonuna bakınca Meral'in aradığını görüp hemen açtı.
Eylül:efendim Meral?
Meral:Eylül'cüm nasılsın?Yeğenim nasıl?
Eylül:iyiyim,iyiyizz tekmeler falan..Sen nasılsın?
Meral:ya iyiyim bende..Ne diyeceğim sana..Bugün Feride hanım aradı Toprak hocanın doğum günüymüş yarın.Bizimde gelmemizi istiyor.
Eylül:aa öyle mi?Güzel olur aslında.
Meral:yani evet bende sana da söyleyeyim dedim.
Eylül:geliriz tabii.Yani ben Kaan'a da söylerim.Gelmeye çalışırız.
Meral:okey tamam.Görüşürüz o hâle.
Eylül:görüşürüz canım.
Telefonu kapattığı anda dış kapı açılmıştı.Eylül ayağa kalkıp kocasının yanına doğru gitti ve kollarını boynuna doladı.
Eylül:hoşgeldin kocacım.
Kaan:çok mu özlenmişim ne?
Eylül:özledim tabii özleyemez miyim?
Kaan:bende özledim canım..Seni de minik oğlumuzu da çok özledim.
Kaan eşinin saçlarına öpücük kondurdu..Eylül'de ona karşılık yanağından öpmüştü eşini.
Eylül:hadi gel sen üzerini değiştir bende masayı hazırlayayım açsındır.
Kaan:tamam bitanem.
Yemek masasında gündem şeyler konuşuyorlardı.Eylül'ün aklına yarın ki doğum günü gelince konuyu hemen açtı.
Eylül:ya sana ne diyeceğim.Meral aradı yarın Toprak hocanın doğum gününe çağırıyorlar bizi.
Kaan:canım yine mi?
Eylül:yaa Kaan'cım lütfen yapma..
Kaan:canımın içii..Doktor ne dedi bir hafta evde durup dinlenecek yormayacaksın kendini.
Eylül:ya ben iyiyim.Tamam anlıyorum benim için endişeleniyorsun ama..Bak söz hiçbir şey yapmam orada.Hem zaten bizimkileri falan da özledim.
Kaan:neden sana hayır diyemiyorum ki?
Eylül:seviyorsun beniii..
Kaan:çok hemde!
Eylül:bende seni çok seviyorum aşkım.
Kaan:tamam gideriz..Ama dikkat edeceksin kendine.
Eylül başını sallayıp onayladı.Sofradan kalktı.Kaan'da yardımcı olmuştu Eylül'e ikiside odalarına çıktılar.
Eylül:uyku bastırdı.
Kaan:uyuyalım gel..Gel böyle yamacıma.
Eylül,Kaan'ın kollarına bırakmıştı kendini.Gözlerini kapatıp uykuya daldı..
...
Cemre ve Serkan arasında her zaman ki gibi tartışma vardı.Nereye kadar böyle devam edeceklerdi.
Cemre:oraya dönmek istemiyorum anlasana!
Serkan:ya Cemre bak bu iş için gitmem gerek oraya.Hem annem kardeşim..herkes orada..
Cemre:demi Serkan evet..Herkes orada herkes!Sevdiğin kız da orada!Onun için Eylül için gidiyorum desene!
Serkan:saçmalama daha fazla yeter!Her seferinde aynı şeyi yapmak zorunda mısın ya!Cemre..yıllar önce bitmiş gitmiş tamam mı?Bak,şu an neredeyim ben?Kiminleyim hı?Baksana..
Cemre:bedenin benimle evet Serkan..Ama ruhun hâlâ Eylül'de öyle değil mi?!
Serkan:sana inanmıyorum ya!Cidden inanamıyorum..Cemre ben seni seviyorum.Yıllar önce ben seni seçtim seni!Her gece şu evde seninleyiz biz.Ya biz evliyiz karı kocayız yani..Böyle şeyleri nasıl düşünürsun daha?
Cemre:Serkan...
Serkan:Cemre'm canım..Bak sadece iş için gidiyoruz tamam mı?Ve sende benimle geleceksin..Herkes ama herkes bizim ne kadar mutlu olduğumuzu görecek!
Serkan böyle söyleyince Cemre biraz olsun sakinlemişti.Serkan'ı seviyordu.Onu zor bulmuştu ve kaybetmek istemiyordu.Başını sallayıp Serkan'a sarıldı.Serkan'da kollarını Cemre'nin belinde birleştirmişti..
Serkan:hadi gel..Gel şu eşyalarımızı hazırlayalım.Yarın sabah yola çıkacağız.
Cemre:tamam aşkım!
İkisi odalarına adımlamışlardı.Nasıl olacaktı.Tekrardan İstanbul'a dönmek..Eski dostlarla karşılaşmak..Onlara neler getirecekti?
-Bölüm Sonu-
Umarım seversiniz.Yorumları bekliyorum..💜
-Ezgii
