Secret Love Song

7. Bölüm- "Bil Bakalım Ben Kimim?"

Medya: Babası ve en yakın arkadaşı tarafından satılan, yalnız bir başına yetim bırakılan ve günün sonunda o ikisinin arkasından bakakalan ama hayata hala gülümsemeye çalışıyorum demeye çalışan kız çocuğu öz çekimi. -Kim Yoohyeon

🎵

Kim Minji

"... işte öyle yani sonra Bora'yla sarıldılar her şey tatlıya bağladı." deyip çikolatalı önümdeki çikolatalı milkshakeden bir yudum aldığımda Mingyu anladığını belirtircesine kafasını sallamıştı.

Yoğun ve yorucu bir hafta boyunca Mingyu ile buluşmaya ve doğru dürüst konuşmaya vakit bulamamıştık. Onun başkanlık ve temsilcilik işleri, ikimizin de dersleri ve bütün bunların üstüne gelen dans yarışması için pratik yaparken okulda ders aralarında bile birbirimizin yanına doğru dürüst gidememiştik. Bugün provalar bittiği ve yarışmanın ikinci aşaması yarın olacağı için okul sonrası buluşmaya karar vermiştik. Şimdi ikimizde bir kafede okul üniformalarımızla oturuyorduk.

"Yarın için heyecanlı mısın?" diye sorduğunda omuz silktim. "Evet, heyecanlıyım ama sonunda kurtuluyorum." dedim ve güldüm. "Bundan sonrası sizin, bizlik bir olay yok."

Çünkü ikinci aşamanın sonunda bireysel olarak sadece dört kişi seçilecekti -bu aşama son takım olarak yaraşacağımız bölümdü- ve Yoohyeon ile ben bu yarışmaya sadece Bora ilk iki aşamayı geçsin diye girmiştik. Son kez elimizden gelenin en iyisini yapacak ve seçilsek de -seçileceğimizi düşünmüyorduk çünkü en iyi dörtlünün kim olduğu belliydi.- seçilmesek de bizim için fark etmiyordu. Çünkü yarışmayacaktık. Hobi olarak dans edebilirdik ama kesinlikle yarışmak bizim olayımız değildi.

"Kendine haksızlık ediyorsun bence. Sahnede nasıl dans ettiğini dikkatle izledim. Çok büyüleyiciydin." deyip elimi tuttu.

"Sahne pek benlik değil."

"Her ne kadar kendin için seni gazlamak istesem de bundan sonra sahnede olmak istememen hoşuma gidiyor." dedi. "Ben kıskanç bir sevgiliyim."

Gülerek masanın üzerinden yüzüne uzanıp yanaklarını sıkarak "Oyş... Çen kıskanç bir erkekmiyşsin de sevgilini mi kıskanırmışşın." dediğimde utanıp geri çekilerek ellerimden kurtuldu.

"Hıh bir kere ben gayet kıskancım. Sen sahneye çıktığında kaç kişi ağzının suyu akarak sana bakıyordu haberin var mı? Neyse ki kimse sana sulanmadı kimse yoksa gösterirdim ben günlerini."

Güldüm çok tatlı bir şapşaldı. "Ne yapardın?"

Birkaç saniye düşünüp kafasını kaşıyarak "Bilmiyorum..." dedi. "Ama kesinlikle seni üzecek bir şey yapmazdım!"

Gözlerinin içine bakarak "Biliyorum." dedim. Beni üzecek bir şey yapmazdı, kıskansa bile yapmazdı.

"Ah! Az daha söylemeyi unutuyordum. Şey..." utandığı için kafasını eğip masanın üstünde birleştirdiği ellerine bakarak "Aileme senden her gün bahsediyorum ve her seferinde senle tanışmak istediklerini söylüyorlar. Hoseok ile birbirinizi tanıyorsunuz zaten ama annemle babam seni çok merak ediyorlar. Bu yüzden partiden sonraki gün bizim eve gelebilir misin? Yani biliyorum, istemezsen anlayış-"

Saçmalamayı ve utanmayı bırakması için lafını kestim. "Hışş... Gelirim tabi ki."

Parti derken ikinci aşama bittikten sonra ertesi gün kostüm partisi olacaktı. Onu kastediyordu. Hala parti için giyecek kıyafet bulamamıştım. Hatırlatması iyi olmuştu.

"Gerçekten mi?" dedi ve gözleri parlayarak gözlerimin içine baktı.

Gülümseyerek onu onayladığımda ayağa kalkıp karşısında oturan benim yanıma geldi ve eğilip bana sarıldı. "Çok mutlu oldum sevgilim."