『Ayşe'den』
''Hoşgeldiniz'' dedikten sonra yüksek bir sesle içeriye dönüp bağırdı. ''Anne abimler geldi.''
''Hoşbulduk'' dediğimde Poyraz elini belime koyarak çoktan yapmam gereken hamle için yönlendirdi. İçeriye geçerek spor ayakkabılarımı çıkardım. İdil anında önüme mor yumuşak tabanlı bir terlik koyarken ayağıma geçirdim.
Elini uzatarak ''İdil'' dediğinde ben de elimi uzatıp ''Ayşe'' demiştim. Yavaşça salona inen 4-5 katlı merdivene doğru bir iki adım attığımda sağ tarafımda bir kadın salaş ,beyaz ,boyu dizlerinde biten elbiseyle belirdi.
''Hoşgeldin,kızım. Asiye ben'' diyerek elini uzatırken ben de ona elimi uzatarak ''Ayşe'' dedim. Eliyle salonu gösterirken oraya doğru yürüdüm. İdil yanıma gelirken Asiye Teyzenin Poyrazın kolundan çekiştirdiğini gördüm.
''Çantanı ver istersen, ağır duruyor'' dediğinde teşekkür ederek çantamı ona verdim. Kırık beyaz rengindeki koltuklardan birine yerleştiğimde kısa süre sonra İdil gelip karşıma oturdu.
''Ben olayı az çok tahmin edebiliyorum. Tanıdım seni, videodan yani. Gerilme hiç.'' dediğinde diyecek bir şey bulamayarak gülümsemekle yetindim. Ellerimi birbirine kenetleyerek beklemeye başladım. Sıkıntıyla geçen 5 dakikanın sonunda Asiye Teyze salona girerken arkasından da Poyraz girdi. Poyraz benim yanıma otururken Asiye Teyze de tam karşımıza İdilin yanına oturdu.
"Ayşe'ciğim nasılsın kızım?" diyerek sıcak bir tebessüm kondurdu yüzüne.
"İyiyim, teşekkür ederim. Siz nasılsınız?"dediğimde "İyiyiz, iyi asıl siz nasılsınız?"dediğinde Poyraza göz ucuyla bakmadan edememiştim. Bu gergin hareketimle "Aç mısınız? Oğuz Amcanız birazdan gelir ama eğer açsanız hemen sofrayı kuralım."diyerek toparladı.
"Oğuz Amcamı bekleriz" diye Poyraz konuştuğunda kıkırdamama İdil eşlik etti.
"Ben sana sormadım, Ayşe kızıma soruyorum."dediğinde bıyık altından gülerek Poyraza kısa bir bakış attığımda tam konuşmaya hazırlandığını fark ederek hızla lafa girdim.
"Yok yok, bekleyelim" dediğimde Poyrazın sert bakışlarını üzerimde hissetmiştim. Bir de yanımda annesiyle söz dalaşına girmesine izin veremezdim.
"Çay vardı, içer misiniz?" diye bu sefer ikimize baktı Asiye Teyze. Her ne kadar midem kaldırmayacak olsa da onu ''Olur. Ben yardım edeyim'' diye yanıtladım. Ayaklandığımda bana
"Otur kızım sen. Hallederim ben."diyerek reddetmeme izin vermeden salondan çıktı. İdile göz ucuyla baktığımda bana bakıyordu. Ona gülümseyerek geri yerime oturdum.
"Sakin olur musun?"diye Poyraz fısıldadığında en sert bakışlarımla ona döndüm.
"Öyle kolaydı o da!"diye fısıltıyla mümkün olduğu kadar sesli konuştum. Yüzümü İdile çevirdiğimde ona tekrar gülümsedim.
"Sana olayla ilgili bir şey sormayacak. Hallettim. O yüzden lütfen." diyerek iki elini birleştirdi. Kaşlarımı çatarak ona döndüğümde iki elini havaya kaldırarak ''Tamam sustum'' dedi.
Asiye Teyze çayları getirip önüme kadar koyduğunda mahcup bir tavırla gülümseyerek teşekkür ettim. Çaydan koca bir yudum aldığımda dilimin cayır cayır yandığını hissederek hızla yutkundum. Boğazımı yakarak mideme inen çayla yüzüm nasıl bir hal aldıysa Asiye Teyze İdili su almaya göndermişti. Poyraz yanımda kıkırdarken ona vurma isteğim Asiye Teyzenin varlığıyla son buldu. Gözlerimi Asiye Teyzeye çevirdiğimde sanki her gün bu evde birileri heyecandan ağzını yakarmış gibi halden anlayan bir gülümsemeyle bana bakıyordu.
