Bir anda sıçrayarak uyandım ve Yan tarafımda duran telefonuma baktım saatin sabah 05:26 olduğunu gördüm. Daha hava bile aydınlanmamıştı. Kalktım ve gece lambamı açıp odamın balkonuna çıktım. Küçük sandalyeme oturdum ve bir sigara yaktım. Evet sigara içiyorum, kötü olduğunun farkındayım ama annem içmemi istemiyor ve bende onu sinir etmek için istemediği şeyleri yapıyorum. Hemen telefonumda bir müzik açıp arkama yaslandım. Gözlerimi kapattım ve o an herşeyi düşündüm.
İntihar etmeyi, dimdik ayakta durup herkesi şaşırtmayı yada ailenin sevilen çocuğu olmayı. Bunlardan sadece birini yapabilirdim ;intihar etmek...
Zaten bana sadece o, seçeneği bıraktılar...
En başından başlayayım anlatmaya. Annem, beni sevmiyor. Ağıza alınmayacak küfürler hakaretler ediyor. Keşke dövse daha az canım acır o laflardan sonra. Babam, ailede sevdiğim tek kişi ama hep annemin tarafında yanlız kalınca dertleşiyoruz ama annem olunca hep onu tutuyor. Kız kardeşim, o beni yıpratan ikinci şey. Çok güçsüzüm onun karşısında.
Sigarayı söndürüp odama geri girdim. Başım dönüyordu hemde çok.
