Kabanata 14

35 7 0
                                    





   Alexis's POV



    Papunta na kami sa room namin dito sa 3rd floor ng may sumitsit samin mula sa 4rt floor kaya na patingin kami duon.. Gabi na kaya madilim na sa labas at tanging mga ilaw na lang sa hallway ang naka bukas..



    Lahat kami ay halos na. Pahinto sa pag lalakad. At naka tingin duon.. Nagulat kami ng may isang aninong mabilis na tumalon mula sa 4rt floor.. Kaya nanlaki ang mga mata namin at napadungaw.. Kung may na hulog ba sa baba..





    "Shet! Nakita nyo ba yun..?!" tanong ni carlo..



   "Oo. Pero bakit wala naman nalaglag.. Ano yun?.." takhang sabi ni ate jem..

  

    "Tang ina palala na ng palala na kikita natin.." sabi naman ni paolo..



    "Tignan nyo.!" sigaw ni elsa at naka turo na sya sa 4rt floor kung san na roon ang room 410.. Lahat kami ay na patingin. Nakita namin yung bata.. Hinahatak sya nung lalaki papasok sa kwarto.. Pero ayaw nya at umiiyak sya.. Dali dali kaming tumakbo papunta duon..




     Hingal pa kaming lahat ng makarating kami sa tapat ng room 410.. Binuksan ni kuya jay ang kwarto kaya pumasok na kami.



     Nang makapasok kaming lahat ay nilibot namin ang aming paningin.. Pero parang walang katao tao duon..




     Nakarinig kami ng pag kayas ng kung ano sa dingding kaya napatingin kami duon..




    "Ano yan.. Tang ina.." takot na sabi ni ate nett..



   Sa ding ding na katapat namin ay may malaking salamin.. Nan dun ung bata.. Nakaharap siya sa salamin pero nakatingin samin.. Malungkot ito..



   Maya maya pa ay kinuha nya ang lipstick na pula sa gilid ng salamin at may sinulat duon..




    Nang matapos syang mag sulat ay bumaba siya at nag lakad papunta sa bintana at bigla na lang nawala ito..



    "Hindi lahat ng nakikita nyo ay totoo.." basa ni alex.. Kaya napatingin ulit kami sa salamin..




    Natahimik lang kaming lahat at iniisip kung anong ibig sabihin ng sinulat nung bata..





   Hanggang sa makarating kami sa kanya kanyang kwarto ay walang nag sasalita sa amin.." Ano kaya ang ibig nyang sabihin..?" tanong ko..



  "Hindi ko din alam.." sagot ni ate jem..

















   Nett's POV





    Kina umagahan ay bumaba na kagad kaming mga babae para tumulong sa mga lalaki.. Halos lahat kami ay hindi nakatulog dahil sa kaka isip sa sinabi ng bata..





      Nang mahanda na ang pag kain ay nagulantang kaming lahat sa malakas na sigaw galing sa 4rt floor.. Kaya napatakbo kaming lahat papa labas ng mini resto at pumunta sa pinaka gitna ng building. Kung saan kita ang bawat floor..




Napakunot ang noo namin ng makita ang anino ng isang  babae.. May nilalaglag syang bata mula sa 4rt floor..




    "Teka si tintin yun ah.." sigaw ni nick.. Habang nakaturo pa sa bata..




    Nakatingin si tintin samin habang nakalambitin ang katawan.. Hawak hawak nung babae ang paa nya.. At parang kahit anong oras ay handa syang ilaglag.





      "Malandi kang bata ka..!!" sigaw nung babae..


     "Tama na po.. Hindi ko na po uulutin.. Maawa po kayo sakin.." pag mamaka awa ni tintin sa babae..




    "Hindi!! Malandi ka.. Ang dapat sayi ay mamatay..!" sigaw nung babae..




   Lahat kami ay naka tanga lang sa kanila.. Hindi alam ang gagawin.. Nan laki ang mga mata namin nang bitawan nung babae si tintin at tuluyang inilaglag..




   "Ahhhhhhhhhhhh!!!!!!!" sigaw nito.. Kaya napatakbo kami para sana saluhin sya.. Pero huli na..





   Nag iyakan kaming mga babae. At napamura naman ang mga lalaki..


Nakita namin ang walang buhay na katawan ni tin naka bulagta. Bali ang leeg.. At nakatingin sa amin..





      Unti unti naming nilapitan ang katawan nya.. Pero ganun na lang ang takot at gulat namin ng tumayo ito.. At inayos ang katawan na parang walang ng yare..




" Shit..! Tang ina.. Ano ba tong ng yayare satin.." takot na bulong ni alex...





       Humarap samin si tin at isa isa kaming tinignan.. "Nakita nyo ba yon?.." malungkot na tanong nya samin..



   Umiiyak na kami at halos hindi makapag salita.. Lalo't nakikita pa namin ang ilang bali ng katawan ni tin.. At may mga umaagos na dugo pa sa kanya..




    "Ganoon ako namatay.. Pinatay ako ng sarili kong ina.." iyak na sabi nya..





     "Kaya sinasabi ko senyo.. Hindi lahat ng nakikita nyo ay totoo.." yumuko sya saglit at pinunasan ang mga luha sa mata..




     "Pls.. Tulungan nyo ako.. Kaylangan nyong mahuli ang pumapatay.. Bago pa may mawala senyo.." malungkot na dag dag nito..






    "Mamayang hapon sakto pag patak ng alasingko.. Mamamatay ang taong nasa room 407.." huling sabi nito at bigla na lang nawala sa harapan namin..






     Nang hihina kaming lahat ng mapa upo sa sofa dito sa mini resto.. Hindi kinakaya nang utak ko lahat ng nang yayare.. Ano yung nasaksihan namin kanina..





     " Bakit natin nakiya yon..? Sinadya bang ipakita satin ni tintin yun..?" takhang tanong ni elsa..




    "Mamaya na natin isipin yun.. Ang mahalaga ay kung pano natin ma ililigtas si sr. Ben.." seryosong sabi ni kuya jay..





     "Pano kung hindi natin sya masagip..? May mamatay pa kaya ulit? Ano ba tong napasukan natin.. Bakit ng yayare satin to.." iyak na sabi ni lhei..






  






........

hotel in laguna (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon