Ανέλια pov
Δεν μπορώ νά κοιμηθώ απλώς δεν μπορώ . Δεν σταματάω νά τόν σκέφτομαι πάντα γίνετε έτσι τήν στιγμή πού πάς νά προχωρήσεις τό παρελθόν χτυπάει τήν πόρτα σού καί μετά πάλη όλα από τήν αρχή
Ενώ σκεφτόμουν αυτά πάω προς το μπαλκόνι όμως βλέπω τόν Άλεξ με τήν Νικόλ νά φιλιούνται
Ήξερα ότι κάτι παίζει εδώ πέρα
Δεν ήθελα να τους ενοχλήσω γι'αυτό πήγα και έκατσα στήν κουζίνα
Πήρα ένα τσιγάρο από τήν τσάντα τής Έμιλυ καί τό άναψα. Κάπνιζα καί ταυτόχρονα σκεφτόμουν διάφορα
Κρίστιαν: τί κάνεις εσύ εδώ
Τυφλός είναι
Εγώ: χορεύω δεν βλέπεις
Κρίστιαν: μήν μου μιλάς εμένα ειρωνικά κατάλαβες
Αστο ανέλια μήν το συνεχίσεις
Εγώ: οκ
Αστο δεν αξίζει να σπαταλάω το σάλιο μου για αυτόν
Βάζει νερό σε ένα ποτήρι καί υστέρα κάθετε στο διπλανό τραπέζι. Μόλις αυτός κατσί εγώ σηκώνομαι σβήνω το τσιγάρο και πάω στο δωμάτιό μου
Δεν θέλω νά κάθομαι δίπλα τού
Ξαπλώνω καί με παίρνει ο ύπνος
Νικόλ POV
Εγώ: γιατί με μπερδεύεις τόσο πόλη γαμωτο
Εγώ: τί θές από εμένα
Άλεξ: δεν φταίω εγώ πού είσαι μπερδεμένη, δεν θέλω τίποτα από εσένα
Πάει η καρδιά μου πάει είναι για τά σκουπίδια
Εγώ: οκ καληνύχτα
Λέω καί πηγαίνω στο δωμάτιο
Στέφανος: πού ήσουν
Εγώ: να ποιο νερό γιατί
Στέφανος: τίποτα απλός τρόμαξα όταν δεν σε είδα δίπλα μου
Δεν λέω τίποτα μόνο ξαπλώνω δίπλα του καί με τραβάει στήν ακγαλια τού
Στέφανος: καληνύχτα αγάπη μου
Εγώ: καληνύχτα
Λέω καί με παίρνει ο ύπνος
Έμιλυ POV
Πρωί
Ξύπνησα στης 8 ούτε και εγώ ξέρω πως αλά έγινε όπως και να έχει πλύθηκα έκανα τά απαραίτητα καί υστέρα ήθελα νά ξεκινήσω νά κάνω πρωινό αλά θυμήθηκα ότι δεν έχουμε ψωνίσει καί δεν έχουμε τίποτα για να κάνω ούτε καφές δεν έχουμε
