Bölüm 18-Oyun Bitti

32 3 0
                                    

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba.Duyuruda belirttiğim gibi bilgisayar sorunu yaşıyorum ve hala daha düzelmedi.Elimden geldiğince kısa sürede bölüm yazmaya çalışacağım.Umarım bu bölümü beğenirsiniz.İyi okumalar :)))


**

Bir ormandaydım.Üstümde bembeyaz bir elbise vardı.Bir şeyden ya da birinden kaçıyordum.Soğuk hava koşarken ciğerlerimi fazlasıyla yakıyordu.Ağaçların arasından hızla geçiyordum.En sonunda yorulup durdum.Göğsüm hızla inip kalkarken destek almak istercesine bir ağaca tutundum.Hava karanlıktı ve büyük bir sis tabakası net görmemi engelliyordu.Nefes alıp verişim biraz düzene girince tekrar etrafıma bakmaya başladım.

Görüş alanıma giren beyaz elbiseli kadın kalbimin korkuyla hızlanmasını sağladı.Tam tekrar koşmaya başlayacağım sırada

''Dur'' dur diye bağırdı.''Dur kaçma benden.Beni bul.Kim olduğumu bul.'' dedi.Gittikçe yaklaşıyordu.Korkum artarken birkaç adım geriledim.Çok yaklaşmıştı.Ama yüzünü net göremiyordum.Yüzünde bir buğu vardı ve sadece yüzünü göremiyordum.Saçları benimle aynı renkteydi ve beyaz bir elbisesi vardı.

''Kimsin sen?Neden seni bulmamı istiyorsun?'' diye sordum.

''Beni bul,beni bul,peşimi bırakma.Eylül,Eylül...'' sürekli adımı tekrarladı ve yine ondan kaçmaya başladım.

**

''Eylül'' Hala daha ismim söyleniyordu.Gözlerimi yavaşça araladığımda babam görüş alanıma girdi.Derin bir nefes alarak doğruldum.

''Kızım rüya görüyordun herhalde çok terledin iyi misin?Kalk bi elini yüzünü yıka istersen'' 

''İyiyim babacığım merak etme sen ben şimdi kendime gelirim'' 

''İyi peki kızım.Hadi elini yüzünü yıka da aşağıya gel annen sofrayı hazırladı acıkmışsındır ben iniyorum'' dedi ve odadan çıktı.O masaya oturmak istemiyordum.Ama gerçekten acıkmıştım.

Yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledim.Banyo temizlenmişti.Görünürde kan falan yoktu.Büyük ihtimal babam hastanedeyken temizlikçi getirtmişti.Lavobonun önüne geçerek suyu açtım.Soğuk su yüzüme çarparken hala daha rüyanın etkisindeydim.Niye onu bulmamı istiyordu.Ve sanırım gördüğüm yine o kadındı.Bu biraz korkmama sebep olsa da umursamamaya çalıştım.Kafamı kaldırıp aynaya baktım.Yüzüm çok solgundu.Dudaklarım mora yakın bir renkteydi.Saçlarım dağınıktı.Gözlerim ise çok şey anlatıyordu.Kimsenin anlayamayacağı şeyler.

Aynaya bakmaya devam ederken o gün burada yaşadıklarım tekrar gözümde canlandı.Çektiğim acıyı hatırlayınca yüzümü buruşturdum.Lavobunun üzerinde dikiş iğnesi duruyordu.O an aklıma Aras geldi.Acaba neler hissetmişti o an.Onu da zor bir durumda bırakmıştım ama birinin yapması gerekiyordu.Onunla bunu konuşmalıydım.

Elimi yüzümü kurulayarak banyodan çıktım.Odadan bir toka alıp saçımı topuz yaptım.Aşağıya indiğimde babam ve annem masada oturuyorlardı.Babam beni görünce gülümsedi.

''Gel kızım karnını doyur'' dedi ve yanındaki sandalyeyi oturmam için çekti.Bir şey demeden oturdum ve sessizce yemeğimi yemeye başladım.Bir süre herkes sessizce yemeğini yedi.Sessizliği bozan babam oldu.

''Eylül kızım bak kendini toparla diye şimdiye kadar bir şey sormadım ama artık sabredemeyeceğim.Ne oldu kızım,bunu sana kim yaptı?Nasıl oldu.Bak  bunu bana söylemelisin ki o kişiye dünyayı dar edeyim,cezasını çektireyim.Hadi güzel kızım anlat bize'' diyerek umutla gözlerime baktı.O anda annemle göz göze geldik.Tehditkar bir bakışı vardı.Şu an anlatmayacaktım ama mutlaka anlatacaktım her şeyi.

Başka Dünyalar(Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin