chapter 29 (unexpected)

6 3 0
                                    

A/N: sorry sa slow updates:(

Unexpected


"Mag commute nalang kasi tayo, baby." pagpupumilit nanaman ni Jazzone.

"Hassle pa kasi 'yon babe. Saglit lang naman iyon di naman isang buong araw ang byahe Jazzone." pagtanggi ko pa din.

"Edi pag uwi  magkahiwalay  tayo?  Aish." ginulo n'ya ang buhok n'ya.

Alam kona haha lol.

Lumapit ako sa kanya at niyakap s'ya patalikod while he's cooking adobo.

"Sige na babe. Ang hassle kasi talaga pag mag ccommute pa." malambing na sabi ko.

Bumuntong hininga muna s'ya bago sumagot.

"Okay fine." nabuhayan naman ako ng dugo.

"Geez!  Okay." bumalik na ako sa dining table para tapusin ang report na ginagawa ko.

"Hayyy natapos den. "  wika ko nang matapos ako.

"Dinner is ready!" sakto na naglalagay ng plato si Jazzone sa lamesa.

"Adobo!  My favorite!" halos mapasigaw ako nang makita ko ang niluto n'ya!

"Next time, I'll try the sinigang. Favorite mo din 'yon diba? " naks naman haha.

"Yes yes. You should learn to cook sinigang." I smiled at him. Ang sarap sa feeling ng ganito..

"Masarap? " tanong n'ya agad pagkasubo ko.

"Wait lang naman, kasusubo pa lang eh." natatawang sabi ko.

"Masarap! Owemji babe! Ang sarap! " tuwang tuwang sabi ko dito.

"Really?" di maka-paniwalang aniya.

"Try it. " tinapat ko sakanya ang kutsara.

"Hmm masarap nga. Haha. Makaag patayo na ng restaurant. What do you think, baby? " natawa naman ako sa sinabi n'ya.

"restaurant agad!?  haha!" at nagtuloy kami sa pagkain.

"Susunod nalang daw sila mommy." pagbabalita sa akin ni Jazzone nang makasakay kami sa sasakyan n'ya.

"Sure sure." abala ako sa paghahanap ng susi ng sasakyan ko sa bag. Hindi ko naiwan kila papa ang susi ng sasakyan ko so hindi talaga pa 'yon nagagamit ng matagal tagal na.

"Masaya ang new year's eve sa amin, babe." pagmamalaki ko.

"Kwentuhan mo ko ng experience mo kahit na naranasan ko na mag new year do'n." ika n'ya. Oo nga pala naka pag celebrate na din s'ya do'n ng new year's eve! 

"May pa concert lagi do'n.  Masaya maingay. Noong mga bata pa kami nila Cijeigh nagiinom kami ng ice tea then sinasabi namin na alak 'yon. Haha!  Pag patak ng alas dose magtatalunan na kami. Minsan may naglalabas pa ng kaldero! Yo'n ang paiingayin. " tuwang tuwang pagkwkwento ko.

"Kahit nasa iisang lugar lang tayo noong araw na yo'n parang hindi din kasi hindi ko nakita yang ganang kasayang ikaw."

"Don't worry. Later you'll see it. Haha! " excited na sabi ko.

"And we'll celebrate together with our family." he gaze at me.

"Naks! Parang mamanhikan lang ah." biro ko.

"Pwede rin." seryosong saad ng loko na to.

Tumawa nalang ako at hinampas ng mahina ang braso n'ya.

I'll be back my baby Where stories live. Discover now