Gevlucht (Flikken Maastricht)

25

Dagboek van een gevangene

19:44
Vandaag was weer een hel, maar ik krijg morgen mijn uitspraak. Mara heeft voor me geregeld dat er nog meer onderzoek zou komen. Ik moest mijn verhaal nog een keer voor de rechter mijn verhaal vertellen. Er kwam een vrouw binnen, ik kende haar ergens van, ik wist niet meer waarvan. Mara had haar gevonden, als getuige. Mara had gezecht dat zíj mij waarschijnlijk vrij kon pleiten. Op hoop van zegen dan maar. Toen de vrouw begon te praten, zei ze dat ze me had verhoord. Ze zei dat zij en haar partner een fout hadden gemaakt en dat ik toen onnodig vast had gezeten. Nu wist ik het weer, zij was die politievrouw, haar naam wist ik niet meer, alleen die van haar partner, Floris Wolfs was zijn naam. Waarom hij er niet was, wist ik niet. Vreemd was het wel. Ze zag er vermoeid uit, alsof ze dagen lang niet had geslapen. Mara zei dat ik me geen zorgen om haar moest maken. Die opmerking snapte ik ook niet. Het leek wel of ze haar kende. Ik zal me wel vergist hebben. Eigenlijk ben ik best wel zenuwachtig voor morgen. Mijn advocaat zei dat ik een grote kans had om vrij te komen, maar dat ik ook de kans heb dat ik nog een paar jaar vast moet zitten. Ik blijf hopen op dat ik vrij kom en eindelijk Mara weer volledig in mijn armen te nemen.