BÖLÜM 11 | FİNAL

271 32 13
                                    

2021.03.06

Merhaba Xiao Zhan,

Mektuplarını okudum.

İçinde solan çiçekleri birlikte sulamamızı istemişsin.

Başaramadık.

Sen hem benden, hem de içimdeki capcanlı çiçeklerden gittin.

Neden?

Neden bana haber vermedin, neden bana hasta olduğunu anlatmadın?

Ben sana anlatmıştım. Senin sayende iyileşmiştim.

Ama sen iyileşemedin ve beni bırakıp gittin.

Bana gitme demiştin ama sen gittin Xiao Zhan, bu haksızlık sayılmaz mı?

Seni özlüyorum, birlikte beslediğimiz kediler, güveç yediğimiz restorant'daki teyze, saçlarım ve ellerim seni özlüyor.

Beni rahatlatmaya çalışırken tuttuğun ellerim senin dokunuşuna hasret kaldı Xiao Zhan.

Temastan nefret eden birisi olsam da dokunmana izin verdiğim saçlarım her gün senin ellerin tarafından okşanmak istiyor.

Özür dilerim.

Yanında olamadığım için özür dilerim.

Tüm bu insanlar gelip geçiyor hayatımdan ama ben sadece seni unutamıyorum.

Peki şimdi neredesin?

Birbirimize olan bakışlarımızı unutamıyorum.

Teşekkür ederim, seni bir kez daha göremez miyim?

Seni tekrar görmek istiyorum.

Ben de seni seviyorum.

Sevgilerimle,

- Küçüğün.

Gözlerinden akan yaşlarla beraber elindeki zarfı mezarın üstüne koyarken kalbi sızladı. Onu bu şekilde kaybedeceğini tahmin bile edemeyen küçük, derin nefeslerin arasından kaçan hıçkırıklarıyla mezar taşını sevdi ve ayağa kalktı. Bahçesindeki nilüfer çiçekleri sulaması gerekiyordu.

❥❥❥

Selam, normalde bunu yayından kaldırmıştım ama sonra dedim ki zaten biten bir kitabı niye kaldırıyorsam. Geri yükledim ben de. Umarım güzel okuyucularım hâlâ duruyorlardır, hepinizi çok seviyorum. 💕🐢

 💕🐢

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
under the rain, under the rainbow | yizhanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin