Νικόλ pov
Εγώ: τι παιχνίδι
Αριον: θάρρος ή αλήθεια και οπιος δεν το κάνει θα πάμε νά μιλάμε με ξένους πού εμείς επιλέγουμε
Όλοι συμφωνήσαμε και ξεκινήσαμε
Αριον: κρηστιαν θάρρος η αλήθεια
Κρηστιαν: θάρρος
Αριον: έχεις τό θάρρος νά πείς ένα μυστικό σου
Κρηστιαν: αγόρια θυμάστε εκείνη τήν ημέρα πού έπρεπε νά συναντηθούμε αλά είπα πώς ήμουν άρρωστος δεν ήμουν πήγα καί βρέθηκα με γκόμενα
Έμιλυ: σιγά το μυστικό
Κρίστιαν: όπως καί νά έχει. Άλεξ θάρρος ή αλήθεια
Άλεξ: αλήθεια
Κρηστιαν: είναι αλήθεια ότι κάποτε ήσουν ερωτευμένος
Άλεξ: Νάι
Άλεξ: Στέφενε θάρρος ή αλήθεια
Στέφανος: αλήθεια
Άλεξ: είναι αλήθεια πώς έχεις προχωρήσει με τήν Νικόλ
Μόλις τό ακούω αυτό ανοίγω τά μάτια μου διάπλατα
Τι ερώτηση είναι αυτή δηλαδή καί εγώ είμαι δηλαδή
Στέφανος: δεν θέλω να απαντήσω σε αυτή τήν ερώτηση
Πάλη καλά
Άλεξ: ωραία τότε θά μιλήσεις σε εκείνη τήν ξανθιά με τον μεγάλο Κόλο
Στέφανος: οκ
Λέει καί βγαίνει από την θάλασσα για να πάει νά μιλήσει με το κορίτσι
Αριον: ο τυχερός
Άλεξ: ναι ρε έχει Κόλο η άλλη
Εγώ: καλά είπαμε καί εμείς ήμαστε εδώ
Λέω ενώ τόν κοιτάω με νεύρα
Αριον: έλα ρε Νικόλ μήν ζηλεύεις
Ανέλια: όπως και νά έχει
Ανέλια: Στέλιο θάρρος ή αλήθεια
Στέλιος: θάρρος
Ανέλια: σε προκαλώ να πάρεις τήν Έμιλυ στους ώμους σου και νά πάτε στης ξαπλώστρες
Στέλιος: έγινε
Έμιλυ: αα όχι όχι
Λέει η Έμιλυ αλλά ήταν Ίδη αργα ο Στέλιος την είχε πάρει καί περπατούσε προς τής ξαπλώστρες
Άλεξ: παίζει κάτι μεταξύ τους καί εγώ δεν τό ξέρω
Ανέλια: όχι αλά καί νά έπαιζε θά είχες θέμα?
Άλεξ: όχι είναι δικιά τής επιλογή με ποιών θά κάνει σχέσει αλά αν ο άλλος τήν πληγώσει ορκίζομαι ότι δεν θά τόν ξανά δείτε
Ανέλια: αχα
Αριον: πού πήγε ο Στέφανος και η ξανθιά ρε δεβ τους βλέπω
Κρίστιαν: τήν έσκασε με την άλλη
Αριον: τυχερός
Ανέλια: ελάτε να βγούμε έχω μουδιάσει
Εγώ: εγώ θά κάτσω λίγο εσείς βγείτε
Άλεξ: και εγώ θά κάτσω
Λέμε και η άλλη βγαίνουν
Άλεξ: ο δικός σου τήν έσκασε ε
Εγώ: καλά έκανε
Άλεξ: δεν ζηλεύεις
Εγώ: όχι
Άλεξ: τοτε γιατί είσαι μαζί τού
Εγώ: σου είπα εχθές γιατί
Άλεξ: αχά είσαι με κάποιον πού δεν θές
Εγώ: αυτόν πού θέλω δεν με θέλει
Άλεξ: και ποιος είναι
Εγώ: μπορεί καί νά σού πω κάποτε
Άλεξ: οκ. Εγώ πηγαίνω στα παιδιά
Εγώ: οκ
Λέει καί πάει νά φύγε όμως γυρνάει καί έρχεται δίπλα μου
Άλεξ: νά ξέρεις εσύ έχεις πιο ωραίος κόλος
Λέει στο αυτή μου μου και φεύγει
Ποοοο τι ήταν αυτό τώρα γιατί γιατί τό κάνει αυτό γιατί απλός δεν λέει τι σκατα θέλει γιατί δεν είναι τόσο δύσκολο
Στο τέλος θά πάω εγώ και θά του πω
Δεν αντέχω αλήθεια δεν καί τώρα πού τον βλέπω νά μιλάει με άλλη κοπέλα απλώς νευριάζω
Πόλη πόλη
