The King And Queen Of New Orleans | Klayley | Türkçe

Bir Zayıflık Anı

Kol üzerine bir şeyler giydi. Davina heyecanla ona sarıldı.

Davina:Seni çok özlemişim
Kol:Bende öyle

Kol onu öpmeye başladı. Freya bilerek boğazını temizleyince ikisi durup ona döndü

Kol:Pek tanışma fırsatımız olmadı galiba abla
Freya:Hoş geldin kardeşim

Freya ona sarıldı. Kol bu sefer Hope'a baktı

Kol:Galiba bu hanımefendi ailemizin yeni üyesi

Kol Hope'a doğru eğildi

Kol:Merhaba canım... Tüh babasına benziyor özellikle gözleri ki bu ayriyetten korkutucu
Freya:Bu arada onları unuttuk kesin Klaus ve Hayley çok merak etmiştir
Kol:Anlatın bana neler kaçırdım
Freya:Öğreneceğin çok şey var ama acelesi yok. Biz sizi yalnız bırakalım

Hope'u kucağına aldı

Kol:Yardım için teşekkürler Freya... gerçekten
Freya:Her zaman kardeşim

Klaus'dan
Eve doğru yola çıktık. Hayley'e ceketimi verdim

Hayley:Bana kıyafet borçlusun

Gülüp ona baktım
Klaus:Güzel zaman geçirdik sonuçta değil mi?

Evin önüne geldik. Araçtan inip içeri geçtik. Hope çok şiddetli şekilde ağlıyordu. Hayley ona doğru koştu

Freya:Sanırım sizi özledi
Hayley:Merhaba canım anne geldi
Freya:Hayley üzgünüm haber verecektim ama aklımdan çıkmış ama Hope iyi gördüğün üzere
Klaus:Hope neredeydi ki?
Hayley:Klaus!
Klaus:Doğru amcasını hayata döndürdünüz
Freya:Telaşlandırmak istemedim... ki anlaşılan telaşlanmamışsınız

Hayley ceketle üzerini biraz daha kapattı

Hayley:Ben Hope'u uyutayım

Telefonuma mesaj geldi. Ben mesajı okurken Hayley dönüp bana baktı

Hayley:Kim o?
Klaus:Lucien konuşmak istiyor. Ben bir gideyim
Hayley:Tamam

Yukarı çıktılar. Numarayı bilmiyordum ama sokağa çıkmamı istiyordu. Köşeye doğru ilerledim. Kapısı aralık bir dükkan gördüm. İçeri girip kapıyı kilitledim

Klaus:Neredeysen çık ortaya

Aurora içerden çıktı. Onu görünce şaşkınlıktan kıpırdayamadım. Yıllardır hiçbir şey değişmemişti. Bana bakıp gülümsedi

Aurora:Merhaba sevgilim
Bana doğru geldi. Ne yapacağımı şaşırdım. Ellerini yüzüme koyup öpmek için hamle yapmışken ellerini tuttum.

Klaus:Ne yaptığını sanıyorsun?
Aurora:Özlemedin mi beni?
Cevap vermedim

Aurora:Seni görmeye geldim hatta çok bile bekledim
Klaus:Ben seni görmek istemiyorum hatta sesini duymak bile istemiyorum
Aurora:Sana her şeyi anlatmak için geldim Nik
Klaus:Bin yıl önceki bir mevzu bu şimdi karşıma geçmiş ne anlatacaksın?
Aurora:haklısın
Elimi tuttu

Aurora:Haklısın ama benim suçum değildi... Asla seni bırakmak istemedim ben sadece beni dinle lütfen Nik anlatmak için bir şans ver
Ellerimi çektim. Duvara yaslandım

Klaus:Vaktin kısıtlı
Aurora:Ayrıldığımız gece, sana o çirkin sözleri söylerken kendimde değildim özgür iradem olsa seni bırakmazdım yanında gelirdim Niklaus
Klaus:Ama gelmedin
Aurora:Çünkü abin yüzünden. Elijah beni bunu yapmaya zorladı
Dişlerimi sıktığımı farkettim.