BSD One Shots

Keşke Azınlık Olsaydım Da Birbirimize Sahip Çıksaydık

•Nakahara Chuuya/Kunikida Doppo

Sakin bir sabah...

Huzurluyum.

Bugün pazar. İş yok, gürültü yok, planlar yok, kağıtlar yok, tehlike yok, baş belası Dazai yok.

Sadece ben, güneşli bir hava ve göğsümde bütün sakinliğiyle uyuyan Chuuya var.

Kızıl saçları beyaz yastığa ve benim bedenime tutam tutam dağılmış, bedeni dün gecenin bir sonucu olarak örtülerin altında çıplak.

Benim bacaklarım ve kasıklarımda hafif bir sızı var ancak büyük bir problem değil.

Açık pencereden birkaç serçenin cıvıltısı duyuluyor ve tatlı bir serinlik sızıyor; Chuuya uykusunda kıpırdanıyor küçükçe.

Üşüdüğünü düşünerek örtüyü biraz daha üstüne çekiyorum, bana sokuluyor yüzümde bir tebessüm yeşermesine sebep olarak.

  Yüzünü izliyorum uzun uzun.

  Uzun, kızıl kirpiklerini, ince hilal gibi kaşlarını, yanakları üstündeki belli belirsiz seyrek çillerini, keskin çene hattını, kiraz rengi dudaklarını, uykulu olduğundan şişmiş yanaklarını...

Telefonumu kontrol etme ihtiyacı duyuyorum herhangi bir alarm kurulu mu ya da sessize almayı unutmuş muyum diye. Kimsenin bu günü bölmesini istemiyorum çünkü.

  Benden önce uyanmış olsaydı muhtemelen onu dudakları arasında bir dal sigara ve göz gezdirdiği telefonuyla bulurdum.

  Diğer eli benim saçlarımın arasında olur, ara sıra sigarasını düzeltmek için çekip yine geri başıma koyardı.

  Bu sefer şanslıyım ki ben erkenciyim, sigara içmesi hoşuma gitmiyor.

  Düşüncelerimi bölen onun hafif kıpırtıları oluyor, sakince açıyor duru gözlerini. O gerinirken ben de onun yüzünü seviyorum, uyuşuk uyuşuk sırıtıp bir günaydın fısıldıyor.

   Onu kollarımın arasına alınca ufak bedenini benim üstüme doğru kaydırıyor, eldivensiz elleri göğsümde. Yüzünü boynuma doğru bastırıp beni huylandıran öpücükler bırakıyor, hafifçe gülüyorum.

Ellerim sırtında geziniyor, dün gece biraz fazla tırmalamışım sırtını, çizikleri okşuyorum.

  Ufak tefek oluşu beni kişisel yastığı gibi kullanmasına olanak sağlıyor. Yine de vücudu benden yapılı. Ellerim arasında kaybolsa dahi herkesin kıskanacağı bir bedene sahip, kusursuz belki de.

   İdeal insanımın bir kadın olacağına dair olan inancım tamdı, hiçbir zaman kendimi bir erkekle birlikte düşünmemiştim. Hele ki mafyadan biriyle olacağım aklımın ucundan geçmezdi.

  Gel gör ki bu kaba, agresif ve sinirli mafya yöneticisine karşın bir takım duygularım olduğunu fark ettiğimde kendimden uzun süre nefret ettim.

  Saklamaya, unutmaya ve görmezden gelmeye çalıştıkça Chuuya bir şekilde sürekli karşıma çıkmaya başladı.

  Şehirde ona defalarca rastladım, mafya ve ajansın ortak olarak çalışması gereken işlerde mafya yönetici olarak bana eşlik etti, aynı barda denk geldik, birkaç kez ajansa konuk oldu ve ufak tefek başka tesadüfler...

   Fakat onun içini görmemi asıl sağlayan şey ara sıra çocuklarla ilgilenmek için gittiğim yetimhanede ona rastlamam ve isimsiz bir bağış yaparken yakalamamla oldu.

  O gün birlikte çocuklarla ilgilendiğimiz süre boyu gözlerimi ondan çekememiştim.

  Çocuklar ona bayılıyordu ve o da en az benim kadar o yetimlere düşünkündü.