Bir Derdim Var

1.6

Aleda: Bitti mi duruşma?

Eftal: Daha bekliyoruz.

Aleda: Umarım ceza almaz.

Eftal: Avukatı alsa bile adli kontrol veya para cezası alacağını söyledi.

Eftal: Sinir krizi geçirdiğini ve sinir problemleri yaşadığını kanıtladık.

Eftal: Kanıtladık deyince garip oldu.

Eftal: Psikolog belge verdi yani.

Aleda: Anladım ben, sakin.

Aleda: Duruşma bitince haber ver de Erem'i getirelim.

Aleda: Biz bir şey yediremedik, belki annesini görünce yer.

Eftal: Tamam, haber veririm sana.

--

   İkindin üzeri Eftal'in aramasıyla kızları toplayıp parka gittik. Erem'in biraz daha toparlanmış hâli rahatlatırken Eftal'in sinirli hâli merakımızı kabarttı.

"Ne oldu?" Elini arkasına atıp başını kaldırdı.

"Duruşma ertelendi, annemin ceza almasından korkuyorum."

"Eğer raporu varsa ceza alacağını sanmam. Düzenli imza isterler belki zorunlu tedavi falan olur."

"Umarım." Ona moral vermek istercesine gözlerinin içine baktım ve gülümsedim.

"Tek ihtiyacım buymuş meğer." Gözlerim şaşkınlıkla büyüdü.

"Ne?"

"Gözlerime baktın, ufak bir tebessüm verdin ya bana; tüm endişelerim, gerginliğim kayboldu."

   Utandığımı hissederken bakışlarımı kaçırdım ve Goncayla göz göze geldim.

"Ben sana demiştim." Kaşlarım havalanırken sesimdeki 'ne diyon la?' tonuyla konuştum.

"Ne demiştin?" Yüzüne bi' sırıtma yerleştirdi ve neşeyle konuştu.

"Şanslısın. Gözün kapalı güvenebileceğin ve seni çok seven birisi demiştim. Cidden güzel seviyorsun be abi!"

~~

Herkese selaam!

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Ramazan bereketiyle geldi, ilham buldum.

Bu arada hepinizin Ramazan'ı mübarek olsun, oruçlarınız kabul olsun inşAllah.

İsimsiz'e bölüm yazmaya kaçar ben. (Yayımdan kaldırdığım diğer kitabım. Bir gün düzenlersem yeniden yayımlayacağım.)

Bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle, hoşça kalın.

:)