Selamün Aleyküm Kardeşlerim
Bu bölümü BiAyse 'ye ithaf ediyorum. Umarım severek okursun ☺️
Yorumlarda buluşalım 😊
İyi okumalar...
Buyrun bölüme♡♡
🌷
Genç adam, iş yerine geldiğinde iş arkadaşları haber için çoktan çalışmalarına başlamışlardı. Üzerindeki halsizlikle gülümsedi. Dikkati kendinde toplamak istemiyordu. Geceyi uykusuz geçirmişti. Gece yükselen ateşi ile uyku tutmamıştı onu. Günde dört saat uyku ile yetiniyordu fakat bugün sabaha karşı yarım saat gibi bir süre uyuyabilmişti. Uyuyabildiğine şükrediyordu.
Sakince yerine geçti. Yanında hareketlenmeyi hisseden Caner, arkadaşının geldiğini anlamıştı. Yüzündeki gülümseme eşliğinde başını yanına çevirdiğinde Emir'in kağıda notlar aldığını gördü. Caner, başını iki yana sallayıp büyüttüğü gülümsemesi ile konuşmaya başladı.
"Şşt Emir... Bir selam vermeyecek misin?"
Arkadaşına dikkatle baktığında yüzündeki renk değişimini görmüştü. Hasta mıydı?
Hemen yerinde dikleşip konuşmasına devam etti. O sırada Emir, elindeki kalemi bırakıp yanına dönmüştü. Telaş yapmasını istemiyordu.
"İyi misin oğlum sen?"
"Ateşim var sadece. İyiyim..."
Caner, anne edasıyla elini Emir'in alnına getirdi. Bu hareketle genç adam, arkadaşının elini kendisinden çekmekle meşguldü.
"Caner yapma şöyle. İlgi odağı olmaya gerek yok..."
Arkadaşının sözleri üzerine son kez uykusuzluktan kızarmış gözlerine bakıp elini ondan çekti. Gözlerini etrafta küçük bir gezintiye çıkardığında bakışlarını Sinefin'de durdurdu. İşine kilitlenmişti. Ciddi bir hâle bürünüp herkesin duyacağı şekilde konuştu. İlgi odağı ne demekti ki! Arkadaşı hastaydı. Pekala ilgi odağı olacaktı. En çok da Sinefin'in ilgisini çekmeliydi.
"Emir hasta!"
Emir, şaşkınlığını gizleyemeyerek arkadaşına döndü. Hiçbir şey olmamış gibi işiyle ilgileniyordu. Ürkekçe başını kaldırdı genç adam. Şimdi gözler onun hedefindeydi. İçinde bakmaya çekinen gözler de vardı.
...
"Çıkıyoruz hadi. Sende toparlan..."
Monoton geçen bir günün ardından çıkış saati gelmişti. Emir, üzerindeki halsizlikle başını kaldırdı. Az kalmıştı. İşini bitirip öyle çıkmak istiyordu.
"Az kaldı. Biraz sonra çıkarım. Allah'a emanet ol..."
Tedirgin hâlde arkadaşının yüzünü turlayan Caner, yerine oturup konuştu.
"Tamam beklerim..."
Emir dışarıya nefes verip dudağını araladı.
"Kardeşim görüşmen yok mu senin? Eve uğrayacaksın daha. Git hadi..."
Caner aklına gelenle yüz ifadesi değişirken kendini toparlamaya çalışıp konuştu.
"Olsun..."
Arkadaşının konuşması üzerine elindeki kalem hareketsiz kalmıştı. Başını çevirip ciddi misin bakışları attığında Caner, yerinden kalkmıştı. Ciddi değildi. Ama arkadaşını bırakmak da istemiyordu.
"Yarım saat sonra arayacağım seni bak..."
Genç adam başını sallayıp memnun hâlde konuştu.
"Tamam. Hayırlısı olsun hakkında..."
Caner gülerek konuşmaya başladı.
"Amin. Seninde olsun. Allah'a emanet ol..."
Emir'in konuşmasına fırsat vermeden oradan ayrılmıştı. Genç adam, yüreğinden kopan amin ile kendine gelmeye çalışıp işinin başına döndü. Not alması gereken birkaç yer kalmıştı.
Ortamdaki sessizlikle gözleri kapanıyordu. Yavaş yavaş uyku bastırıyordu. Gözlerini sımsıkı kapatıp açtı. Son bir yer kalmıştı. Zorlukla kalan yeri not aldığında kalemi kenara bırakıp kendine engel olamayarak başını masaya koydu. Vücudunu taşıyamıyordu. Gözleri kendiliğinden kapanmıştı.
Genç kız dikkatsizliği ile kendine kızarak arabasından inip iş yerine doğru ilerledi. Gün içinde üzerinde uğraştığı notlarını nasıl olur da unuturdu. Aklı başında değildi. Şaşılacak şeydi doğrusu!
Kapalı olan kapıyı aralayıp gözlerini oturduğu yere odaklayarak içeriye geçti. Masanın üzerinde duruyordu.
Hemen eline alıp vakit kaybetmeden kapıya doğru ilerledi. O sırada gözüne takılan kişiyle istemsiz nefesini tutmuştu. Fark etmediğine şaşırmıştı. Adımları yavaşlarken uyuyor olmasıyla yüzünde bir gülümseme belirdi. Ceketi oturağının başına ardılmıştı. Üşüyor mudur, diye geçirdi içinden genç kız. Sinefin, yanaklarının kasılmasını daha çok hissederken irkildi.
Utançtan yanakları gitgide kızarıyordu. Başını hemen çevirip kapıya doğru adımlarını attı. İçinde mahcupluk hissi ile gözlerinin yandığını hissetti. Rabbine karşı mahcubiyetliğiydi.
Kapı kolunu kavradığında aklına gelenle gözlerini Emir'de oyalamayarak ürkek adımlarla genç adama doğru ilerledi. Elindeki notlarını yavaşça masaya bıraktı. Hafif titreyen soğuk elleriyle ceketi alıp dokunmamaya dikkat ederek üzerine örttü.
Genç kız, aklına gelenle duraksadı. Çıkış saatindelerdi. Uyandırması gerekmez miydi?
Notlarını eline alıp uykusunun ağır olmamasını umarak seslendi genç adama. İçinden dualar ediyordu bir an önce uyanması için. Genç adam, kıpırdamıyordu bile. Sinefin, ses düzeyini yükselterek seslense dahi uyanmıyordu. Elindeki kağıtlar yardımıyla uyandırma fikrine razı gelmedi içi. E ne yapacaktı? Yapmak zorundaydı.
Kağıdı ona doğru uzatırken telefon sesiyle kağıtları bir hışım kendine doğru çekmişti. Kağıtları sıkı sıkıya tutarken buruştuğunun farkında bile değildi.
Emir, telefonun sesiyle zor da olsa gözlerini aralamaya çabaladı. Başını yavaşça kaldırdığında Sinefin, ne yapacağını bilmez hâlde hareketsiz kalmıştı. Genç adama görünmeden gitmek istiyordu. Fakat hareket edemiyordu.
Uzun süre çalan telefon kapandığında Emir, yanında hissettiği karartıyla başını yavaşça çevirdi. Caner gelmiş olamazdı değil mi?
Gördüğü kişiyle kalp atışlarını hissederken başını çevirip gözlerini sıkıca kapatıp açtı. Rüya olma ihtimalini kafasında tartarken duyduğu sesle başını sesin geldiği yöne çevirmişti. Rüya gibiydi.
"Uyandırmak için uğraştım ama..."
Yanakları giderek kızarırken aklına geleni söylemişti. Bir an önce gitmek istiyordu. Gitmek için konuştu genç kız.
"Hayırlı akşamlar..."
Konuşmasına fırsat vermeden arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi. Genç adam ardından bakakalırken sırtından düşen ceketiyle irkildi. O an Kâinatın Efendisinin sözü kulağında çınladı.
Seven sevdiğine sevdiğini söylesin...
Yerinden kalkıp nur yüzlüsünün ismini döktü dudaklarının arasından. Söylemeliydi.
"Sinefin..."
Genç kız utancından kıpkırmızı olan yanaklarıyla arkasına döndü. Emir ayağa kalmıştı. Buz gibi ellerini birbirine birleştirirken genç adamın sözleri üzerine başını kaldırmıştı.
"Wukhızdek'ona?"
Benimle evlenir misin?
🌷
Bölüm nasıldı?
Emir?
Caner?
Sinefin?
Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.
Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz♡♡
