REINCARNATED ROMANCE

CHAPTER 4

DAMON'S POV

I can't help myself to stare at her here in the dark side of this campus. She smiles so bright, she gives me light, she gives me a chance to prove that I can bring and get her back to me again.

But how can I handle to get her back, I got nervous and get fluffy when she laughs....

'Sinuyod mo ang buong mundo para mahanap siya but look at you Mr. Daile your being coward!' I murmured.

"Kung ano man ang iyong balak mahal na---"

"Shut up mosquito your so noisy" pag sita ko sa lamok na nakapaligid sa akin dito sa madilim na sulok ng campus.

"Ngunit kamaha---"

"Shut up will you?! or you'll die" pagbabanta ko rito.

"Paumanhin" wika nito kasabay ng pag lipad paalis dito.

Maya maya ay nakita kong paparating na ang mga kaklase kong babae 'the flirts' that's what I called them. Masyado kasing papansin. Naglakad na ako palabas ng sulok na iyon upang 'di na mapansin.

"Hey! Damonn!" napapikit ako sa malandi niyang pagtawag sa pangalan ko. Nag patuloy lamang ako sa paglalakad ng di sila nilingon.

"Woyyy! Sandali lang fafa" sabi naman no'ng isa at hinarangan ako dahilan para ako'y huminto.

"We are just making prend with you lang eh your so masungit naman hmp" maarteng sabi nung isa. "Well anyway mabait naman ako eh heheh I'm Roxanne, this is Cecile and Criza" she smiles so wide and it's so annoying. Not to mention her 'trying-hard-english speaking'.

"Ohh okay bye" I answered and continuously walk.

"Taray ng fafa mo oh isnabero, bakla ka ba? Hahhaha" mariin kong kinuyom ang natatago kong kamao sa bulsa ng pants ko at hindi pinansin ang mga sinabe ng nga flirts.

"Kuya antagal mo ah nangangalay na paa ko rito kakaantay sayo hmp" pamilyar na boses ang narinig ko mula sa kaliwang waiting shed ng school kaya I look at it and...

"Uyyy, Hi Damon!!" sigaw nito sa malambing na boses sabay kaway I just smiled and wave back and slowly walked near to them.

"Kuya! Baba ka dali heheh.. pakilala kita kay Damon!" sigaw nito sa nakasakay na kotse and I was nailed into the floor were I am step in.

" Kuya meet Damon new classmate ko, ahm we are not that close pa but you know naman I want you to know na friendly ako hahaha" bumalik ako sa wisyo sa pagtawa ni Letitia. My Angel.

"Hi pre, Miguel nga pala brother ni Letitia" he casually lend his hand to me and inabot ko naman.

"Ahh yeah Damon Daile by the way"

"Pag pasensyahan mo na kabaliwan ng kapatid ko ah ahahah kulang sa pagkain eh" tatawa tawa niyang banggit iyon samantalang si Letitia ay humahaba na ang nguso sa pagkapahiya.

"No its okay she's funny tho haha, oh gotta go. Nice meeting you Miguel and again? Ms. - -"

"Hep hep!! No more Ms. call me Let, that's my nickname at school" she smiles widely. "Siya sige bye alis na din kami parang uulan na naman eh ingat Damon!" I just waved to them and breath so deep.

'WOAHHHH' sabe ng utak ko

He didn't recognized me I'm a bit nervous at that moment..

Napatingin ako sa langit ng biglang kumidlat. Naiinis akong pumikit. Arghhh again, why?? Bakit sa tuwing kinakabahan ako ay ganto ang panahon..
It's really getting on my nerves .