1. Zorunluluklar acılara gebedir.
Sonbaharın son sıcak rüzgarları yanaklarını okşarken duruşunu değiştirmeden açısını hafifçe sola kaydırdı Yoongi.Camelot'un güneyindeki ormanlık alana gelmişti ve berrak yeşil, orta yaşlı ağaçların çevirdiği yonca tarlasında, yaprakların hışırtısını dinlemeye çalışıyordu.
Kıstığı gözleriyle dallardaki küçük hareketlilikleri yakalamaya odaklanmışken okunu biraz daha gerdi, okun ucu neredeyse kabzasından çıkacak kadar geriye gelmişti.
Yoongi dudağını, sağ yanağını ve burnunu ezen yay kirişi serbest bırakıp, oku birkaç saniye önce gözüne takılan ve kanat seslerinin geldiği ağaçların arasına göndermeyi hedefledi.
"Majesteleri!"
Ki buna gerek kalmadan arkasından gelen ince ses, bantlı parmağının refleks olarak hareket etmesine ve okun yaydan fırlayarak uçmasına neden oldu.
"Siktir," Yoongi nefesinin altından küfrederken önce hiçbir hedefi vurmadan yere çarpan okuna ve sonra tehlikenin farkına varıp dallarda hareket ederek, kanat çırpan kuşlara baktı.
"Sizi böldüğüm için özür dilerim majesteleri," Yoongi ayak seslerinden kendisine gittikçe daha çok yaklaşan sese döndüğünde nişanlısıyla karşılaştı.
"Chaerin?" Öndeki sarı saçlarını örerek ensesindeki zayıf topuzuna bağlayan genç kız, endişeli bir şekilde ona bakıyordu. Muhtemelen Yoongi'nin istemsizce çatılan kaşlarını fark etmişti.
Ama Yoongi kendisine daha fazla böyle bakmayı kesti ve ona doğru doğru birkaç adım atıp aralarındaki mesafeyi kapattı ve kolunu beyaz elbisesinin üzerinden beline sardı.
"Krallığa geleceğini neden önceden haber vermedin?" Konuşmadan önce saçlarının tepesine hafif bir öpücük kondurmuştu.
Kısa sarılmalarından sonra hâlâ aynı şekilde duruyorlardı. Ama bu kez Chaerin de ince kolunu Yoongi'nin beline sarmıştı.
"Yolculuğumuz Angkor'a doğruydu. Ama ısrar edip dinlenmek için Camelot'ta durmamız konusunda babamı ikna ettim," Konuşurken yavaş yavaş esen rüzgar saçlarını dağıtıyor ve örgülerin altından çıkan saç tutamları yüzünü dövüyordu. Yoongi, o konuşmaya devam ederken dudaklarına yapışan saçlarını geriye doğru iterek daha rahat konuşmasına yardımcı oldu.
"Babam her ne kadar yolculuğa devam etme kararı verse de, geceyi burada geçirmemiz için bize izin verdi."
"Biz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
oasis | yoonmin
Fanfiction"Kışın en soğuk zamanında, ben nihayet içimde yenemediğim bir yaz olduğunu öğrendim."