dream | chanlix

30

Gerginlik.

Felix'in, Chan'ı tanıdığı ilk günden beri yoğun hissettiği duyguydu. Onun etrafındayken yanlış bir hareket yapmaktan fena şekilde korkuyor ve hareketlerini ona göre yönlendirmek zorunda kalıyordu. Bu saçma hoşlanma işini sevmemişti. En son hoşlandığı çocukta en azından böyle değildi. Belki de uzun yıllar önce ve çocuk olmalarından kaynaklıydı ama neticede rahattı.

Yine ortamı sessizlik kaplarken ne yapacağını bilmiyordu Felix. Hangi deli cesareti ile kabul edip Chan'ı kapıdan içeri almıştı bilmiyordu ama şu an onun yardım etmediğinden emindi. Yan yana oturmalarına rağmen üzerindeki bakışları hissedebiliyordu. Bu iyice içine çekilmesini sağlıyordu. Ani heyecan ile yaptığı hareketleri bırakmalıydı.

"Ne çizeceksin?" diye sordu nihayetinde sessizliği bozarak Chan. Felix dudağını dişleyip önündeki çizim defterine baktı. Kolay bir şeyler çizip fazla rezil olmak istemediğinden tuval yerine seçmişti defteri. Seçerkenki düşüncesi ise bomboş sayfayı Chan'ın kusursuz yüz hatlarıyla doldurmaktı.

Dudağını rahat bıraktı. "Bilmiyorum." dedi sanki biraz önce bir şey düşünmemiş gibi. Bunu söylemenin neresi utanç vericiydi bilmiyordu ama çekiniyordu.

"İstersen beni çiz, yani istiyorsan ve aklına ilham gelmediyse." Chan panikle cümlesini devam ettirince Felix içten içe ona teşekkür etti. Düşüncelerini kendi yerine söylemesi mutluluk vericiydi. "Olur." demişti Felix ama sesini kendisi bile zor duymuştu.

Chan yerinde kıpırdandı. Ne yapacağını tam olarak bilmiyordu. Felix yalnız oldukları gerçeğini boş verip kafasını sağa eğdi. Çizimine odaklanırsa her şeyin daha kolay olacağına emindi.

"Kafanı yana çevirir misin?" Chan sorgulamadan dediğini yaptı. Felix bir insanın yan profilinin bile fazlasıyla yakışıklı olmasının adil olmadığını düşündü. Sesli bir şekilde iç çektiğini fark etmeden eline aldı not defterini. Chan'ın yüzünde istemsizce bir sırıtma oluşmuştu. Yalan söyleyemezdi, Felix'in ilgisi hoşuna gidiyordu.

Felix yüz hatlarında gezdirdi gözlerini. İlk önce eskizini çizdi. Ardından düzgün kaşlarının, farklı bir yere bakan gözlerinin, düzgün şekilli burnunun, kalp şeklindeki dudaklarının ve keskin hatlarının üzerinden geçti. Yüzünü tamamlamak amacıyla saçlarına geçmişti.

Siyah saçları dağınıktı bugün ve bu, Felix'in deli gibi hoşuna gitmişti. Chan'ın umursamaz görüntüsü saçma bir şekilde hoşuna gidiyordu.

Elinden geldiğince çizdikten sonra birkaç küçük ayrıntı daha ekleyip kafasını tamamladı. Eksik olduğunu fark edip vücudunun bir kısmını daha çizmeye devam etti.

Boynunu çizdikten sonra üzerindeki hoodieyi çizdi. Bu sırada Chan'ın bakışları sürekli bir şekilde Felix'e uğruyordu. Uzun pembe saçlarını dikkatini dağıtmasın diye toplamıştı. Önündeki çizime o kadar odaklanmıştı ki alt dudağını dişlediğinin farkında değildi. Parlayan gözleri Felix'i daha sevimli gösteriyordu.

Chan'ın dudaklarını istemsiz bir gülümseme kaplamıştı. Felix'in hareketleri onu bir güneş gibi ısıtıyordu. Her ne kadar onu terslese de yüzünde gülümseme bıraktığı çok an vardı. Bitmeyen enerjisi, abartılı hareketleri ve sanatçı kişiliği belki de bunları sağlayan şeydi.

En sonunda Felix heyecanla kalemi masaya bıraktı. "Bitti!" dedi neşeyle. Chan düzeldiğinde kafasını deftere eğdi. Felix yetenekliydi. "Çok güzel olmuş." Felix bakışlarını kaçırdı. Arkadaşlarından ve sosyal medyadan tonlarca iltifat alırdı çizimlerine ama hiçbiri Chan'ın üç kelimeden oluşan cümlesini geçememişti. Kızaran yanaklarına ellerini koydu saklamak amacıyla.

Chan bunu fark etti. Onu anlayamıyordu. Çok hoş bir albenisi vardı ama Felix bunu inatla saklamaya çalışıyordu. Elini uzattı ve elinin üzerine koyup çekti. Yanakları ortaya çıkmıştı tekrardan. "Kendini benden saklama." Biraz önceye nazaran daha kırmızılaştı yanağı Felix'in. Kalbinin içinde her ne kadar patlamalar yaşasa da ne diyeceğini bilemediğinden sadece Chan'a bakıyordu.

Chan ortamı garipleştirdiğini ve Felix'in çaresiz kaldığını fark edince elini çekti. Gülümsedi ve defteri gösterdi. "Fotoğrafını çekebilir miyim?" Felix dudaklarını birbirine bastırırken kafa salladı. Chan, telefonunu çıkarıp fotoğrafını çekti ve parmaklarını ekranda gezdirdi. Ardından ekranı kapatıp cebine attı. Aynı zamanda Felix öten telefonu ile gözlerini çekmek zorunda kaldı ondan. Elleri telefonuna gitti. Ekranda parlayan yazı karşısında ilk başta duraksadı.

bangchan sizi bir gönderide etiketledi!

Felix, sorgularcasına Chan'a baktığında Chan bir şey demeden ona bakmakla yetindi. Bildirime basıp uygulamayı açtığında karşısına Chan'ın sayfası çıkmıştı.

bangchan

etiketlenenler: artylixie

25 beğeni

bangchan: sanatçısı yüzünden mi bilmem ama hoşuma gitti :d

Pekala bu çocuk Felix ile dalga geçiyor olmalıydı. "Beğendiğine sevindim." diye mırıldandı Felix. Chan tebessüm etti. Ardından daha çok Felix'i utandırmamak için farklı bir konu açtı.