Chapter 12
- RAYMOND'S POV -
JASMINE said that Alli already left. I immediately ride on my motorcycle going to school. Wala pang katao tao sa school pagkarating ko. Puro mga janitors pa lang na nag lilinis ng school grounds, nag bubukas ng mga ilaw sa classrooms at kung ano ano pa. Napansin ko namang may isang motor na nakapark kaagad sa motorcycle parking.
It was Marco's, I recognized it as soon as my eyes have seen it. Umangat ang dugo ko. Part of my brain wants to think na kaya maaga si Alli ay para puntahan si Marco. But I don't have the energy to suspect her. I trust Alli wholeheartedly, but my body as if it has its brain, hurriedly looks for her wanting to make sure that she is not with him.
I know that she would go first to the headquarter so I went there and I was right. From afar, I can see that she was busy already. Kakatok na sana ako kaso narinig ko siyang sumigaw. And there I saw Marco.
Masakit para sakin na makita ang kinakatakutan ko, pero she doesn't seem to know that he was in there. Hindi ako dapat mag hinala dahil alam ko sa sarili kong mahal na mahal namin ang isa't isa at hindi ako papayag na mag isip ako ng masama.
First subject at magkakaklase ang buong team dahil si coach mismo ang prof namin. May daladalang mga photocopy si Alli ng pumasok sa loob, nilapag niya kaagad to sa mesa ni coach at saka nag punta sa pwesto niya, sa tabi ko. Leo was sitting at back and I saw her looking in his direction, he smiled at her and my blood boils.
Then here comes Marco. He sat in the front row. Coach called Alli to distribute the papers she was holding a while ago. Before she even stands up, I already did.
"Ako na lang gagawa coach." Wala namang nagawa si coach. Nagkatinginan lang kami ni Alli pero agad siyang humiwalay sa titig. Medyo nalungkot ako, pero mas maiinis lang ako kung makakalapit nanaman si Marco sa kanya. Gusto ko sanang ihampas sa mukha ni Marco lahat ng papel na hawak ko pero alam kong magagalit si Alli. Ganon din kay Leo nang iaabot ko na sa kanya yung papel.
"Please turn the page on, page three. Please read the highlighted paragraph." We all did Coach's instruction kahit na wala naman talagang napasok sa utak ko. Mayat maya lang ang tingin ko kay Alli na sobrang seryoso sa pag babasa.
Hindi ko alam kung paanong 'space' ang balak ni Alli. Napag isipan kong hindi ko muna siya lalapitan hanggat hindi niya ko nilalapitan. Na sakanya ang desisyon kung anong mangyayari saamin.
Nasa likod niya lang ako palagi kapag papasok na siya sa mga subject niya na hindi kami mag kaklase. Sabay kami ng lunch time pero nasa headquarters siya palagi. At pag uuwi naman, palagi siyang nauuna o hindi kaya, nag papagabi.
- ALLISANDRA'S POV -
Ray has been so patient with me. Hindi niya ako kinukulit, pero palagi pa rin niya akong chinecheck. Iniiwasan ko siya pero palagi siyang lumalapit.
"Hanggang kailan mo ba balak hindi kausapin si Raymundo?" Tanong ni Leo na may halong inis.
"Eh, ano bang pake mo ha?" Tanong ko naman.
"Ang tamlay mo kasi, bes. Hindi bagay sayo." Napataas naman ako ng kilay sa tinawag niya saakin.
"So bestfriends na tayo?" Masaya kong sabi. Bigla namang nag bago ang mukha niya at lumayo na kunwaring nandidiri sakin.
"Mag mukmok ka na lang ulit, please!" Sabi niya at tumawa lang ako. Nakita ko namang ngumiti si Leo sakin. Napansin niya sigurong ngayon lang ako nakatawa ulit.
Ilang araw na din simula noong napag isipan kong temporary kaming mag break ni Raymond. Kapag magkasama kami sa subject namin ni Leo, palagi niya kong kinukulit. Palagi niya din akong binabantayan kapag nasa paligid si Marco.
BINABASA MO ANG
RULE NO. 12 NO INCEST (Part Two; Ongoing)
JugendliteraturSA ISANG BASKETBALL TEAM, DI MAIIWASANG MARAMING GWAPO. TOP RULE SA TEAM "NO INCEST. KAPATID-KAPATID LANG TAYO" DAHIL PARA SA COACH NILA, AYUN ANG MOST PROBLEM NG MGA NAGING P.A NG G.U's Basketball team. (GREENFIELD UNIV.) WHEN THERE'S A NEW P.A SHE...