Chapter 5
It feels like everyone in our school knew that Leo and I are in a relationship already. But, I don't care less anymore.
It's been weeks when Leo asked me out, but it's still fress in my mind. How we danced under the moon's light, how we had our first kiss, and how we became a couple.
Everything felt surreal.
"My name is Quina Futakushi.", parang nagising ako sa reyalidad nang marinig ang panibagong boses sa room namin. Transferee sa kalagitnaan ng semester? Nagtama ang aming mga mata kaya naman ngumiti ako sa kanya, and she did the same.
Pinaupo sya ni Madame Camia sa katabing upuan ni Leo.
Natulala naman si Leo sa kaniya, dahilan ng pagkirot ng puso ko.
We haven't celebrated our first monthsary yet you're already mesmerised in another girl?
Natauhan ka na ba, Leo?
Umiling ako, inaasahang maglaho ang nasa isip ko, ngunit mas lalo pa iyong lumala sa naisip.
Sudden realization. I can't deny that Quina's beauty is a hundred times better than me.
She's got a pointy nose, high cheek bones, a glass skin, thick brow and eye lashes and a thin red lips. The opposite of me who have a not so pointy nose, chubby cheeks, just fine brows, thin eyelashes, and not fully pouted pale lips.
I am no match against her.
--
Break time and those thoughts still rings in my mind.
Shit. I need to trust Leo.
"Love!", napalingon ako kay Leo nang tawagin niya ako.
He calls me "love", kahit hindi naman na ito ang first time na tawagin niya akong ganon ay nagsisilipadan pa rin ang mga paru-paro sa tiyan ko.
"Mag-library ako, sasama ka?", he asked me still wearing his precious smile. Tumango na lamang ako, bahagyang nagulat pa dahil hinawakan niya ang kamay ko.
May narinig naman akong tawanan, kaya naman nilingon ko iyon. Sina Nalla, Ycheen, Grethel, at Percy iyon, kasama ang bagong transferee. Parang may kumirot sa puso ko.
I know I don't have the right to judge pero hindi ko talaga gusto si Quina.
"Emi!", rinig kong tawag ni Prince Cole. Kaya naman sa kanya ako napalingon, may mga hawak din siyang notebook at libro. "Papunta kayo sa library?", agad siyang nakapunta sa pwesto namin ni Leo.
Tumango naman ako, sasabay daw siya sa amin.
Pagkarating namin sa library ay kanya-kanya kaming bunot ng libro. Focused si Leo sa binabasa niya, habang kami naman ni Cole ay nagtititigan, parehas ang nasa isip namin.
Alam ko namang napapansin iyon ni Leo, kaya naman nagpaalam muna siya na magbabanyo.
Agad naman namin ibinaba ang binabasa at nag-chismis-an. Cole is a gay, sa kaniya ako nag-o-open up kapag may problema, it looks weird but for me, gays are trustworthy.
"'Te, okay ka lang?", he asked.
"Oo naman.", I answered.
"Sus, magsinungaling ka na sa lahat, 'wag lang sa bading.", he looked at me worriedly. "Nakikita ko yung tingin mo kanina sa transferee, lalo na nung nag-usap sila ng bebe mo. Selos ka no?"
Napa-buntong hininga na lamang ako. Sino bang makakapagsinungaling sa isang bading na fan ni Sherlock Holmes?
"Can't help it, Cess. Maganda siya, ako medyo lang. Lugi ako 'te."
He shook his head.
Biglang dumating si Leo, naka-poker face. He looks irritated on something. Tahimik siyang umupo sa tabi ko, at sinimulan muling magbasa.
Bigla akong inantok, kaya naman agad akong sumandal sa balikat niya, I felt him stiffen.
I was about to doze off to sleep when he carried my body into his lap, caging me in his arms and chest. This felt more comfortable tho.
Before I doze off, I felt him kissing and sniffing my hair, causing me to snuggle more against his chest, I could feel his smile before I finally went to a deep sleep.
-
I woke up, still on Leo's arms. I looked around and I see fewer people than earlier.
"L-Love... What time is it?", I asked Leo with my sleepy voice. Damn, I enjoyed that sleep, although my back hurts.
"5 minutes bago ang uwian.", he said and held me closer.
"Hindi mo ako ginising?!", I screamed in whisper.
"Pati ako nakatulog e", he then laughed.
I was mesmerised by the way he laughs.
Ang gwapo gwapo ng boyfriend ko.
Mainggit kayo, char.
Humiwalay ako sa kanya, ngunit mas hinigpitan niya ang pagkakayakap sa akin.
"Leo-"
"Shh, love. Let's stay like this."
-
Narito ako ngayon sa waiting shed. Hinihintay si Leo, bibili lang daw ng kwek kwek.
Hinaplos ko ang screen ng cellphone ko, napa-buntong hininga ako.
"Ang tagal-tagal na kitang pinapangarap-", saad ko sa magnum na nasa screen nito.
"Sino yan?", muntik akong mapatalon nang marinig ang boses ni Leo.
His brows are furrowed.
"Y-Yung-"
Ibinaba niya ang dalawang plastic cup ng kwek kwek at kinuha ang cellphone ko, agad namang natanggal ang pagkakakunot ng noo niya.
"Magnum?"
--------
