Başka Dünyalar(Askıda)

Bölüm 11-Ayna

Büyük bir çığlıkla gözlerimi açtım.Gördüğüm ilk şey Aras'ın endişeyle bana bakan gözleriydi.Ter içinde kalmışım.Aras benim elimi tutuyordu.İstemsizce gözlerim ellerimize kaydı.Daha sonra Aras anlamış olacak ki ellerini çekip konuşmaya başladı.

''İyi misin Eylül.Çok korktum.Kabus görüyordun sanırım.Baya bir uğraştım uyandırmak için ama biraz zor oldu.'' dedi.Gerçekten de korkmuş gibi görünüyordu.

''Evet kötü bir kabus görüyordum,uyandırdığın için sağ ol'' dedim.Belkide beni uyandırmasaydı.Her neyse.Kurtulmuştum.En azından şimdilik.

''Saat kaç'' diye sordum.

''Gece 2 buçuk''. dedi.Uyuyalı çok olmamış.Şimdi ben nasıl uyuyayım ki artık sabaha kadar otururum böyle.

''Tamam tekrar çok teşekkür ederim'' deyip odadan çıkmasını ima ettim.

''Önemi yok.Neyse ben çıkayım o zaman.Eğer bir şey olursa seslenirsin''

''Tabi.İyi geceler'' deyip çıkmasını bekledim.

''Sana da'' deyip ağır adımlarla odadan çıktı.

Bende yataktan kalkıp pencerenin önüne gittim.Artık ne yapacağımı hiç bir şekilde bilmiyorum.Sahiden aklımı mı yitiriyorum?Ama Serkan abiye anlattığım için bunlara bir çözüm bulur ve beni bu iğrenç şeyin içinden çıkarır.Yoksa çok kötü şeyler olacak.Dayanıcak gücüm kalmadı.

Odada oradan oraya gezinip duruyorum ama hiç uykum gelmedi.Zaten gelse bile uyumak ister miyim pek emin değilim.En sonunda odada yalnız kalmaktan biraz korkup aşağıya inmeye karar verdim.Televizyon falan izlerim.Sessizce odadan çıkıp aşağıya inmeye başladım.Salona geldiğimde gördüğüm şeyle şaşırdım.

Aras televizyon karşısında koltukta uyuya kalmış.Bi ara odama gitmeyi düşünsemde vazgeçip kaana doğru ilerledim.İlk önce televizyonu kapadım.Daha sonra Aras'ın yanına gidip yere oturdum.Uyurken çok masum duruyodu.Uyanıkken salak olmasının aksine masum ve etkileyici.Ne diyorum ben ya.

Yerden kalkıp ne yapsam diye düşündüm.Hava biraz soğuktu.Arasın da üstünde hiç bir şey yoktu.Üstündeki t-shirt baya ince gözüküyordu.Etrafa bakındım ve diğer koltuğun üstünde battaniye gördüm.Gidip aldıktan sonra uyandırmamaya çalışarak üstüne örttüm.Sonra ayak ucuna oturdum.Çünkü odada tek başıma korkuyorum ve yapacak başka bir şeyim yok.

Bir süre öyle oturduktan sonra gözlerim kapanmaya başladı.En sonunda dayanamayarak Arasın yattığı tarafın tersine yani ayak ucuna yavaşça yattım.Belki böyle daha rahat uyuyabilirim.Çok hareket etmemeye çalışarak gözlerimi kapattım.Gözlerim ağırlaşınca kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

ARAS'IN AĞZINDAN;

Yanımda bir hareketlilik hissedince yavaşça gözlerimi açtım.Tabi gözlerimi açtığım gibi karşımda bir çift ayak duruyordu.Aman tanrım diyerekten çığlığı basıp koltuktan fırladım.

Kalktığım gibi karşıma ne çıkacağını bilmediğim için kendimi hazırda tutuyordum ki gördüğüm kişiyle olduğum yerde kalakaldım.Eylül.Lan bu kız ben tiksinmiyor muydu niye yatmış yanıma.Ama tam yanımda sayılmaz sonuçta ayakları benim yanıma yatmıştı.Aman neyse ne yatmış işte.Şu ana kadar uyanması gerekmiyor muydu çünkü baya bir çığlık atmıştım yani.Birazcık tepişti ama uyanmadı.Yavaşça eğilip yanına oturdum.Uyurken ne kadar da güzeldi.Aslında normalde de çok güzel ama uyurken uyanıkken cadı ve huysuz olmasının aksine şuan çok masum ve kesinlikle çok güzel gözüküyor.Uzun kirpikleri ona ayrı bir güzellik katmış.Ne olurdu bana öyle davranmasaydı?

İstemsizce elim yanağına gitti.Baş parmağımla hafifçe yanağını okşadım.Rahatsız olduğuna dair bir kaç ses çıkardı ama ben elimi çekmedim.Uyurken bana bir şey yapamayacağına göre bu fırsatı değerlendirmeliyim.Bu gece onun için çok korkmuştum.Gerçekten çok kötüydü.Nasıl bir kabus onu o hale getirmişti acaba.Resmen çığlık çığlığa yardım istiyordu rüyasında kan ter içinde kalmıştı.Öküz gibi sarsmama rağmen uyanmamıştı ama en sonunda uyanabilmişti.Belkide korktuğu için uyuyamadı ve çareyi burada uyumakta buldu.Elimi yüzünün her bir köşesinde dolaştırdıktan sonra dudaklarına getirdim.Yumuşacıktı.Tam elimi çekeceğim sırada yanağıma okkalı bir tokat yediğim bir oldu.Direk elim yanağıma gitti.Eylül sinirden alev gibi yanan gözlerini üstüme dikip

''Sen ne yaptığını sanıyorsun pis sapık'' dedi ve hışımla ayağa kalktı.

''B-ben özür dilerim yanlış anladın sen.Şeyy,ııı yani ben..''

''Hemen mantıklı bir açıklama yap yoksa seni şuracıkta öldürürüm.'' dedi.O an aklıma ilk gelen şeyle

''Ben ateşin var mı diye bakıyordum'' evet saçma olduğunun farkındayım.

''Dudağıma dokunarak mı anlıyorsun ateşim olup olmadığını'' diye sordu kaşını kaldırarak.

''Evet bir yerde öyle okumuştum.Alnına bakmak falan yalan.Asıl dudaktan anlaşılırmış.'' dedim.

''Hiç inanasım gelmedi nedense.Neyse bu seferlik uzatmayacağım ama bana bir kere daha dokunduğunu görmeyeyim fena yaparım'' diye tehdit etti beni.

''Tabi tabi bir daha asla sana dokunmama söz '' diyerek mutfağa doğru koştum.Bir tokat daha yemek istemiyorum.O kadar çığlık attım uyanmadı da küçük bir dokunuşa nasıl uyandı hiç bilmiyorum.Off yanağım.Eli de ağırmış cadının.Su içtikten sonra içeriye gittim.Ama Elif ortalıkta yoktu.Herhalde odasına gitti deyip odama çıktım.Saat sabahın 5'i birazcık daha uyurum.

EYLÜL'ÜN AĞZINDAN;

Salak çocuk ya ne hakla bana dokunabilir.Geri zekalı işte ne olacak.Söylene söylene odama çıktım.Saat daha 5'ti.Bütün uykumu kaçırmıştı mal.Ne yapsam diye düşünürken sinirlenince saçlarımı taradığım için kendime başka seçenek bulamadım ve tarağı elime alıp boydan aynanın önüne geçtim.

Söylene söylene saçlarımı taramaya başladım.1-2 dakika sonra kapı çaldı.Offlayarak gözlerimi kapadım ve gözlerimi açmadan omzumda bir el hissettim.Gözlerimi birden açtığımda atabileceğim en büyük çığlığı attım.Kabusumdaki kadın resmen arkamdaydı.Aynadaki yansımamıza bakıyordu.Tekrar çığlık atıp elimdeki aynaya fırlattım ve aynı onlarca parçaya bölünerek yere düştü.

***