Hoofdstuk 3

1.1K 37 11
                                    

Pov.wolfs

'Kom maar mee', zei de vrouw en wees ons de weg de zaal in. We liepen naar een grote zaal met allemaal toestellen er is. Eva keek met grote ogen de zaal rond. We liepen naar de plaats waar het slachtoffer lag. Er kwamen al 2 agenten op ons aflopen. 'Identiteit is Saar Verwaal 14 jaar' zei de rechter agent.  Ik keek naar Eva die naar de grond staarde, ik zag dat ze moeite moest doen om haar tranen in te houden maar waarom?  Op dat moment rende ze weg, weg naar buiten. 'Wat is er met haar?' Vraagt een van de agenten. 'Geen idee maar ze is al de helen morgen al stil.' Ik besloot achter haar aan te rennen, maar ze was al weg. Ik keek over de straat maar geen Eva te bekennen. Dan moet ik haar maar zoeken fluisterde ik naar mezelf. Na  10 minuten te hebben gezocht was er nog geen Eva te bekennen, ik besloot dan maar te bellen. 'Tuut, tuut ,haai met Eva ik ben er nu even niet maar laat maar wat achter na de piep. Piep. ' ' Eva waar zit je godverdomme, ik ben je al een kwartier te zoeken.' Riep ik door mijn telefoon. Dan maar naar huis misschien is ze daar al wel? Ik reed naar huis en stormde de Ponti in maar geen Eva.  Ik bedacht me opeens Eva die verdrietig is gaat hardlopen.  Haar hardloop schoenen stonden er niet. Ik sprong de auto in en reed met een trein vaart naar het park. En Ja hoor daar zat ze met betraande ogen op een bankje.

Bij 30 lezers, 9 likes en 4 comments ga ik een nieuw deel toevoegen


Flikken Maastricht #Wattys2016Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu