Gizli Sapığım[Anomin Serisi-1]

1.5

Keyifli okumalar <3

Oylamayı ve düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın lütfen <3

En başından beri buluşmalarını bekliyordum. Belki okuyanlar tahmin etmiştir. İçime sinen bir bölüm oldu . Tekrardan keyifli okumalar <3.

Arkan:

O gün gelmiş, çatmıştı. Anonimi görecektim. İçimde tarif edilemez bir heyecan vardı. Onun dışında kalbim de anlamadığım bir şekilde ince bir sızı vardı. Annemi yormamak adına dün ütülediğim kot pantolonumu ve beyaz gömleğimi giydikten sonra anonimin dediği gibi arka yaka kısmında ismimin işlenmiş olduğu  kot ceketi giyip son kez aynanın karşısına geçip saçımı düzelttim. Neden bu kadar özen gösteriyordum bilmiyordum. Odamdan çıkıp annemle babamla vedalaştıktan sonra arabaya binip buluşacağımız göksu parka sürmeye başladım. Parka gelince park edip anonime geldiğime dair bir mesaj yazdım. 5 dakikaya kadar geleceğini söylemesiyle içeriye girip yürümeye başladım. İskele tarzı şeyin üzerine geldikten sonra suyu izlemeye başladım. Beni her türlü bulacağını söylemişti.

Saatime bakarken omzumda hissettiğim dokunuşla arkama dönüp baktığımda Alya'yı gördüm. Buraya yakın oturuyorlardı belki de arabayı görüp gelmişti.

" Alya güzelim ne işin var burada." dediğimde gözlerini kaçırmıştı. Gözlerine baktığımda gözleri kıpkırmızıydı. Üstünü incelediğim de  çok sevdiği peluş montu altında ise pembe botları vardı. Kaşlarımı çatıp düşünmeye başladım. Anonim  Alya olmazdı değil mi ? diye düşünürken Alya gözlerini tekrar bana çevirdi.

" Özür dilerim Arkan , anonim benim." dediğinde vücudumun karıncalandığını hissettim. Yıllarca kardeşim dediğim kız bana aşıktı. Histerik bir şekilde gülüp

" Güzel şaka." dediğimde kaşlarını bu sefer çatan oydu.

" Şaka değil , inanmıyor musun?" dedikten sonra telefonunu açıp bana uzattığında mesajlara bakmaya başladım.  Kalbimin sancılandığını hissettim.

" Peki neden , neden sakladın." diye sorduğumda elleriyle akan göz yaşlarını silerken gözlerimin dolduğunu hissettim. Ağlamasına dayanamıyordum.

" Neden mi ?, sen bana kardeşim derken nasıl diyebilirdim ki Arkan, yapamadım artık saklayamadım , sana olan sevgim öyle büyümeye başlamıştı ki yapamadım. Bir film izledim, orada erkek yazıyordu kıza , aklıma yattı bende yapayım dedim."  dediğinde gözlerimi kapatıp sakinleşmeyi bekledim. 

" Anneni biliyorum derken seni beklemiyordum."

" Farkındayım." deyip gözlerini kaçırmıştı.

" Arkan." deyip elimi tuttuğunda içimden gelen dürtüyle elimi çektiğimde elimi çektiğimde hıçkırdığını duydum. 

" Pişman değilim bir daha olsa bir daha yaparım." dediğinde dudağımı yaladım.

" Alya şuan konuşursam kalbini kırarım ve kalbini kırmak istemiyorum en son isteyeceğim şey bu anlıyor musun? Bana biraz zaman ver."

"N ne kadar bir süre?" diye titrek bir sesle sorduğunda sarılmak istedim ama sinirliydim ona.

" Bilmiyorum." dediğimde yavaşça başını sağ solla salladı.

" Beni affet lütfen."

"Birini sevmek suç değil Alya , bilmiyorum." deyip ona arkamı dönüp giderken ağlamamak için dudağımı ısırıp hızla oradan çıkıp arabaya binip eve doğru sürmeye başladım. Ani fren yapıp arabadan inip eve girdiğimde annemle babam telaşla bana bakıyordu. Sorularına yanıt vermeden odama gidip kıyafetlerimi çıkartıp suyun altına girdikten sonra boylu boyunca düşünmeye başladım.