ბონუს თავი ჩემი დაქალის ხვეწნა მუდარით😁
*Hanna's pov*
- გესმის? ჩემს პატარას მოკლავდნენ ..როგორ ვერ იგებ რომ ეს არ გამეკეთებინა ჩემს ბორას მოკლავდნენ?
- ხო მაგრამ ჰანა 10 წელი! ვერ წარმოიდგენ ნამჯუნი რა დღეში იქნება და შენი შვილი
- ეს ბორას და ნამჯუნის გადასარჩენად გავაკეთე ვიცი,არ მაპატიებენ ამას მაგრამ დროა გამოვჩნდე
- და როგორ აპირებ რომ გამოჩდე? რა ბედი ეწიათ იმ კაცებს?
- სასაცილოა არა? კანონების დამცველმა , გამომძიებელმა კაცის მოკვლა შეძლო?
- რაა? ისინი მოკალი?
- კი ,კი მოვკალი ისინი და ჩემი ქმარ-შვილი ვიხსენი
- ვერაფერი ვერ გავიგე , ამიხსენი გთხოვ
- ჯერ ახალნამშობიარევი ძალით გამათრიეს შანტაჟ-შანტაჟით პალატიდან ექიმებს ათქმევინეს რომ მოვკვდი და ისე გაფორმეს ყველაფერი რომ ნამჯუნს გვამიც არ აჩვენეს , მათ ხელში თვეები ვიყავი ბოლოს კი როცა მოთმინების ფიალა ამომევსო მოვკალი ისინი და ამიტომ დამიჭირეს,ციხეში კარგად ქცევის გამო 2 წლით ადრე გამათავისუფლეს
- ესეეგი ციხეში იჯექი?
- კი ბონჯა კი
- და რას აპირებ ახლა?
- არ ვიცი! მეშინია ,მეშინია იმის რომ ნამჯუნმა და ბორამ არ მიმიღონ .. ან იქნებ მიმიღონ , არ ვიცი საშინელ დღეში ვარ ბონჯა გთხოვ რამე მოიმოქმედე და ჩემს ქმარ-შვილთან შემახვედრე , თუნდაც შორიდან მინდა ვნახო
- კარგი შევეცდები რომ დაგეხმარო მაგრამ ძალიანაც ნუ დაიმედდები
- კარგი ახლა უნდა წავიდე
- სად მიდიხარ?
- საქმე მაქვს
- რას საქმიანობ?
- ისეთს არაფერს
- კარგი ახლა უნდა წავიდე
*Namjoon's pov*
ჩემი ფერია გოგო დღითიდღე თვალწინ მეზრდება და რაც უფრო მეტი დრო გადის დედამისს უფრო და უფრო ემსგავსება . დედამისივით საყვარელი სახე და მისი საყვარელი თვლები რომელიც ბორას ქოფიფეისთისავით გამოყვა.
ვცდილობ ბორას გვერდით არ შევიმჩნიო მაგრამ რთულია ათი წელი გაატარო საყვარელი ქალის მონატრებაში ნეტა იმ დღეს ეგ ყველაფერი არ მომხდარიყო მაგრამ , იმ დღეს ხომ პატარა ბორა დაიდაბა . ბორა თავისი დედის სიკვდილის დღეს დაიბადა , ძალიან მძიამეა მისი დაბადების დღის აღნიშვნა
Flashback
- ბატონო ძალიან ვწუხვართ
- რატომ წუხართ?(ნამჯუნი)
- ძალიან,ვწუხვართ თქვენი მეუღლე მშობიარობას ემსხვერპლა
-რა სისულელეს ამბობ?(ნამჯუნი)
- კიდევ ერთხელ გისამძიმრებთ. და ასევე გილოცავთ თქვენი პატარა გოგონა დაიბადა.
როგორ შეიძლება რომ ჰანა მოკვდა? ნუთუ მას შეეძლო რომ მე მარტო დავეტოვებინე,ღმერთო რატომ? ვერა ამას ვერ დავიჯერებ , ჩემი ჰანა ვერ დამტოვებდა , არა ასე მიმატოვებდა.
*ძალიან საშინელ მდგომარეობაში მყოფს გვერდით ექიმი მომიჯდა და გამააზრებინა ის ფაქტი რომ ახლა მარტო არ ვიყავი . გავიაზრე ის რომ ახლა ამ სამყაროში სიცოცხლის აზრი ისევ მაქვს*
- ბატონო , თქვენ თავი ხელში უნდა აიყვანოთ და თქვენს გოგონას უნდა უპატრონოთ რომელიც თქვენმა ცოლმა მოავლინა ამ სამყაროს
- მე მას ბორას დავარქმევ,კიმ ბორა!
იცით? ჰანამ ერთხელ მითხრა რომ თუ ბავშვი გოგო იქნებოდა აუცილებლად ბორას დაარქმევდა .
- ბორა , ძალიან ლამაზი სახელია და ვფიქრობ თქვენი პატარა ამ სახელს გაუფრთხილდება , და გისურვებთ რომ მისით იამაყოთ . ნახვამდის ჩემი წასვლის დროა
- ჰანა რატომ დამტოვე?რატომ დაგვტოვე მე და ბორა ?
Now
- ბორა სად ხარ?(მე)
- აქ ვარ(ბორა)
ბორას ხმა ისმის სამზარეულოდან , მასთან მივედი თუ არა ვნახე თუ როგორ ამზადებდა სენდვიჩს თავისი პატარა თითებით
- მამიკოს პრინცესა გეთქვა და მე მოგიმზადებდი(მე)
- მე მინდოდა ჩემით მომემზადებინა .. ორია და ერთი შენ ჭამე(ბორა)
- კარგი პრინცესა(მე)
- მაა მიყვარხარ(ბორა)
- მამიკოსაც უყვარხარ პრინცესა(მე)
ბორა ძალიან თბილია და ის ადვილად იყვარებს ადამიანებს. დედამისიც ასეთი იყო .მიუხედავად იმისა თუ როგორ სასტიკად მოვექეცი ,მაგრამ მან შეძლო და შემიყვარა მან შემცვალა და გამიფერადა ჩემი შავბნელი ცხოვრება , ის ანგელოზი იყო სიცოცხლეშივე და ახლა,იქაც ანგელოზია , მჯერა რომ ბორას იქიდან იცავს და მასზე იქიდან ზრუნავს.
