Secret Love Song

14. Bölüm- "Senden Nefret Ediyorum"

Medya: Öpüşsek sonsuza dek kimseyi, etrafımızdaki kimseyi umursamadan yarınlar yokmuşçasına. -Sope

Y.N.: Bu bölüm iki kısımdan oluşuyor. İlk bölüm sope, ikinci bölüm suayeon olmak üzere...

Yani bu bir Sope & Suayeon özel bölümüdür!

🎵

Jung Hoseok

Evet Yoongi normalde de dünya üzerindeki en tatlı şey falandı.

Ama tam şu an kollarımın arasındayken, onu taşırken normalde olduğundan çok daha fazla tatlı gözüküyordu ve ben onun her yerini mıncırmamak için kendimi zor tutuyordum.

Odamın kapısını zor da olsa arkamızdan kapatmayı başardıktan sonra kollarımla onu hafifçe dürttüm. Tüm yol boyunca utandığı için kafasını göğsüme gömmüş ve ellerini yüzüne kapatmıştı. Ben dahil herkesi de duymazlıktan gelmişti.

"Geldik. Kafanı artık gömdüğün yerden kaldırabilirsin deve kuşu."

Onu yatağımın üzerine hafifçe bırakırken ellerini yüzünden ayırdı. Birazdan dokunsalar ağlayacak gibi bir hali vardı.

"Senin yüzünden... Seni yüzünden herkese rezil oldum."

"Ben mi dedim tüm yol boyunca kafanı göğsüme göm diye? Girerken anneme bile selam vermedin."

Kaşlarını çatarak isyan edercesine bağırdı. "Senin kucağındayken ona nasıl selam vermemi bekliyorsun?!"

Ellerimi belime koyup onu anlamadığımı belirtircesine "İyi de... Annemin seni ilk defa öyle görüşü değildi ki. Daha önce de sarhoş olduğund-" diye lafa girdiğimde sözümü kesmek için bacağını -burkmadığı ayağının bacağı- bana doğru savurdu.

"Sus! Daha fazla dinlemek istemiyorum seni."

Üzerine doğru hareketlendiğimde bacağının hareketlerini sıklaştırıp bağırmaya devam etti. "Yaklaşma. Rahat bırak beni!"

"Benim yatağımdayken mi?"

"Evet."

Bir süre onu anlayabilmek için bir şey yapmadan suratına baktığımda o da hareket etmeyi kesmiş ve az önce tek bacağıyla savurduğu tekmeler yüzünden nefes nefese kalmıştı. Sonunda cümlelerinin arasındaki gizli mesajları çözdüğümde kafamda yanan ampulle gülümsedim.

"Hemen şu an sadece senle ilgilenmemi ve artık dışarıdan konuşmayı bırakmamı istiyorsun ama utandığın için senle ilgilenmemi istediğini dile getiremiyorsun değil mi?"

Kocaman bir nefes verip bıkkınlıkla kafasını yastığımda yana çevirdiğinde doğru söylediğimden emin oldum.

"Ne alakası var?"

Onu duymazlıktan geldim. "İyi de bebeğim sen dile getirmesen de getirmesen de ben senle güzelce ilgilenecektim birazdan. Çok sabırsızsın."

"Ya ne alakası var?!"

"Üstüne üstlük hala asıl düşüncelerini ve duygularını kamufle etmeye devam ediyorsun. Hem de sadece ikimiz baş başa iken..." inanamıyormuş gibi kendimi göstererek devam ettim. "Sadece benleyken..."