Chapter 9

16 1 0
                                    

Chapter 9

Promise

"Congratulations for making it." I greeted Nahliel from the back as I walked towards the swing.

Napalingon naman ito kaagad sa akin kaya tumugon ako ng simpleng ngiti sa kanya bago ako umupo sa swing na nasa tabi niya. He called me to meet him in the playground. But actually, I came here first pero nagtago lang ako para mukhang siya yung nauna sa akin.

After what I saw earlier, I decided not to show up to him before he perform but I watch his whole performance... from a far.

"Bakit wala ka kanina?" rinig ko ang lungkot sa boses niya.

I was there, pero nasa malayo lang ako kasi nandun na siya para suportahan ka.

Gusto kong sabihin 'yon sa kaniya pero hindi ko masabi. Instead, I chuckled because of my stupidity. Napakunot naman ang noo nito at hinintay ang sagot ko sa tanong niya.

"Busy kasi ako. Sorry." 'yon lang ang nasabi ko. I know that it sounded like an excuse but I don't mind it anymore.

I saw his eyes were in pain for a few moments but it didn't last long, he shake his head to distract himself. I didn't take my eyes off him for me to read him more but I can't. I know reading someone's thoughts is nearly impossible for a person to do but ever since we knew each other I feel like we were connected with one mind, one heart and one soul, but now, things changed. It's not the same as we used before.

"So... artista ka na niyan?" pabirong tanong ko sabay suntok sa balikat niya.

Umiling itong tumingin sa akin habang tumatawa, napatigil ako nang magkatinginan kami. I want to tell him. I want to tell what I really felt about this situation but I don't want to be unreasonable. Wala naman kasi akong masasabi sa kanya if ever na sasabihin ko na hindi ko gusto ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kaniya na Don't like her because I like you, hindi naman tama na kunin ko ang bagay na ikakasaya niya lalong lalo na marami siyang problemang hinaharap.

As long as I'm okay, I can pretend that everything's fine as much as I could.

"Pag artista na 'ko, dapat ikaw director ko ah?" he asked in assurance as he tapped my hair.

Napatango ako, "Oo naman."

"Siguraduhin mo lang." anito.

Bumaba ang kamay niyang nasa taas ng ulo ko saka ito tumapat sa noo ko at pinitik ito. Agad naman ako napasapo sa aking noo nang maramdaman ko ang sakit ng pagpitik nito. Tinignan ko siya ng masama pero tumawa lang ito sa akin sabay tayo para lumayo sa akin kasi alam niyang sasakalin ko siya pag nasa tabi ko pa siya.

"Opps! Too slow." Panunukso nito.

He gave me a joker face as his tongue out let me reach my madness. Tumayo ako para lumapit sa kaniya pero agad naman itong nakailag sa akin hanggang sa naghabulan kami na parang mga bata sa playground.

"Pag mahuhuli kita, pepektusan kitang hayop ka!" banta ko sa kanya.

Humalakhak ito ng malakas habang masayang masaya itong habulin ko siya.

"Sanay na sanay kang hinahabol kita ah?" pabiro kong sabi sa kanya.

Well, jokes are half meant. Kahit biro lang 'yon, I want to convey it to him that it is somehow related to what I've felt pero I know that he will not take it serious since it just a joke... for him. Tumigil ako sa kakatakbo para isahan siya.

"Teka..." hingal na hingal kong sabi sabay hawak sa dibdib ko.

As planned, he stopped running and turns around to walk towards me. His eyes were worried as he lean closer to check if I'm alright.

On Cam GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon