Kahvaltıdan sonra kirli tabakları bana elletmemişti. İşini bitirene kadar yanından ayrılmamıştım. Şimdiyse bahçede oturmuş çay içiyorduk. Onun bana anlattığı çoğu şeye sadece gülerek tepki veriyordum. Elimi çeneme yaslayarak bir yandan çayımı yudumlayarak onu izlemesi çok zevkliydi.
"Poyraz ya acaba üstüne artık bir şeyler mi giysen?" dedim. Benim kıyafetlerime oranla fazla zıttı. Ekstra bir şey yapmasına gerek yoktu ama karşımda üzerinde bir şey olmadan oturuyor olması garip geliyordu. Ayrıca gözlerime sahip çıkmak zorunda kalıyordum. Bu da hayli zorlayıcıydı. "Giyeyim güzelim." dedi ve ayaklanarak mutfağın bahçeye açılan kapısından içeri geçti. Bu tavrı beni şaşırtmıştı. Dalga geçmesini falan beklemiştim. Yine de beni o duruma düşürmediği için de minnettardım. Utandığımdan diyecek bir cevap bulamıyordum genellikle. Bir zil sesi yükseldiğinde bu zil sesinin benim telefonumdan çıkmadığını biliyordum. Bir kaç dakika beklemiş olsam da merakıma yenik düşerek uzanıp telefonunu aldım. Ekranda bir kaç İnstagram bildirimi bir de bir kaç dakika öncesinden gelen bir mesaj vardı.
Gönderen: Yaysin insan bi yazar it herif Ayşe'ye sinir olmaya başlıyorum bak hanımcı oldun çıktın başımıza
Yasin'i kaydetme şekliyle başlayan gülüşüm mesajla iyice artmış yerini sırıtışa bırakmıştı. Telefonu eski yerine koydum ve boş bardağıma çay doldurdum. Poyraz da bu sırada üzerine siyah üzerinde büyük bir H harfi olan tişört altına da beyaz bir şort giymişti. Gözlerim ayaklarına kaydığında beyaz uzun çorapla pembe terlikleri görmemle gülmeye başladım. Gözlerini ayaklarına indirdiğinde o da gülerek yanıma geldi.
(Tişört İdil'in sanırım ama poyoya daha çok yakışmış.🔥💖)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yakışmış" dedim ve elimle süper işareti yaparken sandalyeme oturdum. "Benimkileri İdil almış sanırım. Kapının önünde yoktu." dedi ve mutfak kapısını gösterdi. Bahçeye çıkmadan önce oradaki bahçe için kullanılan terlikleri görmüştüm. "Yakışmış yakışmış." diye yineledim. Karşıma geçip oturduğunda "Ne kadar uyumlu olduk görüyor musun?" demiştim.
"Ben ev halinde takılıyorum tabii. Sen de benim için ekstra hazırlan gel. Akıl mı bıraktın?" dedikten sonra bardağındaki son çay yudumlarını içti. "Senin için hazırlanmadım." dedim. "Kendim için." diye de hızla ekledim. "Öyle olsun." demiş ve gülmüştü.
"Ee bebişim ne yapalım? Çıkalım mı dışarı?" dedi ve benim gibi elini çenesine yaslayarak bana bakmaya başladı. "Sen ilk önce Yasin'e cevap ver. Masumum ben." diyerek gözlerimle telefonunu işaret ettim. Kaşlarını çatarak telefonu eline aldı. Yüzüne yayılan gülümsemeden mesajı okuduğunu anlamıştım.
"Hanımcılık. Sevdim." dedi ve gözlerini ekrana çevirdi. "Ben daha çok sevdim." dedim ve yüzümdeki gülümsemeyle onu izlemeye başladım. Gözlerini bir kaç saniye bana çevirerek gülümsedikten sonra tekrar telefona dönmüştü.
