Earned It (gxg)

9

—

—

"Yorucu bir iki gündü.İstersen yarın dinlenebilirsin Clarke."dedim ona dönerek.

"Lexa ben özür dilerim."

"Ne için ?"

"Biraz hatırlıyorum dün gece-çok içmemeliydim.Saçmaladım."

"Sorun değil sadece oldukça komiktin."dedim aklıma gelen bir iki anıya gülerek.

Gözlerime odaklanmış bir şekilde
"Çok güzel gülüyorsun."dedi,sanırım içinden geçen bir şeyi söylemişti hemen gözlerini kırpıştırdı.

"Şey yani-"telaşlanmıştı.Terlediğini farketmiştim."Ben gelirim çalışırım sorun değil."

"Tamam evine bırakalım seni."

"Şey ben kendim de gidebilirim."

"Lütfen."

"Peki tamam."

Dedi hafif mahçup bir şekilde.Biz de evine doğru yol almaya başladık.

— —

"Her şey için teşekkür ederim.Çok güzeldi."dedi,evinin önüne gelmiştik.

"Buna alışsan iyi edersin.Çünkü daha çok gideceğimiz yer olacak."

"İkimiz mi ?"

"Yani-iş için."

"Anladım.İyi geceler."

"İyi geceler."dediğimde arabadan indi.

— —

"Kardeşiniz arıyor efendim."diyerek çalışma odama girmişti Indra.

"Sana kaç kere söyleyeceğim ? Kapıyı çalmadan içeri girme bir daha.Hoşlanmadığımı biliyorsun.Ver telefonu."

"Üzgünüm."

Diyerek telefonu uzatıp odadan çıktı.

"Alo Lexa ?"

"Efendim Luna."

"Birkaç günlüğüne sende kalabilir miyim ?"demesiyle sevindim uzun zamandır görüşememiştik.

"Tabi kalabilirsin sormana bile gerek yok da ne oldu ? Raven ile bir sorun mu var ?"

"Gelince konuşuruz.Şimdi arabaya bineceğim.Birkaç saate orada olurum."

"Helikopterle seni aldırmamı ister misin ?"

"Gerek yok Lexa.Görüşürüz."

"Görüşürüz."diyerek telefonumu kapattım ve hazırlanmak için odama gittim.Dün geceden beri doğru düzgün uyuyamamıştım.İki saatte bir kalkıyordum.Nedenini bilmiyordum.Sporumu ihmal etmeyen ben onu da yapmamıştım.Neyse artık yarın daha sıkı bir şekilde yaparım.

— —

"Bellamy Blake sizi odanızda bekliyor."

"Ben söylemeden neden onu odama aldın Aden ?"

"Çok ısra-"

"Bahane kabul etmiyorum.Bir daha bu tekrarlanmasın."

"Peki."

Dedi ve ben de odama girip çantamı girişteki yere astım ve ona doğru gitmeye başladım.Karşısına oturdum.

"Lexa lütfen."

"Bana ismimle hitap etme lütfen.O kadar yakın olduğumuzu düşünmüyorum."

"Peki Lex-Bayan Woods.Babam bana çok kızar.Lütfen-"

"Sizi dava edeceğimi bilmenizi isterim."

"Yapmayın yalvarırım."

"Buraya sanırım yalvarmaya geldiniz fakat bir işe yaramayacak.Sizin gibi kişilerle çalışmak bana zarardan başka bir şey vermez.Şimdi lütfen dışarı çıkın.Bir daha da buraya adımınızı atmayın.İstediğiniz para son kuruşuna kadar size ödenecek-Ona yaklaştım.Yüzündeki o ifadeyi gördükçe sinir katsayım artıyordu.

"Bir daha Clarke'a yaklaşmaya çalışırsan karşında bambaşka bir Lexa bulursun."

O da sinirlenmişti.Alelen onu tehdit etmiştim ama misliyle bunu hak ediyordu.

"Nasıl bir Lexa görecekmişim ? Hiçbir şey yapamazsın.Sana yalvarmakla hata ettim.Bu işi zor yoldan halledeceğiz.Anlaşıldı."

"Hiçbir şey yapamam demek ? Beni kışkırtmaya çalışmayın Bay Blake.Şimdi dışarı çıkın."

"Gidiyorum.Eğer bir kuruş eksik yatırırsanız ben de sizi dava ederim.İyi günler."

"İyi günler."dediğimde sinirli bir şekilde odadan çıktı.Sürekli değişen bir ruh hali.Belirsiz sözler.Sesinin titremesi.Gerçekten de uyuşturucu alıyor olabilirdi.Neyse avukat ile konuşup bu işi halletmeliyim.

— —

Telefonla bir şeylerle uğraşırken içeri birden Luna girdi.

"Luna ?"

"Lexa biliyorum iş yerinde rahatsız-"

"Gel buraya."diyerek ona sarıldım uzun zamandır görüşmemiştik.Aramızda mesafe vardı ama sonuçta çocukluğumuz beraber geçmişti.Birbirimizle çok şey paylaşmasak da birbirimizi severdik.Onun da benim gibi sürekli işi vardı.Bir şeylerle uğraşıyordu.

"Çok özledim."dedi.

"Biliyorum bende."

Kapı çaldı ve biri içeri girdi.

"Pardon ben-"Bu Clarke'ın sesiydi.

Luna'ya sarılmayı bıraktım.Clarke kapıdan çıkmadan önce onu kolundan tuttum.
"Clarke dur.Seni kardeşim ile tanıştırayım."

"Kardeşin mi ?"dedi başını kaşıyarak aynı zamanda gülümsemişti de.

"Evet.Ben Luna.Üvey kardeşiyim."

"Ben de Clarke.Şirketin yeni ortağı ama az bir hissem var."

"Evet senden bahsetti.Açıkçası ona daha önce binlerce teklif geldi ama hiçbirini kabul etmemişti.Seninle çalışmasının sebebini anlayamamıştım.Gerçekten başarılı olmalısın.Lexa herkese güvenecek birisi değildir."

"Aslında başta benimle anlaşma taraftarı değildi sanırım bir şekilde fikrini değiştirdim."

"Clarke..Çok başarılısın ve aynı zamanda da söylediğim gibi yükümü hafiflettin.Böyle bir şeye ihtiyacım varmış ve doğru kişi sendin."

"Aman aman neler duyuyoruz böyle.."diyerek derin bir nefes alıp Clarke'a yaklaşıp ona fısıldayarak sanki ben yokmuşum gibi konuştu."Asla iltifat etmez bu arada."

Dediğinde ona sert bakışlarımı gönderdim.Clarke'da kıkırdamaya başlamıştı.

"Ben de buradayım Luna."

Ağzına elini götürüp şaşırıyormuş gibi yaptı.

"Clarke senle biz bi ara kahve içelim de şu Lexa'yı çekiştirelim-"

"Luna !"

"İyi tamam ben eve geçiyorum.Size iyi çalışmalar."

"Görüşürüz."dediğimde odadan çıktı.Clarke hala gülüyordu.

"Ne söyleyecektin Clarke ?"

Elini saçlarının arasına götürüp düzeltti ve düşünceli bir hale geçti bir süre sonra verdiği cevap şu oldu,
"Şey-Unuttum ben ya ne diyeceğimi."

—

—