Tamaki gözlerini açtığında hâlâ aynı yerde ve aynı kişi yanında yatıyordu, odasındaki saate baktığında gece yarısını geçtiğini fark etti. Y/n'nin elini bırakıp olduğu yerde oturdu ve düşündü.
Onu uyandırmalı mıydı?
Hiç bir şey olmamış gibi yeniden elini tutup uyumalı mıydı?
Hayır belki de annesini çağırmalı?
Tamam ikinci seçenek her ne kadar cazip gelse de Amajiki'ye,y/n Mirko Sensei'de kalıyordu, Sensei onu merak etmiş olabilir.
Amajiki üzerine hırkasını giyip yatakta uyuyan y/n'ye baktı, uyandırmamaya çalışarak kucağına aldığı kızı Mirko sensei ye götürmek için hazırlandı.
Dolaptan başka bir hırka kapıp y/n nin üzerine örttü ve sessizce evden çıktı. Boş sokaklar da kucağında y/n ile yürüyen genç düşündü.
Acaba konuşursa uyanır mıydı?
Tedirgince ses çıkardı.
"Y/n?~"
"......."
Garanti amaçlı tekrar seslenen genç cevap alamayınca rahatladı.
"Biliyor musun,seni seviyorum"
Içindekileri tek nefeste söyleyen Amajiki kendini durduramadı.
"Evet Mirio, Nejire ya da başkaları da seni seviyor ama b-ben sana aşık oldun y/n"
Her ne kadar sevdiği kız bunları duymasada, genç çocuk içini döktüğü için rahatlamış hissetti, ayrıca y/n nin bunları duymaması ona ayrı bir cesaret veriyordu.
"Ve benden başkasına aşık olmanı istemiyorum,e-eğer bu bencillik sayılıyor sa evet bencil bir insanım ama bana aşık olmama ihtimalin b-beni gerçekten bitiriyor"
Mirko Sensei nim evine yaklaşan Amajiki biraz daha konuşmak istedi.
"Sana karşı, yüzüne karşı seni sevdiğimi söyleyemediğim için özür dilerim,ama...bu gerçekten çok...ç-cok zor,ama elimden geleni yapacağım y/n"
Amajiki zile basıp bekledi, Mirko Sensei'nin uyanık olduğu belli oluyordu,kocaman bir gülümseme ile Amajiki'ye baktı.
"Ah demek sensin genç adam,y/n biraz daha eve gelmeseydi endişelenmeye başlayacaktım, teşekkür ederim"
Mirko sensei eliyle içeriyi işaret ederek Amajiki'nin girmesini istedi. Amajiki kucağındaki y/n'yi koltuğa bırakıp kenarına oturdu.
"B-bugün kendini biraz fazla yordu,ve ayağını k-kesti yanlışlıkla,dinlenmek isterken uyuya kaldı (k). Uyanır uyanmaz buraya getirdim"
"Çok iyi yapmışsın Tamaki-kun! Minnettarım gerçekten,y/n senin gibi bir ✨ arkadaşa ✨ sahil olduğu için çok şanslı olmalı"
"A-a-ah yani e-evvet olabilir, eheh neden o-olmasın"
Eli ayağına dolaşan genç ecel terleri dökerken Mirko Sensei piç smile yaparak konuştu.
"Evet evet eminim öyledir, sonuçta sadece ✨ arkadaş ✨ olmak kolay değil ve sen en iyi şekilde arkadaşlık görevini yerine getiriyorsun"
"🙂🔫"(Tamaki face)
"Eh ben kalkayım artık,size de iyi geceler Sensei"
"Iyi geceler sadece ark- pardon iyi geceler Tamaki-kun!"
.
.
.
Uyandığında Mirko Sensei kahvaltı yapıyordu.
"Ah günaydın y/n! Benim kahvaltı yapıp çıkmam lazım devriye ye gideceğim çok geç gelmem merak etme"
Uyku sersemi hâlde zar zor anladığın şeyleri aklına kazıyamadan Mirko Sensei evden çıkmıştı. Koltukta birbirine girmiş saçlarını düzeltirken bir yandan da buraya nasıl geldiğini hatırlamaya çalıştın.
