Chapter 3

33 9 9
                                    

Chapter 3

Only him

"Maria! Saan ka pupunta?" habol na tanong ni Nahliel nang dali dali akong umalis ng walang pasabi.

I don't even mind answering his question because I started to break into tears. My throat clenched and there's a pain in my heart that won't go away. Bigla bigla akong pumasok sa loob ng cr at kinulong ang sarili sa loob ng cubicle.

All I did is crying for the whole fucking time until I heard my phone ringing. Agad ko naman ito sinagot at tried to answer my phone sounded so normal.

"Hello." I answered as I cleared my throat.

"Hey sunshine!" masigla niyang bati.

I slightly chuckled as my tears keep on pouring down.

"Saan ka?" dugtong niyang tanong.

"Bakit? Miss mo ko?" pamimilosopo ko habang pinupunasan ko ang aking luha.

"Hindi oy! Feeling mo rin, ano? Nahahawaan ka na ng kaibigan mong si  Nahliel." panunukso nito.

Natigilan ulit ako nang marinig ko ang kanyang pangalan. Hindi ako sumagot sa sinabi niya. I just remained silent as I stood up, going out in the cubicle, and washed my face.

"Nga pala hinanap ka dito ni Nahliel sa lecture room kani kanina lang. Akala ko sabay kayo pumasok? May nangyari ba? Saan ka ngayon? Maya-maya magsisimula na first class natin." sunod sunod na sabi ni Lexi.

"Wala. Naglibot libot lang. Sige mag-aayos muna ako saka pupunta na diyan." sagot ko at agad na binaba ang tawag.

Humarap ako sa salamin at inabot ang panyo sa bag ko saka pinunasan ang mukha ko. I smiled in front of the mirror, cheering myself up. Nang marami raming estudyante na ang pumasok sa loob ng cr ay agad akong umalis at naglakad papuntang lecture room.

"It pays particular attention to the genre's queering of masculinity and femininity, as well as its relationship to camp modes of recep--" our prof stopped talking as I entered the room.

"Ano 'to? You're late for your first class, Ms. Domingo?" our professor's voice echoed in the whole lecture room.

I simply bowed my head with an apologetic face.

"I'm sorry, prof. Something came up  at hindi na po mauulit--"

"It shouldn't be. You know how much I hate tardiness and absences, right?" paninigurado ng prof namin kaya agad naman akong tumango bilang sagot sa tanong nito.

"You can sit now, but I'll deduct 3 points from your pre-assessment." our professor said as he writes something in his paper.

I sat beside Lexi. Nang makaupo ako binigyan niya na agad ako ng papel for me not to bother getting my own paper to write on in my bag for our pre-assesment. Tinugunan ko lamang siya ng ngiti bago nagsimulang magsalita si prof.

Thank God, our prof repeated all the questions from the start kaya nakacatch-up naman ako kaagad. Nang matapos ang lecture, nagsimula kaming magligpit ng aming mga gamit para pumunta sa next class namin.

"Ang harsh naman ni prof, first time mo ma pa nga lang nalate, tapos kakasimula pa lang ng assessment 3 points agad deduction. Tsk tsk." rinig kong angal ni Lexi nang naglalakad kami palabas ng lecture room.

"Ms. Domingo." rinig kong tawag ni prof kaya agad kaming lumingon ni Lexi.

"Oh my goodness. Narinig niya kaya ako?" natatarantang tanong ni Lexi sa sarili.

I just chuckled as I signaled Lexi to go ahead.

"Yes po, prof?"

"You're one of the smartest students I've ever encountered, Ms. Domingo. Sana magpatuloy kang ganyan." mahinang sambit ni prof.

On Cam GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon