Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
༄;~Uyku Karşısında ona doğru gelen uzun boylu çocuk ile şaşırmasını gizleyemedi genç kız, 'n'oluyor' der gibi bakıyordu kız. Hyunjin iğrenir bakışlarını küçük bedene gönderdi, neydi bu şimdi? Benden mi nefret ediyordu durduk yere?
Anlamamış bi' şekilde ona bakmaya devam etti, Hyunjin daha fazla ortamdaki sessizliğe dayanamayıp sesini yükseltti istemsizce.
"Neden böyle bir şey yapma gereği duydun?"
"Ne yaptım, ne yaptığımı açıklarsan düzgünce cevap verebilirim Hyunjin çocuk gibi davranma."
"Asıl sen çocuk gibi davranma! Ne demek en yakın arkadaşından hoşlanmak? Benden nasıl hoşlanabilirsin, inanamıyorum sana gerçekten insanlar bizi yanlış anlamasına şaşmamalı." demişti.
Genç oğlanın dedikleri ile kas katı kesilmişti, sanki açıklamak istiyor ama ağzını dahi açamıyor gibiydi. Nereden öğrendi, nasıl öğrendi ve ona kim söyledi bilmiyordu. Kızın elleri stresten yavaşça titremeye başlamıştı, ne diyecekti şimdi sevdiği oğlana?
"H-hyunjin.." "Sakın- Sakın ismimi ağzına alma!" "Dinle bak, gerçekten hislerime engel olamadım ailemden alamadığım sevgiyi senden alınca çok kaptırdım kendini." "Sen de sana olan arkadaşça yakınlaşmalarımı ciddiye aldın değil mi?" "Evet?" "Çok safsın, bunca zaman seninle iddia için takılıyordum. Aptal dertlerini çekmek zorunda kaldım gereksiz bir iddia için, neyse artık seninle bir bağım kalmadığına göre sevgilimin yanına gidebilirim. Görüşürüz."
Kız bir şey diyemeden Hyunjin ortadan kaybolmuştu, titreyen bacakları onu daha fazla ayakta tutamadı. Diz kapaklarının üzerine düştüğünde göz yaşlarına boğuldu yavaşça, çok parçalanmıştı.
Küçük kız bunu kesinlikle haketmemişti, herkes ve herşey için ne kadar çabalasa da asla karşılığını alamamıştı.
˖◛⁺⑅♡ʚɞ☆ Merhaba! Uzun zamandır bölüm atmıyordum çünkü okuldan dolayı fazlasıyla doluydum ama şimdi geri döndüm, 1-2 bölüm sonra final yapacağım sonra yeni bir kitap geliyorrr! Görüşürüz Mono ile kalınn!
