Başka Dünyalar(Askıda)

Bölüm 6- ''Aptal''

Merhaba arkadaşlar.Öncelikle okuyan herkese çok teşekkür ediyorum.Sayı çok değil ama olsun ben şuan için o kadarını beklemiyordum bile.Bu bölümü biraz geç yazdım ama özel sorunlarım vardı.Beklettiysem özür dilerim.Kendi kafamda düşündüklerimi yazmaya çalışıyorum.Umarım beğeniyorsunuzdur.Eğer beğenmediğiniz bir yer varsa ya da herhangi olumlu ya da olumsuz düşünceniz yorum yapmanızı rica ediyorum :)) İyi okumalar :)) Vote verirseniz sevinirim. :)

Meydada Aras var :)

**

Annemin bana öfkeyle bakan gözlerini görmemle kalbimin korkudan mı desem heyecandan mı desem deli gibi çarpması bir oldu.Ne yapacağımı ciddi anlamda bilmiyorum.Annemin o halini gördükten sonra babama hiçbir şeyden bahsetmemeliydim en azından şimdilik.

''Baba önemli bir şey değil ya canım çok sıkılıyor bazen böyle saçmalıyorum işte bakma sen bana''dedim gülmeye çalışarak.O sırada annem büyük bir hışımla yerine oturdu.

''Ne konuşuyorsunuz öyle sessiz sessiz'' dedi

''Hiç demekle yetindim.Kahvelerimizi içip hesabı ödedikten sonra eve doğu gitmeye başladık.İçimde inanılmaz derecede bir korku vardı.Aslında buna korku denmez çünkü annemden korkmuyorum.Sadece annem bana zarar verdiğinde artık canım en yüksek derecede acısa bile artık bir işe yaramıyor aksine hiç bir şey hissetmeyip zıt bir şekilde acı çekmekten zevk alıyordum.Değişikti.Aslında değişik olan bendim.

Eve geldiğimizde babam dinlemek için odasına gittikten sonra bende annemin söyleyeceklerine maruz kalmadan direk kendimi odama attım.Kapımı kilitleyip biraz gitarımla uğraşmaya başladım.Beni mutlu ediyordu.Gerçek anlamda.O an aklımı kurcalayan her şey kayboluyordu sanki.Sesim de güzel olduğundan çok daha iyi hissettiriyordu.Keşke mümkün olsa da bu konuda odamda gitar çalıp şarkı söylemekten başka bir şeyler yapabilsem.Aslında imkansız değildi ama annemin tepkisinin ne olacağını bilmiyorum.Ayrıca ben çekingen bir kızım.Öyle bir şey olsa bile ağzımı açtığım anla şarkıyı başlamadan bitirmem çok olası bir durumdu.

Bir zaman sonra ellerim ağrıdı ve gitarımı bıraktım.Gitarda oldukça iyiydim hiç bir kurs almamıştım ama internetten ve kendi çabalarımla çok iyi bir hale gelmiştim.Zorlanmadan çoğu şarkıyı çalabiliyordum.Akorlarını görmem yeterli.Bu konuda iyi olduğum için kendimi dans konusunda geliştirmek istiyorum.Evet asosyal biri olabilirim arkadaş çevrem olmayabilir.Asi ,uyumsuz bir kız olarak gözükebilirim ama müzik ve dans konusunda gerçekten bir şeyler yapmak istiyorum.Çünkü iyi hissettiriyor.

İnternetten dans ders videolarından bir şeyler öğrenmeye çalışıyorum.Vücudum kıvrak ve dansa yatkın olduğu için yapılacak hareketin mantığını anladığımda hiç zorlanmadan yapabiliyorum.Videoların çekildiği yerler çok büyüleyici dans stüdyolarıydı.Çok isterim kendime ait bir dans stüdyom olmasını.Loş bir ışıkta o bütün duvarı kaplayan aynanın karşısında müziğin ritmiyle huzuru bulmayı.Bu kadarı olmasa bile en azında öyle bir yerde ders almayı isterim.Bir keresinde anneme böyle bir şey istediğimi söylemiştim.Çok heves yapmıştım ama o sert bir tavırla reddetmişti.

 Bir süre videodaki hareketleri yapmaya çalıştım ve kısa sürede kaptım.Yorulunca biraz dinlenmeye karar verdim.Facebook'a girip öyle bir bakınayım dedim.Okul arkadaşlarımın beraber çekindikleri samimi resimleri gördüm.Elis ile bile bir tane resmim vardı.O da küçükken çekinilmiş bir resimdi.Daha doğrusu benim çekilmiş adam gibi resmim yoktu ki.Sadece 3 resmim vardı.Onlarda can sıkıntısından nasıl çıktığımı merak ettiğim için çektiğim fotoğraflar.Benim hiç küçüklük resmim yok.Bir tane bile.Annem ve babamla bir resmim olmasını isterdim.Ama yok işte.Bu sırada arkadaşlarımın resimlerini görünce sadece 1 gün sonra okulların açılacağı aklıma geldi ve o an kendimi orada boğarak öldürmek istedim.Şu sıralar hiç okul ortamını,hocaları ve dersleri çekebilecek durumda değilim