BSD One Shots

Bal

•Nakajima Atsushi/Tanizaki Junichiro

"Tanizaki-kun." beyaz saçları çocuksu bir kesime sahip genç kollarındaki kolileri yanındaki sarışın çocukla birlikte taşırken bilgisayarının başında oturan iş arkadaşına seslendi. "Akşam gelmeye ne dersin?"

Tanizaki yavaşça gözlerini yanında oturan kız kardeşine çevirdi ve onun biraz kıskanç da olsa onaylayan bakışlarını görünce gülümseyerek başını salladı. "Tabii ki."

Beyaz saçlı genç yanaklarının tatlı bir renge büründüğünün bilincinde olarak kalan son kolileri almaya gitti.

"Atsushi, bu raporların bilgisayara geçilmesi lazım."

Gidemedi.

Eline Kunikida tarafından tutuşturulan kağıt tomarlarına bakıp biraz fazladan mesai yapmak zorunda kalacağını düşündü.

"Kolileri ben hallederim." sarışın çocuk tatlı bir gülümsemeyle Atsushi'nin içini rahatlattı ve  merdivenlerden seke seke aşağı indi.

Atsushi ise masasının başına oturup bilgisayarı açtı...

***

"Nasıl gidiyor?"

Atsushi aniden arkasından gelen soru üzerine yerinde sıçradı. Raporlara o kadar odaklanmıştı ki kendisine bir fincan kahve getiren Tanizaki'yi bile fark etmemişti.

"Üzgünüm," diyerek kıkırdadı kızıl genç. "Seni korkutmak istemedim."

Atsushi de hafif bir kıkırtı bıraktı ve sandalyesinde gerindi, boynunu ovuşturdu. "Az kaldı, düşündüğümden hızlı bitiyor."

Tanizaki gözlerini bilgisayar ekranında gezdirirken Atsushi de sıcak bakışlarla onun yaklaşan yüzünü süzüyordu. Dayanamadı, uzanıp dudaklarını çenesinin altına doğru bastırdı ve Tanizaki'nin ısınan yanaklarının aldığı renge güldü.

Burnuna dolan tanıdık portakal esansıyla burnunu da çenesine doğru bastırdı, sonunda Tanizaki'nin ilgisini kendisine çekmeyi başardı.

Tanizaki ilgi bekleyen bir kedi misali ilahi gözlerini kendine dikmiş oğlanın pembe dudaklarına doğru eğildi.

"Olan var olmayan var arkadaşlar."

Sinir bozucu, alaylı bir ses duyana kadar ikisi de ne kadar yakın olduklarının farkına varamamışlardı, utanarak geri çekildiler.

"Uğraşma onlarla Dazai." Yosano hafifçe sırıtarak elindeki defterle esmer gencin kafasına hafifçe vurdu, Dazai de alışık olduğundan sadece mahçup mahçup başını ovuşturdu.

Tanizaki ve Atsushi'nin birkaç aydır birlikte olduklarını ajans açıkça biliyordu fakat bu ikisi o kadar çekingen ve naiflerdi ki bir ilişkide olduklarına dair gün içinde verdikleri tek işaret nadiren paylaştıkları küçük öpücüklerdi.

Birbirlerine seslenirken bile hala saygı eklerini kullanıyorlardı, her zamanki arkadaşlıklarından pek de farklı değillerdi ajansta.

Çoğunlukla onların birlikte olduğunu unuturdu diğerleri.

Birlikte olduklarını söylemeye de pek gerek duymamışlardı çünkü zaten Ranpo onları gayet açık ve net şekilde ifşalamıştı.

Şaşıran tek kişi Kunikida'ydı ve başta biraz tuhaf bir tepki verse de onlar için mutlu olduğu gözlerinden belliydi. Her ne kadar soğuk görünse de Atsushi de Tanizaki de Kunikida'nın kendileri için büyük bir destek olduğunun farkındalardı.