*Namjoon's pov*
*გეგმა მოვიფიქრე საავადმყოფოს საპირფარეშოს ფანჯრიდან გავიქცევი მერე კი ჰანას და მის ოჯახს ამოვხოცავ , მაგრამ ჯერ მინდა ჰანა გავამწარო , როგორ გაბედა ჩემი დაჭრა ... ვნახოთ რას ვუზამ , ისე ლამაზი გოგო კია მარა მოურჯულებელი*
*author's pov*
* ნამჯუნმა გადაწყვიტა საავადმყოფოდან გაიქცეს , ხოლო ჰანამ ნამჯუნის სპეციალურ საკანში გადაყვანა გადაწყვიტა საიდანაც ძალიანაც რომ მოინდომოს ნამჯუნმა ვერ გაიქცევა . ახლა ჰანას ისღა დარჩა ნამჯუნის ბანდის წევრები დაიჭიროს , შემდეგ კი ცოტახნით დაისვენებს.*
2 დღის შემდეგ
ნამჯუნს პალატის გარეთ ყარაულობენ , საავადმყოფოს ყველა გასასვლელში პოლიცია დგას ,მაგრამ ნამჯუნი მაინც აღწევს თავის მიზანს და პალატიდან გადის , მიდის ფანჯარასთან და ცდილობს ქვევით ჩაცოცდეს რადგან თუ ხმაურიანად ჩავა დაინახავენ და დაიჭერენ ეს კი მას არ აწყობს
საავადმყოფიდან გაპარვის შემდეგ პირველი სადაც მიდის ეს თავის სახლშია , იმარაგებს ყველაფერს რასაც საჭიროდ მიიჩნევს , ინიღბება და რაღაცისთვის ემზადება , ტელეფონს იღებს და თავის მეგობარ ჩანის ურეკავს მას კი ჰანას მშობლების მისამართის გაგებას უბრძანებს , ელოდება საათები შემდეგ კი ტელეფონში მოსდის მესიჯი ,იღებს ჩანთას , მანქნის გასაღებს და აჩქარებული ნაბიჯებით გადის სახლიდან .ჯდება მანქანაში და სწყდება ადგილს ,სულ რამოდენიმე წუთშუ ადგება დიდ სახლს რომელიც სავარაუდოდ ჰანას მშობლებს ეკუთვნის . სახლში შეპარვას ახერხებს მაგრამ როგორც კი მისაღებში შევა ადგილზე იყინება რადგან მის წინ ჰანა და პოლიცია დგას*
- ერთი ნაბიჯით ყოველთვის წინ!(ჰანა)*ამბობს სიცილით*
- მე შენ გიჩვენებ სეირეს(ნამჯუნი)
*კბილებში ცრება*
- არ მოელოდი ჰო? ამჟამად შენი გეგმები არ გაჭრის რადგან პირდაპირ ჩემი ხელით ჩაგსვამ შენთვის განკუთვნილ საკანში , ახლა კი სპეციალურ მაქნანაში ჩასვით რომ გზაში არ გაგექცეთ(ჰანა)
