Ντιν ντινν χτυπάει τό τηλέφωνο μου ποοο ποιος με παίρνει πρωί πρωί
Τό σηκώνω χωρίς νά δω ποιος είναι
Εγώ: μμμ ποιος είναι
Άτομο: έλα ρε αγελάδα εγω είμαι η Νικόλ μήν καρφωθείς ότι μιλάς με εμένα
Εγώ: οκ έλα τί έγινε
Νικόλ: ήρθα Κρήτη είμαι Χανιά
Μόλις τό ακούω αυτό άμεσος σηκώνομαι από το κρεβάτι
Εγώ: έλα ρρ αλήθεια
Νικόλ: Νάι ρρ είμαι στο ΚΤΕΛ θα ερχόμουν με λεωφορείο όμως δεν θυμάμαι τό σπίτι σου
Εγώ: κάτσε εκεί πού είσαι έρχομαι να σε πάρω
Νικόλ: καλά
Λέει και κλείνουμε μπαίνω στο μπάνιο καί κάνω τά απαραίτητα. Ψάχνω για ρούχα και βάζω αυτά
Η ανέλια ακόμη κοιμάται το βόδι όπως και να ναι κατεβαίνω κάτω καί βρίσκω τόν Στέλιο νά κοιτάει παιδικά
Εγώ: καλημέρα
Στέλιος: καλημέρα πού θά πάς
Εγώ: νά πάρω τήν ξαδέρφη τής ανέλιας από τό κτελ
Στέλιος: έλα θά σε πάω εγώ
Εγώ: οι δεν χρειάζεται
Στέλιος: μήν είσαι τόσο ευγενική άντε πάμε
Εγώ: καλά
Βγαίνουμε από τό σπίτι και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του δεν έχω λόγια είναι πολύ ωραίο Audi