You

80

Νικόλ POV

Στέφανος: σου αρέσει

Εγώ: και ρωτάς εννοείτε πώς μου αρέσει για πρώτη φορά κάποιος κάνει κάτι τέτοιο για εμένα

Στέφανος: νά τό συνηθίσεις θα υπάρχουν και ακόμη πολλές τέτοιες έκπληξης

Εγώ: ευχαριστώ αλλά δεν χρειάζεται μου φτάνει πού είσαι δίπλα μου

Λέω καί πιάνω τό χέρι τού

Ξαφνικά ένας άνθρωπος ήρθες καί ξεκίνησε να παίζει βιολί

Στέφανος: θά μου χαρίσεις αυτό τον χορώ

Λέει καί μου τείνει τό χέρι τού

Εγώ: εννοείτε

Δίνω δίνω τό χέρι μου καί σηκώνομαι

Βάζει τό ένα του χέρι στην μέση μου και το άλλο είναι ενωμένο με το δικό μου

Χορεύουμε και κοιτάμε τά μάτια του αλλουνού

Πάντα όταν κοιτούσα τά μάτια του ένιωθα κάτι στήν κοιλιά μου τά μάτια τού με κοιτούσαν τόσο....

Ποο τι με έπιασε πάλι καί τόν σκέφτομαι γαμωτο είμαι με τον Στέφανο τώρα

Κρίστιαν pov

Μου λείπει παρά πολύ η μικρή νιώθω τόσο μαλακας πού ο αδερφός τής έπρεπε νά τής πει ότι χωρίσαμε

Τήν θέλω τήν θέλω εδώ και τώρα αλλά έτσι όπως τά έκανα δεν νομίζω ότι θά με συγχωρέσει και με τό δίκιο τής εννοείτε

Τήν έχω πληγώσει τόσες πολλές φορές πού αναρωτιέμαι πώς γίνετε νά με αγαπάει

Ανέλια POV

Μου λείπει αλλά πρέπει νά σταματήσω νά τόν σκέφτομαι ούτος ή άλλος γιατί εγώ πάντα νά πονάω

Αυτός σίγουρα τώρα θά είναι καμιά πουτανα

Αφού αυτός δεν με σκέφτεται ούτε εγώ δεν θα το κάνω

Στέλιος Pov

Τα έκανα πόλη μαντάρα σήμερα

Σκέφτομαι ενώ τήν κοιτάω νά κοιμάται

Βγάζω τό παντελόνι μου τήν κοντομάνικη μπλούζα καί πάω ξαπλώνω δίπλα τής τήν τραβάω προς τα εμένα

Το άρωμα τής απλός με σκοτώνει τόσο ωραίο

Εγώ: συγνώμη

Λέω ψιθυριστά στο αυτί της τής δίνω ένα φίλη στο μάγουλο καί με παίρνει ο ύπνος

Άλεξ pov

Εγώ: Μίλησες με τά παιδιά από τήν Σαντορίνη

Ράιαν: Νάι τους είπα

Εγώ: ωραία

Εγώ: αν σε χρειαστώ κάτι θά σέ ξανά πάρω

Ράιαν: καλά

Κλείνω τον Ράιαν καί καλό τόν Ματ

Εγώ: τι έγινε σήμερα

Ματ: τι έβγαλε κάπου τής ετοίμασε ρομαντικό τραπέζι με λουλούδια καί άλλα τέτοια πράγματα

Εγώ: μετά

Ματ: μετά πήγαν σπίτι τού

Ακούω νά μου τα λέει καί νευριάζω

Εγώ: καλά αν γίνει κάτι πάρε

Ματ: οκ

Θά δείς εσύ Στέφανε θά δείς....