Gevlucht (Flikken Maastricht)

12

Vandaag is Floor jarig. Ik stapte uit bed en ging naar Marion toe om haar wakker te maken. Ik klopte op haar deur en deed hem open toen ik niks hoorde. 'Marion' fluisterde ik. 'Word je wakker? Floor is jarig.' zei ik toen ik haar wakker schudde. Ze kreunde wat en deed toen haar ogen open. 'Hoe laat is het?' vroeg ze als eerste. '9 uur' antwoorde ik. Ik was vandaag vrij en daar was ik aardig blij mee. 'Ik kom er aan' zei ze en ze stapte uit bed en liep richting de badkamer. Ik liep weer terug naar mijn eigen kamer om mijn kleren alvast aan te trekken. Vervolgens liep ik naar beneden om de cadeautjes op te halen van Floor. Ze krijgt wat ze wilde: een barbiepop met een kasteel. De auto er nog bij was veelste duur voor mij. Maar dit wou ze graag, dus dan krijgt ze het. Ze gaat maandag naar een inloopdag van een basisschool. Dat leek mij verstandig, haar al naar school sturen. Ze kan al hardstikke goed praten, dus dat komt wel goed met haar. Ze verheugd zich er echt heel erg op. Ze is al dagen niet vrolijker te krijgen, op het gezeur op Floris na dan. Daar word ik soms wel gek van. Ook het gemis van hem. Het is in jaren nog nooit zo erg geweest, maar het is haar dag. Ze moet een geweldige verjaardag krijgen. Waar ik het cadeau nu ook van heb gepakt en langzamerhand weer naar boven was gelopen. Ik liep naar de logeerkamer toe en zag Marion zitten op het bed. 'Kom je?' vroeg ik haar. Ze knikte en liep achter me aan naar de kamer van Floor. Marion maakte een drie, twee, één gebaar met haar vinger waarna ze de deur open deed en we begonnen te zingen. 'Er is er één jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is Floor...' Floor kwam rechtop in haar bedje zitten en kreeg een grote glimlach op haar gezicht. 'Gefeliciteerd lieverd' zei ik toen we klaar waren met zingen en ik gaf haar een kus. Ik gaf haar ook het cadeautje die we samen uit gingen pakken. We waren klaar met uitpakken en Marion liep op Floor af. Floor had nu pas door dat Marion er was en begon haar stevig te knuffelen. Het was zo lief haar zo gelukkig te zien. 'Ze begint meer en meer op jou te lijken' was het Marion opgevallen. Ik knikte trots. 'Ook qua gedrag' grinnikte ze. Floor was met haar barbiepop aan het spelen en Marion en ik zaten koffie te drinken op de bank en te praten. 'Komen er veel mensen?' vroeg ze. Ik knikte. 'Veel mensen die ik hier heb leren kennen, een aantal vriendinnetjes van Floor en kennissen uit Maastricht' glimlachte ik naar haar. Ze knikte. 'Gezellig' knipoogde ze naar me. 'En komt ehh..' stamelde ze. 'Floris?' vroeg ik. Ze knikte. 'Nooit meer'. Ze schonk me een glimlach. 'Ben je nog veel met hem bezig?' vroeg ze. Ik knikte. 'Opzich wel. Ik wil weten waarom hij dat heeft gedaan en heeft gelogen' ze knikte begrijpend. 'Floris?' vroeg Floor, die weer eens wat opgevangen had. 'Nee lieverd, we hadden het over jou, Floor. Begrijp je?' Ze knikte twijfelend. Ze liet het gelukkig maar zo en ging weer verder met spelen. 

Het was al 8 uur en de meeste visite was al weg. Marion zou nog een nachtje blijven, morgen gaat ze weer naar huis. Ik vind het best wel fijn dat er nog iemand hier is, dan hoef ik niet alles alleen te doen. Ik liet de laatste visite uit en liep de kamer weer in. 'Floor?' ze keek op. 'Ga je mee naar bedje?' ze knikte vermoeid en stak haar armpjes naar me uit. Ik tilde haar op en nam haar mee naar boven. Ik had haar omgekleed, haar tandjes gepoetst en haar toen in bed gelegd, waarna ik weer naar beneden ging.