𝙩𝙝𝙚 𝙣𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙬𝙚 𝙢𝙚𝙩 • 𝐤𝐮𝐫𝐨𝐤𝐞𝐧

𝐠𝐨𝐨𝐝 𝐧𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐡𝐨𝐧𝐞𝐲

Camdan sevgilisine el sallayıp perdeleri kapadı genç. Annesi, eve geldiğinde taşkala çıkartmasın diye arkadaşına gideceğini söyleyen bir kağıt bıraktı masasına. Yanına, dolaptan çıkardığı 2 tane pudingi alıp aşağı kata indi. Sessizce anahtarlarını alıp evden çıktı.

Dışarıda yağmur vardı, yağmuru sevdiğinden dolayı yavaş ama biraz da hızlı adımlarla sevgilisinin kapısını çaldı. Anında açıldı kapı, Kuroo, karşısındaki Kenma'ya uzun uzun baktı. Sonra bir anda kucağına aldı ve üst kata çıkartmaya başladı.

"Kuroo, beni indirir misin?"

"Olmaz."

"Ama düşeceğiz!"

"Ben mi seni düşüreceğim?" küçük bir kahkaha attı, "Saçmalama istersen."

Kenma' nın ağzını açmasına bile fırsat veremeden hızlıca yatağına götürdü ve onu oraya bıraktı.

"Şimdi sen burada dur, ben büyük bir battaniye alıp geliyorum." Kenma kafasını salladı ve uslu bir şekilde sevgilisini bekledi.

15 dakika geçmesine rağmen Kuroo gelmedi, Kenma endişelenip ona bakmaya, alt kata indi. Karşısındaki manzarayla birlikte küçük bir kıkırtı çıktı ağzından. Kuroo, dolabın üzerindeki battaniyeleri almaya çalışırken battaniyeyle birlikte yere düşmüş, battaniyenin üzerindeki puzzle kutusu da onlarla beraber düşüvermiş, parçaları etrafa saçılmıştı. Kuroo ise söylene söylene kalan son iki puzzle parçasını arıyordu. Bu hali oldukça komikti.

"Yardım lazım mı?" Diye seslendi Kenma, onun sesiyle bir anda sıçrayıp ona korkmuş bakışlar attı Kuroo.

"Beni korkuttun, keşke biraz daha sesli gelseydin..."

"Pardon~"

"İki tane parçayı bulamadım bir türlü, yardım etsene bulalım hemen."

"Tamam tamam, fener alıp geliyorum." Dışarıdaki şiddetli yağmurdan dolayı elektrikler gitmişti, her yer karanlıktı.

"Ha bu arada, fener nerede?" Eliyle arkasındaki çekmeceyi gösterdi Kuroo, Kenma ona kafa sallayıp düşmemek için etrafa tutunarak çekmeceye doğru gitti. Zar zor iki tane fener bulup birini Kuroo' ya verdi.

"Sen koltuğun altına bak, ben masanın altına bakıyorum." Kuroo'yu onaylayıp işe koyuldu Kenma.

7 dakikalık uzun uğraşlar sonucu 2 parça da bulundu. Tüm puzzle parçalarını bir poşete aktarıp daha alçak bir yerlere koydular. Sonra üst kata tekrardan çıkıp kendilerini yatağa bıraktılar.

"Sonunda uyuyabiliriz!"

"Uyumadan önce puding yiyelim mi?" Kenma' nın masumca sorduğu soruya hayır diyemedi Kuroo, pudinglerini açıp yemeye başladılar.

"Benimki bitti."

"Benimki de."

"O zaman..." Kenma' yı göğsüne doğru çekip sıkıca sarıldı "...artık rahatça uyuyabiliriz." Kenma da Kuroo' ya iyice sokulup kokusunu içine çekti, çok seviyordu göğsünde uyumayı.

"İyi geceler balım." Çocuğun saçlarına ufak bir öpücük kondurdu.

"İyi geceler."