Karanlık

7.Bölüm: İkimiz

1k okumayı geçmişiz :')  Instagramda paylaşmıştım zaten hepinize çok teşekkürler.

Işıklarımızı kapatalım <3

Bu bölüm içinde halledemeyenlere gelsin...

Bu bölüm karanlıkta kalıp da kendini güçlü hissetmeyenlere gelsin...

Bu bölüm ışık arayanlara gelsin...

7.Bölüm: İkimiz
"Aramıza mesafe koyma..."

Dış kapıyı açtım ve çıktım. Serkan dudaklarını araladı: "Konuşmak ister misin?"

Kafamı salladım. Çok garip, ruhum artık hiçbir şey saklamak istemiyor. Her şeyimi Serkan'a anlatasım geliyor.

Arabanın kapısını benim için açtı. Ondan böyle bir incelik beklemezdim. Arabaya bindik ve Serkan beni kendi evine götürdü. Salondaki köşeli koltuğa oturdum. O da tam yanıma oturdu. Yönünü bana verdi.

"Merak ettiğini biliyorum." dedim kafasını salladı, "Metin'le annem 19 yaşlarındayken tanışmışlar. O kadına anne demek bile istemiyorum. Adı Zerrin. Evlenmeye karar verince ikisinin de ailesi karşı çıkmış. Sonra Zerrin, Metin'e kaçmış. Kimsenin haberi olmadan evlenmişler. İlk başta çok mutlularmış. Sonra Metin Çağla ile karşılaşıyor. Zerrin'den boşanıp onunla evleniyor. Zerrin'le evliliğinde onu her gece dövmüş. Çağla ile evlendikleri günün akşamı Zerrin'in yanına gidiyor. Biliyorsun zaten. O sırada ben..." Geri-
sini getiremiyordum. İstemsizce gözle-
rimin dolduğunu hissettim. Ağlama-
mak için gözlerimi kırpıştırdım. Ama olmuyordu. Bir damla gözyaşım aktı. Gözlerimi kapattım. Serkan'ın elini yanağımda hissettim. Eliyle gözyaşımı sildi. Bunu gerçekten yapmış mıydı? Derin nefes aldım. Devam ettim, "10 yaşıma kadar Metin sabah Çağla'nın yanındaydı, geceleri Zerrin'in yanın-
da... O kadar rezil bir durum yani. Zerrin sürekli bana evin uğursuzusun diyip duruyordu. Başına ne gelse hep beni suçlardı. 'Senin yüzünden hiçbir şey yolunda gitmiyor. Senin varlığından beri evimize karanlık çöktü. O karanlık da hiçbir zaman gitmeyecek. Ancak sen gidene kadar' derdi. Sonra bir gün Zerrin Metin'i aldatmış. Metin'le çok kavga ettiler. Ben odamdaydım. Sesleri duyunca yanlarına gittim. İkisi karşı karşıyaydı. Metin elindeki silahın tetiğini çekti. Gözlerimin önünde Zerrin yere yığılıp kaldı. O gün nasıl geçti hatırlayamıyorum bile. Halam beni apar topar kendi evine götürdü. Ben hiç kimseyle konuşmadım. 6 ay psikolojik destek aldım. Halam çok korkuyordu. Bir daha hiç konuşmaz-
sam, girdiğim bu bunalımdan bir daha hiç çıkamazsam... Hayata yetişeme-
memden çok korktu. Bir şekilde toparladım. Halam soyadımızı değiştirdi. Kardeşiyle aynı soyada bile sahip olmak istemiyordu. 2 ay önce de halamı kanlar içinde buldum. Herkes gibi o da elimden kayıp gitti." Gözyaşlarım damla damla gözlerimden aktı. Serkan dolmuş gözlerle bana bakıyordu. Sinir bozukluğuyla güldüm. "Hayatımın en uzun konuşmasını yaptım." dedim, "Sıra sende."

Aslında içimden bir ses anlatmayacak diyordu. Çok merak ediyordum. Hayatını, neden böyle? Hayatımda ilk defa birini merak ediyorum. Beni şaşırtacak cevabı verdi, "Tamam, anlatıyorum. Anlatmazsam sanki beni rahat bırakacak değil gibisin." Cevap vermedim.

"Annemle babamı yıllar önce kaybettim. Aslında onları hiç hatırlamıyorum. Annemle babam 25 yaşındayken tanışmışlar. Annem burda İstanbul'da hemşireymiş. Babam da New York'da yaşıyormuş. Annem gezmek için New York'a gitmiş ve bir kafede babamla tanışmış. Annem kahve sipariş verince içinden kalp şeklinde çay kaşığı çıkmış. Babam da yanına gelip 'Sizde de mi bundan var?' gibi şeyler demiş. Aslında kaşıkları bilerek kendi koydurtmuş." Gülümsedim, o da gülümsüyordu. Çok tatlı bir aşk hikayesi dinliyordum. "Yakın zamanda birlikte olmuşlar. Annemin gitme vakti gelmiş. Babam da kalması için boş yere ısrar etse de onun gitmesini hiç istemiyormuş. Annem sen de gel diyormuş. Ama babam işte bütün hayatım burda falan diyormuş. Havaalanından zar zor ayrılmışlar. Her gün mesajlaşmışlar, görüntülü konuşmuşlar, birbirlerinin sesini duymuşlar. Tüm o mesafelere rağmen aşklarını yaşamışlar. Sonra babam anneme 'Hayatını mahvediyorum. İstesem yanına bile gelemem.' demiş ve ayrılmak istediğini söylemiş. Annem ilk başta karşı çıksa da babam hiç çabalamayınca onu bir daha aramamış. İki yıl boyunca ayrı kalmışlar. Sonra babam bencilce davrandığını, onsuz yapamadığını anlayınca İstanbul'a gitmiş. Annemi bulması üç ayını almış. Bir gün çalıştığı yere gittiğinde annemin evli olduğunu görmüş. Tahmin et bakalım kimle evlenmiş?"