Een gevaarlijke vriendschap

Een gevaarlijke vriendschap - Deel 21

Remco voelt de spanning bij Anne en probeert haar op haar gemak te stellen. 'Als je het niet fijn vind dat ik een arm om je heen sla, moet je het gewoon eerlijk zeggen hoor'.

'Ik weet het niet zo goed, ben het misschien niet zo gewend'.

'ik vind je gewoon echt een onwijs leuke meid'.

'Lief dat je dat zegt', antwoordt Anne verlegen. Ze merkt dat deze woorden haar wat doen. Het geeft haar een goed gevoel waardoor de arm van Remco om haar minder onwennig en ongemakkelijk voelt. Het voelt bijna goed nu hij zoiets liefs tegen haar gezegd heeft. Het geeft Anne een bepaald gevoel van veiligheid en geborgenheid. Iets wat ze thuis ontzettend mist en wat ze nu ook mist van haar vriendinnen. De spanning vermindert hierdoor wat maakt dat ze iets dichter tegen Remco aan durft te kruipen.

Na even op het bankje gezeten te hebben, besluiten ze om, net als gisteren, een ijsje te gaan halen. Net als gisteren, trekt Remco zijn portemonnee en bestelt twee ijsjes nog voordat Anne iets kan zeggen. 'Een meisje hoor je niet te laten betalen', aldus hem. Anne laat hem maar zijn gang gaan, wat wist zij nu van regels tijdens afspraakjes. Bovendien is ze veel te veel afgeleid door haar gedachten over Remco. Met hun ijsje in hun hand, lopen ze rustig en genietend terug naar de ingang van het park. De tijd is voorbij gevlogen vandaag. Het was weer een onwijs gezellig en leuk dagje, vond Anne. Remco vraagt haar wat ze de rest van de week op de planning heeft. 'Geen idee nog', antwoordt ze haar schouders ophalend.

Volgens Remco komt dat dan goed uit. 'Dan kunnen we iedere dag wel afspreken, als je dat leuk lijkt?'.

Anne knikt instemmend, 'Ja, lijkt me leuk'. 'Tenzij ik natuurlijk andere plannen heb'. Remco hoeft natuurlijk niet te weten dat ze niet weet wat ze anders in haar eentje moet doen de rest van de week. Haar vriendinnen zijn er niet voor haar, haar ouders werken hele dagen en opgescheept zitten met haar broertje Joris heeft ze geen zin in. Het enige dat ze niet af wil zeggen is het paardrijden. Ze maakt dan ook direct duidelijk dat de woensdagmiddag en de zaterdagochtend gereserveerd zijn voor haar paard Pien. Remco geeft aan dit geen probleem te vinden. Ze vindt het fijn dat hij zo meegaand is, hij geeft haar het gevoel dat hij haar echt super leuk vindt. Hij geeft haar veel complimentjes en op de meest gekke momenten slaat hij een arm om haar heen. Hij stelt zelfs voor om een keertje met Anne mee te gaan naar haar paard. Hij geeft haar op de één of andere manier echt het idee dat hij om haar geeft en dat hij haar echt graag ziet. Ze besluit voor zichzelf dat dit het meest fijne gevoel is dat ze tot nog toe ooit gevoeld heeft, naast de liefde van haar ouders en broertje dan.