Νικόλ pov ( στο πάρτι)
Με τά κορίτσια χορεύαμε όμως εγώ κουράστηκα καί βγήκα λίγο έξω
Πήγα στήν πίσω αυλή όπου ήταν η πισίνα πάλι καλά δεν είναι κανείς εδώ δεν μου αρέσει η πολυκοσμία κάθομαι σε μία κούνια καναπέ ( ελπίζω να με καταλάβατε)
Αγόρι: βλέπω δεν είμαι ο μόνος που δεν του αρέσει η πολυκοσμία
Εγω: ναι. Εγώ είμαι η Νικόλ Χάρηκα
Αγόρι: εγώ είμαι ο Στέφανος
Εγώ: Νάι καλά αν εσύ είσαι ο Στέφανος πού είναι ο Ντέιμον
Στέφανος: χαχαχαχα καλό μου άρεσε
Εγώ: έλα κάτσε
Του λέω καί κάνω λίγο ποιο πέρα
Στέφανος: από πού είσαι
Εγώ: έρχομαι από Αθήνα είμαι ξαδέρφη με τήν ανέλια καί τόν Ράιαν δεν ξέρω αν τους ξέρεις
Στέφανος: ναι ξέρω τον Ράιαν
Εγώ: αα ωραία
Εγώ: εσύ από εδώ είσαι?
Στέφανος: Νάι
Στέφανος: γιατί ήρθες εδώ
Εγώ: μου έλειπαν τά παιδιά και είπα νά γυρίσω μόνιμα ψάχνω για διαμέρισμα όμως κανείς δεν θέλει να δώσει διαμέρισμα σέ ένα 16 χρόνο
Στέφανος: είσαι 16
Ρωτάει έκπληκτος
Εγώ: Νάι γιατί
Στέφανος: δεν μοιάζεις τόσο
Εγώ: θά τό πάρω ως κοπλιμέντο
Στέφανος: κομπλιμέντο ήταν και για διαμέρισμα στήν δικιά μου πολυκατοικία έχει ένα άδειο αν θες μπορώ νά μιλήσω με τόν άνθρωπο πού τό έχει για νά σού τό δώσει
Εγώ: αλήθεια
Στέφανος: Νάι
Εγώ: ομγ ευχαριστώ πολύ αλήθεια
Στέφανος: σιγά δεν έκανα καί κάτι δώσε μου το τηλ σου όταν μιλήσω με τον άνθρωπο νά σε πάρω
Εγώ: ενωθείτε γράψε 697.....
Στέφανος: το έχω
Εγώ: ευχαριστώ πολύ αλήθεια όμως πρέπει να μπω μέσα για νά βρω τά κορίτσια
Στέφανος: ναι εννοείτε
Τόν αγκαλιάζω καί του λέω ξανά ευχαριστώ
Μπαίνω μέσα και ψάχνω τήν Έμιλυ τήν βρίσκω να είναι στα ποτά με τον Στέλιο και να πίνουν
