Pain of the Past (Lacson Series #2)

Kabanata 26

Kabanata 26

"May nakarinig ba?"

Sinamaan ko ng tingin si Astro.

He chuckled and looked away. He shook his head lightly.

"Grabe ka. Hindi ko in-expect na ikaw pa ang magtatanong n'yan!" usal ko.

Hindi ito tumigil sa pagtawa nang mahina.

"Did they hear us?"

I sported a mocking expression. I crossed my arms over my chest.

Umiling ako. "I think they didn't hear a thing. Pagkaalis mo kagabi at kaninang umaga nang lumabas ako sa bahay, wala namang may tumingin sa akin ng masama o nagtanong," sabi ko sa kanya.

"We should be careful next time. Baka hindi na pwede ulit sa likod ng pinto. Umiba na lang tayo ng pwesto sa susunod."

"Astro!" saway ko rito at hindi napigilan ang pagtawa nang malakas.

Tumawa rin si Astro kasabay ko.

"Ang dumi mo!"

"You don't like it?"

Umiwas ako ng tingin. Do I like it? It is fun, really. But to think that I am not on the right age to do that thing, napapaisip ako.

"Astro..."

"Hmm..."

Wala pang tao sa room. Maaga pa at kami pa lang ni Astro ang nasa school.

"We should not go overboard. Hanggang sa paghalik lang muna ang gagawin natin. I want us to get married before we do the thing," I said and did some quotation marks on the air when I said 'thing'.

Astro didn't make any noise. My forehead made lines as I creased it and looked at Astro.

Seryoso ang mukha nito noong una pero nang bumaling ako ay agad din itong nawala.

He looked at my eyes. "Are you sure that we will end up years later?"

Hindi umalis ang kunot sa noo ko. "Why with that answer?" I laughed awkwardly. I tried to keep the atmosphere warm but my laugh was defeated by Astro's serious face. I am not used to this side of him. The quiet one that has a serious look on his face.

"Just answer my question," he sternly replied.

"O-Of course! Bakit, ikaw ba? Hindi ka sigurado?" I asked him, stammering.

Hindi ko rin alam bakit nanginginig ang tuhod ko gayong nakaupo lang ako sa upuan ngayon.

Binalik ko ang tingin kay Astro. Nakaharap ito sa pisara. Seryoso ang mukha. Sumidhi ang sakit sa dibdib ko dahil sa inaakto nito ngayon.

Tatawagin ko sana ito nang may pumasok na kaklase. I looked at the door. Pumasok si Floyd kasunod nito si Evangelina. Sabay na tumayo si Astro mula sa upuan ni Cedric at bumalik ito sa upuan niya.

Napalunok ako. Masakit pa rin ang dibdib ko at halos hindi na makahinga ng tama.

I shut my eyes and squeeze it tightly. I slowly inhale air through my nose, then exhale using my mouth. I unhurriedly opened my eyes and gazed at the back of Astro.

Not today, Nadia. Not today.

I leaned to my bag at kinuha ang na-rewrite ko na na answers namin sa Physics.

"Tapos ko na. Recheck mo ngayon, baka may mali akong ng kopya." Linahad ko kay Floyd ang isang buong papel.

Umangat ang tingin nito sa akin at parang nagulat dahil nakatayo ako ngayon sa gilid niya.