*Namjoon's pov*
*თავიდან საერთოდ არ მაინტერესებდა ჰანა მაგრამ ამ ბოლო პერიოდში მის მიმართ რაღაცას ვგრძნობ,ვცდილობ აღარ ვიყო ისეთი როგორიც ადრე ვიყავი . მინდა მასზე დავქორწინდე და მშვიდად ვიცხივროთ , არ მინდა ასე ვაწამებდე,მყავდეს ჯაჭვით დაბმული მაგრამ ამას თვითონ მაიძულებს. ნუთუ არ შეუძლია რომ ერთხელ მაინც არ სცადოს გაქცევა? მაგრამ როგორც ადამიანს მისიც მესმიმს , მოვუკალი ქმარი მისი ოჯახი ახლა კი თვითონ ის გავიტაცე , და ვძალადობ მასზე . სხეულზე ეტყობა ჯაჭვით დაბმისგან მიყენებული ტრამვები . მაგრამ მისი ნაბიჭვარი ქმარი და მისი ოჯახი რომ არ მომეკლა ვერ მოვისვენებდი , მე მათზე შური ვიძიე და მათ ოჯახს სახელიც შევულახე.ახლა ჰანას მივათრევ საქორწინო დარბაზში , მუშტებს მირტყამს მაგრამ არაფერი არ გამოსდის კიმ ნამჯუნი იმას იღებს ყოველთვის რაც მიზანში ამოიღო*
*Hanna's pov*
*ძალით მიმათრევს ეს ჯალათი საქორწინო დარბაზში , ვურტყამ მაგრამ არაფერი გამოდის მისგან უბრალოდ ეშმაკურ ღიმილს ვიღებ . როგორ მინდა ახლა ეგ სახე ავახიო , დიდი სიამოვნებით ჩავაძაღლებდი.*
- რა ვერ გაიგე ნამჯუნ არ მინდა შენი ცოლობა(მე)
*თან ვწკმუტუნებ მაგრამ ჩემი ცრემლები და ყველაფერი ფეხებზე ჰკიდია*
- წადი შენი! მე ვამბობ რომ ცოლად უნდა გამომყვე ჰოდა დამიჯერე და გამომყევი ცოლად(ნამჯუნი)
- გთხოვ დამანებე თავი არ მინდა შენზე დაქორწინება მანიაკო(მე)
- რა საყვარელი ხარ პატარავ(ნამჯუნი)
- სულელო(მე)
- ან ახლა წესიერად მოქიცევი და თანხმობას განაცხადებ ქორწინებაზე ან შენს ოჯახს სამუდამოდ დაემშვიდობე(ნამჯუნი)
*ტელეფონს იღებს ვიდეოზარს პასუხობს და მაჩვენებს ჩემს ოჯახს , რომლებიც სკამზე არიან თოკით მიბმულები და პირზე სკოჩ აკრულები , თავზე კი იარაღიანი კაცები ადგათ*
