•SEULGI•
Ngayong araw na to pupunta kami kila dahyun, may pupuntahan kasi na bday party yung tita ko at puro mga tanders lang yung mga nandon. Kaya nag paiwan muna ko kila dahyun
Nang maka rating kami dito kila dahyun naisipan naming mag jogging sa landers. 4 na rin naman di masyadonh mainit hehe.
"taraaa naaa, dalian mo na mag bihis diyan" sabi ko kay dahyun
"oo eto na, yayain natin sila irene. Madalas nasa landers yon e" sabi ni dahyun. Tumango nalang ako
naka suot ako ng pang sports na short na color black at hoodie na black. Si Dahyun naman naka jogger na gray at tshirt.
"O nag chat na si Irene, mag kita kita nalang daw tayo sa kanto" sabi ni dahyun.
"may kasama siya?" tanong ko kay dahyun
"ah, oo. Yung kaibigan niya si eunwoo. Ayaw pa ni Irene maniwala na kasama kita. Tara picture tayo" sabi ni dahyun. At nag picture naman kami ni dahyun at sinend niya agad kay irene
"tara naaa, jogging na jogging nako o" sabi ko. Pa ganyan ganyan lang ako pero kabang kaba ako na makita siya. Diko alam gagawin ko pag kasama ko siya, nahihiya ako na ewan.
Nag lakad kami ni dahyun papunta sa kanto, hinihintay namin si Irene pati kaibigan niya. Mag lalakad lang kasi kami dahil malapit lang naman yung lander.
"tagal naman nila" sabi ko habang nag ccp.
"oh! ayan na pala sila e" sabi ni dahyun kaya napalingon agad ako. Wala naman pala
"abang na abang ha HAHAHAHHA" tawang sabi ni dahyun. Kanina niya pako inaasar kaya kinabahan ako. Pero mas kinabahan ako ng kinaway ni dahyun yung kamay niya
"Ireneee!!" sigaw ni dahyun at kumaway pa. Habang patawid kami grabe yung kaba ko, diko siya magawang tignan.
Pag lapit namin biglang kumanta si dahyun "naniniwala nako sa forever" kanta ni dahyun ng maka lapit kami sakanya. Hinampas ko naman siya ng mahina dahil nahihiya ako
papansinin ko na sana siya pero una niyang pinansin si dahyun kaya dumiretso nalang ako at nag lakad. Naalala ko si bogum, kaya nawalan ako ng gana na kausapin si Irene kaya nag lakad nalang ako at nauna na sakanila.
Masyado atang napabilis yung lakad ko kaya sumigaw si dahyun.
"hoy, ang bilis ko naman. Tsaka pansinin mo naman si Irene" sabi ni Dahyun. Diko nalang pinansin yung sinabi niya at nag lakad.
alam kong nasa likod ko lang sila Irene. Kaya ayoko lumingon. Nahihiya talaga ako, kinuha ko yung cp ko at tinawagan si Sana. Alam niya yung abt kay Irene at sabi ko sakanya na tatawag ako para kunwari may kausap ako.
"gagi, kasama namin si irene. Diko alam gagawin ko" sabi ko kay sana habang kausap siya sa cp
tinatawag ako nila dahyun, ang bilis ko kasing mag lakad. Tinaas ko naman cp ko at sinabing may kausap ako.
"kalmahan mo lang, pansinin mo siya" sabi sakin ni Sana at ang dami niya pang sinabi at maya maya ay tapos na rin kami mag usap.
Napansin ko na tinutulak ni dahyun si irene papalapit sakin, kaya lumingon ako at pag lingon ko ang lapit sakin ni Irene. Ngumiti lang ako at nag lakas na ulit.
Malapit na kami sa landers ng biglang tumabi sakin si dahyun.
"oy, pansinin mo. Nag tataka na siya kung bakit dimo siya pinapansin" sabi ni dahyun, nainis naman ako sa sarili ko dahil ang torpe ko
"diko talaga alam gagawin e" sabi ko tinawanan lang ako ni dahyun.
Nang maka rating kami sa landers kinuhanan ako ni dahyun ng picture at after non nag jog kami.
Pag tapos naming mag jog, nag kayayaan mag badminton. Nag laro si eunwoo tsaka irene.
Habang nag lalaro sila, napogian si dahyun kay eunwoo. Kaya pasimple niyang kinukuhanan ng picture si eunwoo. Tawa naman ako ng tawa sakanya
maya maya pa ay nag laban naman si dahyun tsaka irene. Nag cp lang ako dahil wala akong magawa.
"Seul, ikaw naman. Laban kayo" una tumangj ako pero pinilit niya ko kaya nag laban kami ni irene. Medyo awkward nung nag laro kami tapos puro tawa lang ganon.
Maya maya oa biglang dunating ni ate tiffany na naka ebike at may kasamang bata. Ang kyut nung bata, niyakap naman agad ni irene yung bata. Pinsan niya kasi yon. Pinag jog ulit kami ni ate tiffany
habang nag jajog kami natanggal yung sapatos ni irene at tumalsik. Napa lingon ako sa sapatos at pag harap ko nag kauntugan kami ni Irene. Medyo masakit yon haha. Nasa harap ko kasi siya diko alam na huminto pala siya kaya nag kauntugan kami. Ang awkward nanaman.
Mga 7pm na. Nag paalam na kami na uuwi na kami, niyakap ni Dahyun si Irene at ako naman inapiran si eunwoo at ng nasa harap ko na si irene nag paalam din ako sakanya.
"bye, irene. Salamat" sabi ko at inapiran siya. Pag apir ko Hinawakan niya kamay ko kaya kumapit nalang rin ako at pag tapos non umuwi na kami ni dahyun.
"cchat ko irene mamaya, mag sosorry ako sakanya kasi diko siya pinansin" sabi ko habang malungkot na nag lalakad. Nasisisi ako kasi diko siya pinansin kanina
"yan kasi, tanga ka e" sabi ni dahyun at tinawanan ako
cchat ko nalang siya pag uwi, hays.
————
wag nyo kalimutan mag voteee :))
YOU ARE READING
Unexpected Person
FanficDiko inaasahan na susugal ulit ako sa isang tao, akala ko di na ulit ako mahuhulog. Pero bakit ganon? nung una kitang nakita parang huminto lahat ng nangyayare sa paligid ko, at ang tanging ngiti mo lang ang nakikita ko at pinag mamasdan. Handa na b...
