My So Called PETER PAN [ Short Story // COMPLETED ]

CHAPTER SIX

Malayo na ang binyahe namin. Hindi ko alam saan kami. Naka tulog ako kanina. Mag gagabi na.

"Liam, nasaan na ba tayo?" I asked.

"Somewhere na hindi tayo magugulo."

Hindi ko na siya inaway. Hindi naman siguro siya gagawa ng mali. Kundi malalagot sya kay Dad.

Biglang tumigil ang kotse at napatingin ako kay Liam bago tumingin sa labas. At bigla along bumaba.

"Wowww. Sunset!" Bigla akong umikot papunta sa pwesto ni Liam.

"Liam, get out. Labas ka, maganda yong sunset." Bigla itong napatingin sa akin.

"What's that look? Hali na, wag kang mag inarti. Dinala-dala mo ko dito tapos ayaw mo makisabay sa akin." Hinila ko sya palabas.

"Look! Ang ganda..." Naiiyak ako. This is one of my dream noong bata pa ako. Na maka kita ng sunset, yung perpektong sunset.

Tumingin ako kay Liam. Hindi ko alam pero biglang tumulo ang luha ko. He wiped my face with tears.

"Nakakaiyak ba ang sunset?" Tumango ako. This is the first time na nagsalita siya ng subrang kalmado.

"Did you still remember me Charlotte?" Nabigla ako sa tanong niya.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Nothing." Did I meet him before? Naalala ko ang sinabi nila tito at tita tungkol noon sa pagkikita nila ni mom at dad.

"Hindi ko alam." Tumingin ito bigla sa akin. "Siguro nga hindi na kita natatandaan. Pero hindi naman siguro dahilan yon para malungkot ka." Ngumisi ako.

Bigla siyang sumiryoso.

"Let's go uuwi na tayo." Bigla akong nag panik. Hindi pa tapos ang sunset.

"T-teka, nagbibiro lang ako." I hold his hands. Tumingin siya doon. Ngayon ko lang naramdaman na hindi na awkward ang ginawa ko. He's my fiance after all.

I intertwined my hands. He is so serious.

Bigla kung binitawan ang kamay niya at nilipat sa kilid ng bibig nito.

"Caannn yoouuuu jusssttttt smileeee for a bit." I stretched his lips doing smiling face. "Lageh ka na lang seryoso." Saad ko.

Napatigil ako sa ginagawa ko ng dumugtong na ang kilay nito.

"Sorry." Tumingin na lamang ako sa langit. Malapit ng mawala ang sunset.

Napatingin ako sa kamay ko. He is holding my hand. Bago ko tinaas ang tingin sa kanya. I smile.

This is the perfect one.