Άνοιξα τα μάτια μου αμέσως να δω αμα μπήκε κανεις στο σπίτι. Οι κλειδαριές δεν έχουν πειραχτει ουτε και ρε παραβιασμενο.... Η καρδιά μου ανακουφιστηκε.....
Από την στιγμή που ξανά ήρθα φοβάμαι που πηγαινω μήπως με έχει παρει μάτι. Αλλά έχω αλλάξει τα παντα . Όνομα, ταυτότητα πιστοποιητικο γέννησης προσωπο. Οχι δεν εκανα πλαστικη απλά σοβάρεψε η όψη του. Άλλαξα μέχρι και χρώμα μαλλιών.. Ειχα το φυσικό μου καστανο αλλά έπρεπε να το αποχωριστω για το καλό μου. Δεν θέλω να ξανά περασω όπως τότε.....
Ακόμη ακουω τις φωνές το βράδυ λες και με κυνηγούν.....
Και να με βγάλει και ψυχικά ασταθείς... Ε βέβαια πως να μην γίνω με αυτά που έκανε.....Flashback
"οχι jungkook μην του κανεις κακό. Εγώ φταίω οχι αυτός. Σε μένα κάνε ότι θες. Οχι σε αυτόν"
"μην ανησυχείς μωρό μου. Θα έρθει και η σειρά σου αλλά πρωτα θα παει αυτος... Ώστε αυτά τα χείλη ακούμπησαν τα δικά της Ε? "
Είπε και ακουμπησε του αγοριου τα χείλη
"να του τα ξεριζωσετε!! "
"οχι jungkook μην το κάνεις σε εκλιπαρώ. Δεν έπρεπε να το κάνω. Σε παρακαλω μην κάνεις κακό σε εκείνον!!!!! "
Δεν με ακουσε και οι δικοί του κράτησαν το αγόρι. Ένας έβγαλε το μαχαίρι και άρχισε να ξεριζώνει το χείλος του αγοριού ενώ αυτός ουρλιαζε από τον πονο
"οχι οχι οχι!!!!! Σταματα Ααααα! "
Έκλεισα τα μάτια μου γτ δεν μπόρεσα άλλο να βλέπω. Έκλαιγα βουβά..... Τα ουρλιαχτά ήχουσαν στα αυτιά μου..............
Το αγόρι σταμάτησε να ουρλιάζει. Άνοιξα τα μάτια μου και το είδα χωρίς χείλη. Ουρλιαξα και ξαναρχισα να κλαίω......
"τώρα τι να του κάνουμε... Κόψτε του ένα -ένα δάχτυλο"
" οχι jungkook σε παρακαλω........ "
Τον έκαναν αυτό που τους είπε ο jungkook και μετά τον σκότωσε πυροβολώντας τον στο κεφάλι. Με παρατησε το βράδυ σε αυτό το φρικτό δωμάτιο μαζί με τον νεκρό... Δεν έκλεισα μάτι....
Κάθε μέρα ερχόταν με ένα νέο θυμα όπου ήταν εκείνη την νυχτα.....
Μέχρι που μιαερα ξυπνησα σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου
"οχι οχι σταμάτα οχι άλλο......... "
" καημένη.... Καρδουλα μου ήρθε κάποιος να σε δει"
Κοίταξα την νοσοκόμα και είδα πάλι αυτό το πρόσωπο
"μείνε μακριά μου άκαρδε δολοφονε..."
"mina το αγόρι σου είναι.. "
"δεν πειραζει κατάλαβαινω"
"μακάρι να έβλεπε πόσο την αγαπάτε"
Κοίταξα τον δολοφόνο με ένα άγριο βλέμμα
"δεν πειραζει . Εγώ όμως θα την αγαπώ για παντα.... "Το ίδιο βράδυ
Πρέπει να κάνω κάτι. Έχει βάλει και φρουρούς να με φυλάνε έξω από την πόρτα... Σηκώθηκα με τις μυτες χωρίς να κάνω καμια κίνηση πηρα ένα σφυρί που ειχα κρυψει... Πηρα ένα ευλυγιστο σκοινί και αμέσως εσπασα το παραθυρο.... Αμέσως μπήκε ο τζανκουκ και οι δικοί του.
"τράβα στο διαολο μαλάκα"
Είπα και πηδηξα από το παραθυρο . Αμέσως με το σκοινί τυλιξα μια μεταλλική βάση και ανέβηκα σε μια οργή πολυκατοικιας. Αρχισα να τρέχω.
"τρέξτε και φέρτε τη μου ΤΩΡΑ! "
Έτρεχα χωρίς να κοιτάω πισω. Έφτασα στο τέλος της τελευταίας πολυκατοικιας. Μετα απο εκει είναι η θάλασσα....
Γυρω απο την πολυκατοικια ήταν οι δικοί του.
"μην πυροβολεισετε ηλίθιοι!! "
Ήρθε και αυτός..
"κατέβα κάτω και θα το συζητήσουμε πολιτισμενα"
" προτιμω να κάνω συμβόλαιο με το διάβολο παρα να ξαναδώ την σκατοφατσα σου... "
Είπα και πηγα πισω . Αμέσως αρχισα να τρέχω και πηδηξα με ορμή. Τότε μπήκα μέσα στην θάλασσα..
"οχιιιιιιιιιι........ "
Αρχιζα να πηγαινω πιο βαθιά.. Τότε αρχιζα να κολυμπαω από μια κατεύθυνση που δεν θα έψαχναν μέχρι που είδα ένα υποβρύχιο... Βγήκε ένα κορίτσι...
"μην ανησυχείς δεν θα σου κάνουμε κακό ελα μέσα πρωτου έρθουν να σε ψάξουν"
Μπήκα μέσα στο υποβρύχιο και εβηξα..
"-με το μαλακό... Με το μαλακό... "
YOU ARE READING
𝑅𝑒𝑣𝑒𝑛𝑔𝑒 (𝓙𝓮𝓸𝓷 𝓳𝓾𝓷𝓰𝓴𝓸𝓸𝓴 𝓯𝓯)
FanfictionLee Esmeralda 23 ετών. Φευγει απο το σπίτι και εξαφανίζεται για 4 χρόνια και μετά επιστρέφει πισω στην Κορέα...παιρνει αποτροφια για το τελευταίο έτος στο πανεπιστημιο της Séoul. Εκεί γνωρίζει διαφορά άτομα αλλά το παρελθον ακόμη την στοιχειώνει...