Bir Derdim Var

1.8

Aleda: Aral, help!

Eftal: Ne oldu güzelim?

Aleda: Sınav yerleri belli olmuş,

Aleda: Sımav yaklaştıkça geriliyorum.

Aleda: Yardım et bana.

Eftal: Sakin ol.

Eftal: Özgür olacağını,

Eftal: Bu işkencenin son bulacağını hatırla ve soğuk kanlılığını koru.

Eftal: İster istemez stresin yok olur zaten.

Eftal: Bende öyle olmuştu.

Aleda: Umarım işe yarar.

Aleda: Yoksa bildiklerimi de unutacağım.

Eftal: Kötüyü çağırmasana gülüm.

Aleda: Napim?

Aleda: Elimde değil ki.

Eftal: Tamam, başka  çözüm düşünelim.

Eftal: Baban daha işte değil mi?

Aleda: Evet?

Eftal: 20 dakikaya Akyokuş'ta.

Eftal: İşten çıkıp seni aradığında Eremle ders çalıştığını söylersin.

Eftal: Bize seni almaya gelene kadar 3 saatimiz var yani.

Aleda: Korkuyorum ama geleceğim.

Aleda: Bari bir kaç test kitabı alayım da inandırıcı olsun.

Eftal: Tamamdır.

Eftal: Orada buluşuruz.

    Çanta hazırladım kendime ve evden çıktım. Hızlı adımlarla Akyokuş'a giderken telefonum çaldı.

"Efendim bebeğim?"

"Abimle buluşmalar falan? Ne ara bu kadar ilerlediniz ya siz?"

"Valla ben de bilmiyorum ki."

"Bizim evin Akyokuş'a yakın olduğuna dua et."

"Normalde şehir dışında diye çok söyleniyoruz oysa ki."

"Onda da varmış işte bir hayır." Elimi ağzıma siper edip gülerken onu onayladım.

"Evet, böyle garip bir hayır."

"Ha şey diyecektim ben asıl, baban ararsa abimden beni arayın. Benimle konuşmak ister falan, belli olmaz babana."

"Bazen kafan zehir gibi çalışıyor he."

"Ne sandın gülüm?"

"Gülüm ne lan? Ağzına hiç yakışmadı."

"Abime ses etmiyorsun ama."

"Ona yakışıyor!"

   Değişen ses tonuma ve yavaşlama anlam veremeyerek konuşmayı bitirdim ve düşüncelere boğularak Akyokuş'a ulaştım.

   Ah benim canım sırdaşım, güzel tepem. Seni çok özlemişim ya.

~~

Herkese selaam!

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Ben ders arası bölüm yazdım, ders başlamadan fırlatıp gidiyorum.

Bir sonraki bölümde görüşürüz, hoşça kalın.

:)