I Love You Idiot

Chapter 31 - Airport

Nadine's POV

Airport.

Airport.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.....
Nandito lang naman kami sa airport.

Para ihatid si James.

Para i-- hatid si J-james.

WAAAAAAAAAAAAAAAAH!!

Hindi ko kaya. Hindi ko kakayanin. Ng wala si James sa buhay ko. No. 😫😭

*******************

BOOOOOGSHHHHHH!!

Nabunggo ko pala yung mommy ni James. Kami kaso ang nasa likod ng magulang ni James habang naglalakad papuntang Jolibee. Oo, papunta kami ng Jolibee dotp sa airport.

" Iha, Nadine, are you okay? Kanina ka pa nakatulala at wala sa sarili ah. "

Bigla akong natauhan. Napatingin ako sa nagsalita. Mommym pala ni James. Kanina pa pala ako nakatulala nakakahiya tuloy. Maski medyo mataray yung mommy niya may concern din pala.

" Ahhh-- eh.. Wa-wala po. " Mahinang sagot ko.

Naglakad na ulit ang magulang ni James papasok sa Jolibee. Pero bigla ko namang naramdaman na may umakbay at yumakap sakin. Si James. T.T

**********************

James POV

" Nadine, please don't be like this. " Pinakamalungkot ko yata tong araw sa buong buhay ko.

" ... Like ... what? " Walang ka-emosyon-emosyon na sabi ni Nadine habang nakatingin lang sa baba at hindi makatingin sakin ng diretso. Sobrang lungkot niya. I can see it. At nasasaktan akong nakikita siya ng nagkakaganyan.

Tulala.
Parang iiyak anytime.
Wala sa sarili.
Malamig.
Tahimik.

Hindi..

" Hindi ganyan ang nakilala kong Nadine noon. Palaban at matapang. " Bulong ko sakanya.

Ganun parin siya. Tulala. At parang walang naririnig.

" Nadine. " Niyakap ko na lang siya.

Kung meron lang talagang maski isang bagay na magpapalambot sa puso ng mga magulang ko para hindi nako paalisin, ginawa ko na. Kaso hindi ko rin alam eh.

Habang nakayakap ako kay Nadine. Naaninag ng mata ako ang mga magulang ko na nakaupo sa loob na nakatingin samin. Pero hindi ko nalang iyon pinansin. Wala paring imik si Nadine. Hindi rin ako niyayakap pabalik.
.
.
.
.

Naramdaman kong gumalaw na ang mga kamay niya at niyakap ako ng mahigpit.

*********************

Mrs.Reid's POV

" Look at them. Masama ba tayong magulang. Then bakit ko nakikita na nalulungkot ang anak ko ng ganyan. Wala naman akong ginawa sakanya kundi para sa ikabubuti niya ah. " Sabi ko.

" Sometimes, naisip ko kung maski once naiisip ba natin ang gusto ni James. Masaya kaya si James na tayo ang naging magulang niya? Na sa kabila ng lahat ng binibigay natin sakanya, miserable parin siya? " Sabi naman niya habang pinapanuod sina James at si Nadine sa labas magkayakap. Mukang kanina pa wala sa sarili si Nadine, kawawa naman.

" Parang pakiramdam ko nakakasira rin tayo ng ibang buhay.. Dahil sa mga.. Sa... Sa mga.. Maling desisyon natin para sa anak natin. "

" Maling desisyon!? "

" Oo! Pag-isipan mo ngang mabuti. Napagisip-isip kong.. "
Then suddenly pumasok na sila James kaya hindi na namin natuloy ang paguusap namin.

" Ma, we'll just order. " Muka ring malungkot si James. Nakaakbay lang si James kay Nadine.

***********************

Nadine's POV

" Uhm, Nadine? What do you wanna eat? " Tanong ni James sakin pagdating sa counter.

" I'--I'm..I'm okay. " Sabi ko nang nakatulala sa sahig.

Wala akong gana.
Hindi ako nagugutom.
O wala lang talaga akong nararamdamang iba kundi ang lungkot.
Ang sobrang lungkot.

" Nadine please.. " Tumango lang ako.

" Like the old times? " Sinubukan niyang ngumiti pero wala parin ako kibo.

Inorder niya ko ng Jolibee Cheesy Mushroom Yum. Ang paborito ko ditp sa Jolibee. Ang lagi kong inoorder noon mga panahong masaya pa kami.

*********************

Mr. Reid's POV

Nandito kami sa Jolibee kumakain muna sa Jolibee bago ang flight naming tatlo. Lahat kami kumakain ng tahimik maliban nalang kay Nadine, ang girlfriend ng anak ko.

Nakatitig lang siya sa burger niya.

" Iha, Nadine, " Bigla siyang nagulat at napatingin sakin. Nakatingin sakin ang malulungkot niyang mga mata.

" Po? " Wala sa sarili niyang sagot.

" Are you sure your're okay? Ang putla putla mo at hindi ka kumakain? Please eat. " Nginitian ko na lang siya.

Mukang nahiya naman siya at kinuha na niya ang burger niya at kumain. Sa bawat pagkagat niya ay nakatingin lang siya kay James na nakatingin lang din at mukang awang awa na sa girlfriend niya. Sobrang lungkot ng itsura ni Nadine habang kumakain. Kumakain siya habang nakatitig kay James ay napansin kong may tumulong luha galing sa mata niya.

Nagulat ako at sobrang naawa. Bigla naman niyang napansin ito at tumayo. Pinunasan niya ang muka niya.

" Excuse me po. Mag-wawash oom lang po ako. " Sabay lakad niya papuntang washroom.

Tatayo narin sana si James para sundan siya kaso hinawakan siya sa kamay ng mommy niya at sinabing siya na lang ang bahala kay Nadine.

" Don't worry. " Sabi niya kay James. James just smiled. Ngiti na sa likod ay namamatay na sa lungkot.