"Berdel olacak !"
Sesi titreyerek çıkmıştı bu kelimeler Asminin dudaklarının arasından.
Abisi ve sevdiği kadının ölmesine nasıl izin verebilirdi ki Asmin.
Yıllarca kaçtığı töreye, abisi uğruna kurban olmayı kabul etmişti aslında.
Öfkeli bakışlara ç...
Tek başıma terasta oturup, güneşin doğuşunu izliyordum. Sabahın sessizliği bana huzur veriyordu.
Bende bunun keyfini çıkarıyordum. Çünkü bir saatte uyanacak olan ailemin koşuşturmasına ortak olacaktım.
Bugün gelinlik almaya gidecektik. İki ailenin kadınları, abim ve asaf'ta orda olacaktı.
Onunla dün olanlardan sonra yüz yüze gelmeye çekiniyordum ve dün yaptığı haraketlerden dolayı da içten içe ona öfke duyuyordum.
Evet bu topraklarda böyle bir olay duyulursa hem ailenin şerefi hemde kadının sonu olurdu.
Aslında bir erkeğin sözü ile bir kadının hayatı bitiyordu. Ama şu da var ki herkes bu kadar zalim değildi.
Bir kadının hayatının bitmesine sebep olan erkekler, bizim yüz karamızdı.
Dün olan olay ise böyle insanlar için birer fırsattı. Onların keyifle izleyeceği bir kaosa sebep olacak bir durum.
Asaf'ın davranışları sert ve kaba olsa da en azından bunu kendi içimizde çözüp başka kimseler duymadığı için azda olsa kendimi rahatlatmaya ve dün ki kaba davranışını unutmaya çalışıyordum.
"Günaydın Asmin."
Yengemin sesi ile düşüncelerime kısa bir ara verdim ve ona baktım.
"Günaydın yenge."
"Ne yapıyorsun burda, tek başına canın bir şeye mi sıkkın yoksa."
Dikkatle yüzümü tarayan yengemi, rahatlatmak için gülümsedim.
"Yok yenge, erken kalktım. Bu yüzden terasa çıkıp sizi bekledim."
Sözümü bitirir bitirmez yanıma oturmuş ve elimi tutmuştu.
"Çok zor biliyorum, içinde bulunduğun durum ama iyi yanından bak en azından daha yaşlı yada kötü bir aileye gitmiyorsun. Hem kötü davransalar bile biz senin yanındayız. Seni kimseye ezdirmeyiz."
Yengemin sözlerine zora ki bir tebessüm ettim.
"Olan oldu zaten yenge, bir kaç güne düğünüm var ve benim için yeni ve zorlu bir hayat var."
"Elinden geldiğince oraya alışmaya çalış, kocanı hemen sevemezsin biliyorum ama dene saygını bozma ona karşı ve anlayışlı olmaya çalış. Çünkü ne kadar zorlaştırır ve durumu kabul etmezsen senin için o kadar zor ve çaresiz bir evlilik olur."
Başımı olumlu anlamda salladım.
"Hadi gel aşağı inelim, kahvaltı biraz sonra hazır olur."
"Daha çok işimiz var zaten bugün."
Yakınır gibi söylediği sözlere gülümsedim ve koluna girip ayağa kalktım.
****
Girip çıktığımız kaçıncı mağza olduğunu artık unutmuştum. İç giyim mağazası,kuyumcu,ayakkabıcı derken nihayet gelinlik bakmaya başlamıştık.
Ama sadece başladık çünkü annemin ısrarları ve hakkımı helal etmem demesi ile hayalimde ki gelinliği bulup almak zorundaydım.
Bu yüzden baktığım hiç bir gelinliği beğenmedim ve şimdi her bir elden gelinlik arıyorduk.
Biraz önce Berfin istediği gelinliği bulmuş ve ölçüleri alınmıştı. Ama ben hâlâ arıyordum.
Bu mağazadan da umudumu kesip, başka bir mağazaya girdik.
Erkekler ise dışarda sıkılmış bir şekilde bizi bekliyordu.
Umutsuzca etrafa bakıp, hayal kırıklığı ile mağza da ki koltuğa oturdum.
Bir kaç dakika sonra ise önüme gelen ayaklar ile başımı kaldırıp gelen kişinin kim olduğuna baktım.
Asaftı !
Merak ile ona bakıp niye geldiğini sormak için ağzımı açmama fırsat vermeden elimden tuttu ve ayağa kaldırıp yürüme başladı.
"Nereye gidiyoruz ?"
Cevap vermedi.
"Sana soruyorum, ailemize haber bile vermeme fırsat vermedin ve sana nereye gidiyoruz diyorum ama cevap yok." Dediğimde bir kez olsun bana bakmamış ve yürümeye beni de peşinden götürmeye devam etmişti.
Nihayet durduğumuzda ilk önce geldiğimiz yere baktım.
Gelinlik mağazası.
Neden beni buraya getirmişti ki ?
Merakla ona baktığım da, yanımıza gelen görevli ile içeri girmişti. Onu takip edip görevli ile konuşmasını dinledim.
"Bittiyse getir."
Bu kadardı, Asaf istemiş kadın ise hızla yanımızdan ayrılıp gitmişti.
"Neden buradayız ?"
"Sabır etmek nedir bilmez misin sen hiç ?"
Soruma, soru ile cevap vermiş ve sesi kızgın çıkmıştı.
Gözlerimi devirip, mağazada ki gelinlikleri incelemeye başladım.
Ama yine hoşuma giden bir gelinlik yoktu.
"Asaf bey isterseniz, hanımefendi bir denesin."
Yanımıza gelen görevlinin sözlerini Asaf başı ile onaylamış ve daha sonra ise bana kafası ile görevli ile gitmem için işaret yapmıştı.
Sessizce ona uyup görevliyi takip ettim. Kabinin önüne geldiğimizde, içeri girdim ve karşımda ki gelinlikle şaşkın bir şekilde ve ne diyeceğimi bilemez bir halde görevliye döndüm.
"Asaf bey sizin için seçti, buyrun deneyin bende size yardım edeyim."
Görevli bayanın sözleri ile şaşkın bir şekilde onaylamış ve gelinliği denemek için üzerimi çıkarmıştım.
Biraz uğraştan sonra ise nihayet üstümde ki gelinliğe hayranlıkla baktım .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sade ve çok zarif bir gelinlikti. Hayalim de ki gelinlikten daha güzeldi.
"Çıkmaya niyetin var mı Asmin herkes seni bekliyor."
Asaf'ın sesi ile kendime geldim ve kabinden çıktım. Herkes buraya gelmişti ama benim aradığım bir kişi vardı oda tam karşımda bana bakıyordu.
Minnetle ona gülümsedim.
O ise tebessüm ile karşılık vermişti bana.
Mutluydum.
İstediğimden daha güzel bir gelinliği benim için bulan ve ince düşünen birisi vardı.
İstemsizce bu beni mutlu etmişti.
Bu kadar ince bir davranışta bulunacağını hiç aklıma bile gelmezdi Asaf'ın.
Etrafımda ki herkes beğeni dolu sözlerini dile getirmişti. Ben ise asaf'a doğru giderek sesiz bir şekilde ona teşekkür ettim.
