"Μάι Κεμικαλ Ρομανς"

Κεφάλαιο 3~ "Α' Νεκροταφείο Αθηνών"

Οι μέρες πέρασαν και η Αγγελική με τον Μανώλη συνέχιζαν να περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας μαζί. Μάθαιναν όλο και περισσότερα ο ένας για τον άλλον και προσπαθούσαν να γίνουν καλύτεροι. Η άνοιξη έφτανε στο τέλος της, όπως και το βάσανο του σχολείου για τα παιδιά. Τα μαύρα φούτερ αντικαταστάθηκαν από μαύρα κοντομάνικα και τα αστραφτερά χαμόγελα έκαναν την εμφάνισή τους με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου.

Η Ιόλη, έκανε ένα πάρτι για τα γενέθλιά της, με τους γονείς της να είναι εκτός Αθηνών και την απόλυτη ευκαιρία για ξεσάλωμα. Με καλεσμένους όλο το σχολείο, ο Μανώλης και η Αγγελική δίστασαν να δεχτούν την πρόσκληση, αλλά τελικά ενέδωσαν στο πείσμα της φίλης τους.

"Τι υποτίθεται ότι πρέπει να φορέσω για είμαι "κοινωνικά αποδεκτή;" λέει η Αγγελική ψάχνοντας για κάτι πιο φωτεινό από μαύρο μέσα στην ντουλάπα της.

"Είμαι σίγουρος πως ό,τι και να φορέσεις θα είναι μια χαρά πάνω σου..." της απαντάει ο Μανώλης ενώ κοκκινίζει από ντροπή.

"Λοιπόν δεν το κουράζω άλλο. Τζιν και γκρι μπλούζα."

"Α, αυτό ήταν το "πιο φωτεινό από μαύρο;"

"Ναι...?"

"Και πάλι είσαι κούκλα. Πάμε γιατί θα δώσουμε στόχο αν φτάσουμε τελευταίοι."

"Πφφφφ. Καλά. Άντε να δούμε."

Περπατώντας προς το σπίτι της Ιόλης, στον δρόμο συναντούν μία παρέα αγοριών που παρ'όλη την ώρα, ήταν ήδη μεθυσμένα. Ξεκίνησαν να μιλάνε στην Αγγελική και να την πειράζουν, λέγοντας χαρακτηριστικά πόσο όμορφη δείχνει στα καλοκαιρινά ρούχα και πόσο αναδεικνύουν το σώμα της, που τόσο καιρό έκρυβε στα φαρδιά της φουτερ. "Κάτω τα χέρια σας βλάκες, αφήστε τη ήσυχη.", είπε ο Μανώλης οργισμένος. Σπάνιο για αυτόν να μπλέκεται σε καυγά, πόσο μάλλον για ένα κορίτσι(!). "Γιατί ρε; Θα μας κάνεις ντα; Μην κάνεις έτσι δε σου κλέψαμε και την γκόμενα.". "...βούλωσε το" λέει μέσα από τα δόντια του ενώ σηκώνει τα μανίκια του έτοιμος να παίξει ξύλο. Για καλή του τύχη η Αγγελική φωνάζει την Ιόλη και χωρίζουν τα αγόρια πριν τραυματιστεί κανείς τους.

"Έλα να φύγουμε σε παρακαλώ, δεν αντέχω τον κόσμο, σε παρακαλώ πάμε να φύγουμε πριν γίνει κάτι χειρότερο, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ..." λέει τραυλίζοντας από το κλάμα η Αγγελική καθώς πέφτει στα χέρια του Μανώλη. "Ησύχασε σε παρακαλώ πολύ. Ησύχασε. Είμαι εδώ. Μην κλαις άλλο.", της απαντάει ο Μανώλης όσο της χαϊδεύει τα μαλλιά.